Skrajna Jagnięca Kopka
 Skrajna Jagnięca Kopka po lewej na bliższym planie (za nią w tle Zachodni Szczyt Wideł) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′05,7″N 20°12′40,6″E/49,218250 20,211278
| |
Skrajna Jagnięca Kopka (słow. Predná jahňacia kôpka[1]) – płaska turnia w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Od Zadnich Jagnięcych Kopek na północnym zachodzie oddziela ją Skrajna Jagnięca Szczerbina, natomiast od Zadniej Żółtej Kopki na południowym wschodzie jest oddzielona Zadnią Żółtą Szczerbiną[2]
Stoki północno-wschodnie opadają z turni do Doliny Białych Stawów, południowo-zachodnie – do Doliny Jagnięcej[2].
Na Skrajną Jagnięcą Kopkę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło mniej więcej granią od południowego wschodu z Zadniej Koziej Szczerbiny[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Imre Barcza i Tihamér Szaffka, 10 lipca 1910 r.,
- zimowe – László Jurán, V. Jurán i Ernő Piovarcsy, 24 marca 1929 r.[2]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-22].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 146–147, 187. ISBN 83-217-2472-8.