Smużka szara

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Smużka szara
Sicista pseudonapaea[1]
Strautman, 1949[2]
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Nadgromada

żuchwowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

skoczkowce

Rodzina

smużki

Rodzaj

smużka

Gatunek

smużka szara

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

brak danych

Smużka szara[4] (Sicista pseudonapaea) – gatunek ssaka z rodziny smużek (Sminthidae).

Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]

Smużka szara występuje w południowej części gór Ałtaj na północnych i południowych stokach Narynu pomiędzy rzeką Buktyrma a jeziorem Markaköl (wschodni Kazachstan); być może występuje w przylegającym północnym Sinciangu (północno-zachodnia Chińska Republika Ludowa)[5].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1949 roku Jewgienij Strautman, nadając mu nazwę Sicista pseudonapaea[2]. Holotyp pochodził z okolic Katon-Karagaju na północnych stokach Narynu we wschodnim Kazachstanie[6].

S. pseudonapaea należy do północnej grupy gatunkowej[7][5]. Wykryto istotną rozbieżność genetyczną między S. pseudonapaea i S. napaea[8]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia[edytuj | edytuj kod]

  • Sicista: etymologia niejasna, J.E. Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej; Palmer sugeruje, że nazwa ta pochodzi od tatarskiego słowa sikistan, oznaczającego „stadną mysz”, bazując na opisie Pallasa[9]. Sam Pallas jednak wymienia nazwę tatarską dshilkis-sitskan („Dʃhilkis-Sitʃkan”), gdzie dshilkis to „stadny, żyjący w stadzie, gromadny” (łac. gregalis), natomiast sitskan to „mysz” (łac. mus, muris)[10], por. w jedenastowiecznym słowniku Mahmuda z Kaszgaru: yılkı „stado” i sıçgan „mysz”[11].
  • pseudonapaea: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”; epitet gatunkowy Sicista napaea Hollister, 1912[12].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała (bez ogona) 65–77 mm, długość ogona 82–102 mm, długość ucha 12–18 mm, długość tylnej stopy 12–17 mm; masa ciała 10–13,3 g[7].

Biologia[edytuj | edytuj kod]

Gryzoń ten jest spotykany na łąkach, obszarach porośniętych krzewami i w widnych górskich lasach modrzewiowych (górskiej tajdze), na wysokościach od 1000 do 2000 m n.p.m.[3]

Smużka szara jest aktywna o zmroku, prowadzi samotny tryb życia. Żywi się bezkręgowcami i nasionami. Zimą hibernuje, rozmnaża się raz w roku[3].

Populacja[edytuj | edytuj kod]

Gryzoń ten zamieszkuje ograniczony obszar (niewiele więcej niż 20 tysięcy kilometrów kwadratowych), nie jest pospolity. Bardzo niewiele wiadomo o zmianach liczebności jego populacji i potencjalnych zagrożeniach. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody rekomenduje dodatkowe badania nad środowiskiem życia, ekologią i możliwościami ochrony tego gatunku; aktualnie nie ma wystarczających danych, aby przydzielić mu którąś z kategorii zagrożeń[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Sicista pseudonapaea, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b E.I. Strautman. „Vestnik Akademii Nauk Kazakhskoi SSR”. 5, s. 109, 1949. (ros.). 
  3. a b c d E. Clayton, Sicista pseudonapaea, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-2 [dostęp 2021-10-24] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 230. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 316. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Sicista pseudonapaea. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-10-24].
  7. a b M.E. Holden, T. Cserkész & G. Musser: Family Sminthidae (Birch Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 43–44. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  8. T. Cserkész, A. Fülöp, S. Almerekova, T. Kondor, L. Laczkó & G. Sramkó. Phylogenetic and Morphological Analysis of Birch Mice (Genus Sicista, Family Sminthidae, Rodentia) in the Kazak Cradle with Description of a New Species. „Journal of Mammalian Evolution”. 26, s. 147–163, 2019. DOI: 10.1007/s10914-017-9409-6. (ang.). 
  9. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 630, 1904. (ang.). 
  10. P.S. Pallas: Novae species quadrupedum e Glirium ordine, cum illustrationibus variis complurium ex hoc ordine animalium. Erlangae: sumtu Wolfgangi Waltheri, 1778, s. 328. (łac.).
  11. Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini. Türk Dil Kurumu, 2003, s. 242, 156. (tur.).
  12. Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, xvii, OCLC 637083062 (ang.).