Samuel Skierski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samuel Skierski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1942
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 sierpnia 1968
pod Mont Blanc

Zawód, zajęcie

alpinista, malarz

Tablice poświęcone osobom zmarłym
w górach na Tatrzańskim Cmentarzu Symbolicznym. Na pierwszym planie,
w górnym rzędzie – tablica poświęcona Samuelowi Skierskiemu

Samuel Skierski (ur. 28 czerwca 1942 w Warszawie, zm. 24 sierpnia 1968 pod Mont Blanc) – polski alpinista, rysownik i malarz.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Samuel Skierski był studentem Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni prof. A. Kobzdeja. Specjalizował się w grafice, rysunku i malarstwie. Wiele prac miało tematykę związaną z górami. Był przedstawicielem modnej wówczas tzw. nowej figuracji. ASP ukończył w 1968 r. z wyróżnieniem. Jeszcze przed ukończeniem studiów miała miejsce pierwsza wystawa jego prac (Łódź 1967). Kolejne wystawy (Warszawa, Zakopane, Łódź, Bielsko-Biała) miały miejsce już po jego śmierci.

Był autorem schematów ścian wspinaczkowych w polskim wydaniu książki Waltera Bonattiego Moje góry (1967).

Był również autorem opracowania graficznego książki 500 zagadek o Tatrach autorstwa Czesława Momatiuka (wyd. 1969).

W marcu 1968 roku zagrał główną rolę w filmie Odwrót (reż. Jerzy Surdel). Film został nagrodzony „Złotą Gencjaną” na festiwalu filmów górskich w Trydencie w 1969 roku oraz zdobył Grand Prix na festiwalu w Banff w 2004 roku.

Samuel Skierski rozpoczął wspinanie w 1956 roku w Tatrach, dokonując licznych przejść letnich i zimowych. Jego imieniem nazwane zostały warianty dróg na Mnichu i Granatach. Większość ciekawszych przejść ma dokumentację w „Taterniku”. W 1964 roku po raz pierwszy wyjechał w Alpy.

Zginął 24 sierpnia 1968 r. w lawinie seraków na wschodniej ścianie Mont Blanc, podczas pokonywania drogi Poire. Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie (kwatera E-4-7)[1]. Wraz z nim śmierć poniósł francuski alpinista Jacques Fourier.

Osiągnięcia wspinaczkowe[edytuj | edytuj kod]

Kilka nowych dróg i pierwszych przejść zimowych w Tatrach:

Ciekawsze przejścia w Alpach:

  • Wilder Kaiser – południowo-wschodni kant Christaturmu, 1964,
  • Wilder Kaiser – wschodnia ściana Fleischbank drogą Dulfera, 1964,
  • Wilder Kaiser – południowo-wschodnia ściana, 1966,
  • Piz Badile – północna ściana – I polskie przejście drogi Cassina, 1966,
  • Piz Roseg – północno-wschodnia ściana, 1966,

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]