Zadnia Kozia Szczerbina
 Zadnia Kozia Szczerbina między podpisanymi Kozią Kopką i Skrajną Żółtą Kopką | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°13′02,5″N 20°12′46,6″E/49,217361 20,212944
| |
Zadnia Kozia Szczerbina (słow. Zadná kozia štrbina, Západná kozia štrbina, niem. Westliche Gemsenscharte, węg. Nyugati-Zerge-rés[1]) – wybitna przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w górnym fragmencie Koziej Grani – południowo-wschodniej grani Jagnięcego Szczytu. Oddziela Skrajną Żółtą Kopkę na północnym zachodzie od Koziej Kopki na południowym wschodzie[2].
Stoki północno-wschodnie opadają z przełęczy do Doliny Białych Stawów, południowo-zachodnie – do Doliny Jagnięcej. Do Doliny Białych Stawów z siodła zbiega początkowo trawiaste zbocze, niżej długi żleb przecinający północno-wschodnie stoki Koziej Kopki. Na północny zachód zbiega w stronę Modrego Stawku skalisto-piarżysty żleb[2].
Na Zadnią Kozią Szczerbinę, podobnie jak na inne obiekty w Koziej Grani, nie prowadzą żadne znakowane szlaki turystyczne. Najdogodniejsza droga dla taterników wiedzie na siodło żlebami z obu sąsiednich dolin. Była ona używana już dawno przez myśliwych polujących na kozice jako jedno z najłatwiejszych połączeń Doliny Jagnięcej i Doliny Białych Stawów[2].
Pierwsze znane wejścia:
- letnie – Cornel Kunz, przed 1876 r.,
- zimowe – László Jurán, V. Jurán i Ernő Piovarcsy, 24 marca 1929 r., przy przejściu granią[2].
Zadnia Kozia Szczerbina bywa błędnie nazywana Zadnią Kozią Przełączką[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2014-01-25].
- ↑ a b c d e Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIV. Czerwona Turnia – Przełęcz pod Kopą. Warszawa: Sport i Turystyka, 1984, s. 189–190. ISBN 83-217-2472-8.