Markaköl

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Markaköl
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Kazachstan

Wysokość lustra

1447[1] m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

445 km²

Wymiary
• max długość
• max szerokość


38 km[1]
19 km[1]

Długość linii brzegowej

105 km

Hydrologia
Rodzaj jeziora

tektoniczne, odpływowe, stałe, słodkie

Położenie na mapie Kazachstanu
Mapa konturowa Kazachstanu, blisko prawej krawiędzi znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Markaköl”
Ziemia48°45′N 85°45′E/48,750000 85,750000
Mapka jeziora

Markaköl (kaz. Марқакөл; ros. Маркаколь, Markakol) – jezioro w Kazachstanie, w obwodzie wschodniokazachstańskim. Od 2006 roku BirdLife International uznaje je za ostoję ptaków IBA.

Jezioro wchodzi w skład rezerwatu przyrody[1].

Warunki naturalne[edytuj | edytuj kod]

Jezioro Markaköl położone jest na wysokości 1447 m n.p.m.[1] Zajmuje powierzchnię 445 km²[2] a jego wymiary to 38 na 19 km. Liczy najwyżej 27 m głębokości, średnia głębokość to 14,3 m. Długość linii brzegowej wynosi 105 km[3]. Na północ od jeziora roztaczają się Sarymsakty[1]. W płytszych częściach przy wybrzeżu rosną przedstawiciele rdestu (Polygonum), rogatka (Ceratophyllum) oraz rdestnicy (Potamogeton). W niektórych częściach jeziora występują urwiska i skały. W jeziorze i jego okolicach odnotowano ponad 700 gatunków roślin naczyniowych; w samym jeziorze rośnie ich 30[3].

Fauna[edytuj | edytuj kod]

W jeziorze występują m.in. lenok (Brachymystax lenok) i Thymallus arcticus[1]; ogółem akwen zasiedla 6 gatunków ryb. W okolicach jeziora żyje 55 gatunków ssaków. Jest to m.in. 20 gatunków gryzoni, w tym Myospalax myospalax (ślepcowate), gronostaj europejski, rosomak tundrowy, sarna europejska, łoś euroazjatycki i ryś[3].

Ostoja ptaków[edytuj | edytuj kod]

Od 2006 BirdLife International uznaje jezioro Markaköl i jego okolice za ostoję ptaków ze względu na występowanie 6 gatunków ptaków oraz kryterium A4iii – liczne ptaki związane ze środowiskiem wodnym. Wszystkie gatunki, których występowanie zaważyło na uznaniu ostoi („trigger species”), mają status najmniejszej troski (LC, Least Concern). Są to: jarząbek zwyczajny (Bonasa bonasia), ułar ałtajski (Tetraogallus altaicus), świstun zwyczajny (Mareca penelope), gągoł (Bucephala clangula), nurogęś (Mergus merganser) i perkoz rogaty (Podiceps auritus). Łącznie ze wspomnianymi gatunkami w okolicach jeziora żyje 260 gatunków, z czego 143 tylko gniazduje, 60 zimuje, a 14 pojawia się sporadycznie. Do pospolitszych należy krzyżówka (Anas platyrhynchos), krakwa (Anas strepera), głowienka zwyczajna (Aythya ferina), czernica (Aythya fuligula), gągoł, perkoz dwuczuby (Podiceps cristatus), nurogęś (Mergus merganser), kania czarna (Milvus migrans), błotniak stepowy (Circus macrourus), mewy (Larus), bekas kszyk (Gallinago gallinago), przedstawiciele Perdix, cietrzew zwyczajny (Tetrao tetrix) i jarząbek[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Markakolskiy Nature Reserve. OrexCA. [dostęp 2015-09-10].
  2. Maria Shahgedanova: The Physical Geography of Northern Eurasia. OxfordUniversity Press, 2002, s. 322. ISBN 978-0-19-823384-8.
  3. a b c d KZ119 Markakol State Nature Reserve. BirdLife Data Zone. [dostęp 2015-09-10].