Serge Hélan

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Serge Hélan
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1964
Pointe-à-Pitre

Wzrost

176 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Francja
Halowe mistrzostwa świata
brąz Barcelona 1995 trójskok
Mistrzostwa Europy
srebro Helsinki 1994 trójskok
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Liévin 1987 trójskok
srebro Genua 1992 trójskok
brąz Walencja 1998 trójskok
Igrzyska śródziemnomorskie
brąz Narbona 1993 skok w dal

Serge Hélan (ur. 24 lutego 1964 w Pointe-à-Pitre[1]) – francuski lekkoatleta specjalizujący się w trójskoku i skoku w dal, medalista mistrzostw Europy oraz halowych mistrzostw świata i Europy, olimpijczyk.

Kariera sportowa[edytuj | edytuj kod]

Zajął 6. miejsce w trójskoku na mistrzostwach Europy juniorów w 1983 w Schwechat[2]. Na światowych igrzyskach halowych w 1985 w Paryżu zajął 6. miejsce w skoku w dal[3]. a na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie 9. miejsce w trójskoku[4]. Zajął 9. miejsce w trójskoku na mistrzostwach Europy w 1986 w Stuttgarcie[5].

Zwyciężył w trójskoku, przed Christo Markowem z Bułgarii i Mykołą Musijenko ze Związku Radzieckiego, na halowych mistrzostwach Europy w 1987 w Liévin[6]. Odpadł w kwalifikacjach tej konkurencji na halowych mistrzostwach świata w 1987 w Indianapolis[7] i na mistrzostwach świata w 1987 w Rzymie[8]. Zajął 13. miejsce w trójskoku na halowych mistrzostwach Europy w 1988 w Budapeszcie, 4. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1989 w Hadze[9], 6. miejsce na halowych mistrzostwach świata w 1989 w Budapeszcie[7] i 4. miejsce na igrzyskach frankofońskich w 1989 w Casablance[10]. Odpadł w kwalifikacjach trójskoku na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[11] i na mistrzostwach świata w 1991 w Tokio[12].

Zdobył srebrny medal w trójskoku na halowych mistrzostwach Europy w 1992 w Genui, pomiędzy reprezentantami Wspólnoty Niepodległych Państw Leonidem Wołoszynem i Wasilijem Sokowem[13]. Odpadł w kwalifikacjach skoku w dal i trójskoku na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1] oraz w kwalifikacjach trójskoku na halowych mistrzostwach świata w 1993 w Toronto[14]. Zdobył brązowy medal w skoku dal na igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie[15]. Zajął 9. miejsce w trójskoku na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie[16]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu zajął 4. miejsce w trójskoku i odpadł w kwalifikacjach skoku w dal[17].

Zdobył srebrny medal w trójskoku na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach, przegrywając jedynie z Dienisem Kapustinem z Rosji, a wyprzedzając Mārisa Bružiksa z Łotwy[18]. Zajął 5. miejsce w trójskoku w zawodach pucharu świata w 1994 w Londynie[19]. Na halowych mistrzostwach świata w 1995 w Barcelonie wywalczył w tej konkurencji brązowy medal, za Brianem Wellmanem z Bermudów i Yoelbim Quesadą z Kuby[14]. Odpadł w kwalifikacjach trójskoku na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu[20] i na halowych mistrzostwach świata w 1997 w Paryżu[14], a na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach zajął w tej konkurencji 10. miejsce[21].

Zdobył brązowy medal w trójskoku na halowych mistrzostwach Europy w 1998 w Walencji (wyprzedzili go Jonathan Edwards z Wielkiej Brytanii i Charles Friedek z Niemiec[22].

Była mistrzem Francji w trójskoku w 1986, 1987, 1989, 1991, 1994 i 1996, wicemistrzem w trójskoku w 1984, 1985, 1888, 1993, 1995 i 1997 oraz w skoku w dal w 1991, a także brązowym medalistą w skoku w dal w 1994. W hali był mistrzem Francji w trójskoku w latach 1986–1990, 1992–1995, 1997 i 1998 oraz w skoku w dal w 1990 i 1992, wicemistrzem w trójskoku i skoku w dal w 1985 oraz brązowym medalistą w trójskoku w 1984 i w skoku w dal w 1986[23][24].

Jako pierwszy zawodnik z Francji uzyskał w trójskoku odległość ponad1 17 metrów (17,13 m, osiągnięte 17 sierpnia 1986 w Kolonii). Pięciokrotnie poprawiał rekord Francji w tej konkurencji, doprowadzając go do wyniku 17,55 m (13 sierpnia 1994 w Helsinkach). Rekord ten został poprawiony dopiero w 2010 przez Teddy’ego Tamgho[25].

Rekordy życiowe[4][26]:

  • trójskok – 17,55 m (13 sierpnia 1994, Helsinki)
  • trójskok (hala) – 17,24 m (23 lutego 1997, Bordeaux)
  • skok w dal – 8,12 m (24 maja 1992, Fontainebleau)
  • skok w dal (hala) – 7,94 m (15 lutego 1992, Bordeaux)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Serge Hélan [online], olympedia.org [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  2. ↑ European Junior Championships 1983 [online], wjah.co.uk [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (ang.).
  3. ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 100 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  4. ↑ a b Serge Helan [online], Fédération Française d’Athlétisme, 21 października 2016 [dostęp 2022-06-29] (fr.).
  5. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 572 [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  6. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 435 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  7. ↑ a b World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 104 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  8. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 177 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  9. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 439, 444 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  10. ↑ Robert Blanchet. Jeux de la Francophonie? O, yes!. „L’Athlétidme”. s. 11. (fr.). 
  11. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 580 [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  12. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 177–178 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  13. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 453 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  14. ↑ a b c World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 105 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  15. ↑ Mediterranean Games [online], GBRAthletics [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  16. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 178 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  17. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 459 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  18. ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 589 [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  19. ↑ 1st IAAF/VTB Bank Continental Cup IAAF Statistics Handbook Split 2010 [online], IAAF, s. 46 [dostęp 2022-06-29] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-26] (ang.).
  20. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 178–179 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  21. ↑ IAAF World Athletics Championships Doha 2019 Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 179 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  22. ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 471 [dostęp 2022-06-29] (ang.).
  23. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 72, 78, 95, 116, 119, 120, 141, 145, 166, 170, 194, 200, 226, 233 [dostęp 2022-06-29] (fr.).
  24. ↑ Gérard Dupuy, Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 32, 40, 75, 99, 112, 136, 150, 174, 199, 229, 241, 268 [dostęp 2022-06-29] (fr.).
  25. ↑ Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 122. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  26. ↑ Serge Hélan w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-06-29].
Halowi mistrzowie Europy w trójskoku

Portal:Lekkoatletyka

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Serge_Hélan&oldid=67729556”