Siewka złota

Siewka złota
	Pluvialis apricaria
	(Linnaeus, 1758)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Infragromada	neognatyczne
Rząd	siewkowe
Rodzina	sieweczkowate
Podrodzina	siewki
Rodzaj	Pluvialis
Gatunek	siewka złota
Podgatunki
	P. apricaria apricaria; P. apricaria altifrons;
	P. apricaria apricaria; P. apricaria altifrons;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 sty 2018, była oparta na tej wersji.

Siewka złota (Pluvialis apricaria) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Zamieszkuje w zależności od podgatunku:

Pluvialis apricaria apricaria – Wyspy Brytyjskie, północno-zachodnie Niemcy, Danię, południową i środkową część Półwyspu Skandynawskiego i Finlandii oraz wschodnie wybrzeże Bałtyku. Populacja z Wysp Brytyjskich częściowo wędrowna. Ptaki ze Skandynawii zimują w środkowej i południowej Europie oraz północnej Afryce.
Pluvialis apricaria altifrons – środkową i wschodnią Grenlandię, Islandię, Wyspy Owcze oraz Laponię i północno-wschodnią Europę po półwysep Tajmyr. Ptaki z Islandii zimują na Wyspach Brytyjskich, we Francji i na Półwyspie Iberyjskim. Ptaki z Tajmyru zimują na wybrzeżach Morza Kaspijskiego i Morza Śródziemnego.

W Polsce siewki złote gnieździły się w XIX wieku, obecnie regularnie pojawiają się na przelotach (III–V i VII–XII)^[3] Najwyższe koncentracje uzyskują w obszarze doliny Słudwi i Przysowy - do 11 tys. osobników w jednym miejscu. .

Cechy gatunku: Samiec w szacie godowej ma wierzch ciała złotożółty, z ciemnymi cętkami. Spód ciała czarny. Kolor złoty od czarnego oddziela szeroki biały pas biegnący od głowy po tył ciała, gdzie najszerszy jest na pokrywach podogonowych, które są przez to całkowicie białe. Samica w szacie godowej podobna do samca, lecz czarny spód pokryty jest białymi plamkami. Obie płci w szacie spoczynkowej mają jasny spód. Szyja i pierś żółtawe, a pozostała część biała. U P. a. altifrons w szacie godowej czarna plama na spodzie ciała samca jest większa, zaś samica ma żółtawe poliki z ciemnymi plamkami.
Wymiary średnie: dł. ciała ok. 25–30 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 55–75 cm
waga ok. 155–310 g
Biotop: Tundra, lasotundra, w strefie umiarkowanej bagna. Na zimowiskach pola uprawne, pastwiska i łąki.
Gniazdo: Na ziemi.
Jaja: W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu–lipcu 4 jaja.
Wysiadywanie: Jaja wysiadywane są przez okres 28–31 dni przez obydwoje rodziców.

Pożywienie: Owady i inne bezkręgowce uzupełnione pokarmem roślinnym.
Ochrona: Na terenie Polski gatunek ten jest objęty ścisłą ochroną gatunkową^[4].

Zobacz też

ptaki Polski

Przypisy

↑ Pluvialis apricaria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ Pluvialis apricaria, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Ludwik Tomiałojć, Tadeusz Stawarczyk: Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. Wrocław: PTPP "pro Natura", 2003, s. 322. ISBN 83-919626-1-X.
↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 220, poz. 2237

[itis-1] Pluvialis apricaria, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] Pluvialis apricaria, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[3] Ludwik Tomiałojć, Tadeusz Stawarczyk: Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany. Wrocław: PTPP "pro Natura", 2003, s. 322. ISBN 83-919626-1-X.

[4] Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną Dz.U. z 2004 r. nr 220, poz. 2237

[1]

[2]

[3]

[4]