Przejdź do zawartości

Topornica (roślina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Securigera)
Topornica
Ilustracja
Topornica pstra
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

bobowce

Rodzina

bobowate

Podrodzina

bobowate właściwe

Rodzaj

topornica

Nazwa systematyczna
Securigera A. P. de Candolle
Lamarck et A. P. de Candolle, Fl. Franç. ed. 3. 4: 609. 17 Sep 1805
Typ nomenklatoryczny

S. coronilla DC.[3][4]

Securigera securidaca

Topornica[5], sekurigera[6] (Securigera) – rodzaj roślin z rodziny bobowatych. Należy do niego ok. 12 gatunków roślin spotykanych głównie w obszarze śródziemnomorskim, choć niektóre z nich występują dalej na północ (jeden gatunek w Europie Środkowej). Zasięg jednego gatunku obejmuje góry w Somalii. Rośliny te występują w zespołach roślinności twardolistnej, w murawach, suchych, widnych lasach i na klifach[7]. Rodzaj został znacznie poszerzony po rewizji taksonomicznej w 1989 roku, kiedy to włączono do niego szereg gatunków zaliczanych wcześniej do rodzaju cieciorka (Coronilla)[3], w tym występującą w Polsce topornicę pstrą (d. cieciorkę pstrą) Securigera varia[8]. Reprezentujące ten rodzaj rośliny różnią się od przedstawicieli Coronilla m.in. kanciastą lub bruzdowaną łodygą oraz różnobarwnymi kwiatami[7]. W 2021 ponownie zakwestionowano odrębność rodzaju od Coronilla[9].

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]
Pokrój
Byliny (czasem drewniejące u nasady) i rośliny jednoroczne. Pojedyncze włoski obecne są rzadko, tylko u S. orientalis są obfite. Na powierzchni epidermy wykształcają się natomiast często wielokomórkowe wyrostki zwieńczone drobnym włoskiem. Łodyga jest kanciasta lub bruzdowana[3].
Liście
Nieparzysto pierzaste, z parami listków naprzeciwległych. Listki osadzone są na wyraźnych ogonkach, czasem dłuższych od blaszki listka. Blaszka cienka, miękka. Przylistki są równowąskie, do lancetowatych i trójkątnych, rzadko jajowate, zwykle wyraźnie mniejsze od listków i zawsze odmienne od nich kształtem. Zawsze są wolne – nie przyrastają do ogonka liściowego. Na szczycie przylistki są wyraźnie ciemniejsze ze względu na skupianie się tu komórek bogatych w taniny (cecha dobrze widoczna w okazach wysuszonych)[3].
Kwiaty
Motylkowe, zebrane w liczbie do 40 w baldach na kanciastej lub bruzdowanej, długiej szypule. Przysadki wolne, z ciemnymi końcami. Kielich zrosłodziałkowy, zwykle krótki. Górne dwie działki zrośnięte. Płatki korony z paznokciem, żółte, różowe i białe. Górny płatek tworzy żagielek, ma brzegi odgięte do tyłu. Dwa boczne płatki tworzą skrzydełka otulające dolny płatek tworzący łódeczkę. Dziewięć pręcików jest zrośniętych w prostą rurkę, nitka dziesiątego pręcika przyciśnięta jest do przerwy w rurce. Szyjka słupka u podstawy (nad zalążnią) nie zgrubiała, równomiernie wygięta ku górze, gładka, zwieńczona drobnym, podłużnym znamieniem. Zalążnia górna[3].
Owoce
Strąki zwykle nagie, zgrubiałe na brzegu i z długim dzióbkiem[7].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]
Synonimy[4]

Securina Medikus, Securidaca P. Miller, Bonaveria Scopoli

Pozycja według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)

Jeden z rodzajów podrodziny bobowatych właściwych Faboideae w rzędzie bobowatych Fabaceae s.l.[2]. W obrębie podrodziny należy do plemienia Loteae[10].

Wykaz gatunków[8]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. a b Peter F. Stevens, Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-09-23] (ang.).
  3. a b c d e Per Lassen. A New Delimitation of the Genera Coronilla, Hippocrepis, and Securigera (Fabaceae). „Willdenowia”. 19, 1, s. 49-62, 1989. 
  4. a b Securigera. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. [dostęp 2014-04-09].
  5. Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 163, ISBN 978-83-62975-45-7.
  6. Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Ludmiła Karpowiczowa (red.). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 210.
  7. a b c Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2011, s. 127. ISBN 0-333-74890-5.
  8. a b Coronilla. [w:] The Plant List (2013). Version 1.1. [on-line]. [dostęp 2014-04-09].
  9. Securigera DC.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-19].
  10. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-02-05].