Jan Karol Dolski: Różnice pomiędzy wersjami

Jan Karol Dolski
Rodzina	Dolscy
Data urodzenia	1637
Data śmierci	1695
Ojciec	Mikołaj Dolski
Matka	Helena Jelska
Dzieci	Katarzyna Dolska[potrzebny przypis], ż. Michała Serwacego Wiśniowieckiego

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 10:56, 1 lip 2015

Jan Karol Dolski herbu Kościesza (ur. 1637 – zm. 1695) – marszałek wielki litewski od 1691, marszałek nadworny litewski od 1685, podczaszy wielki litewski od 1676, starosta piński.

W czasie potopu szwedzkiego, na czele własnej chorągwi wziął udział w bitwie pod Warszawą. Uczestniczył w kampaniach wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667. Jako pułkownik wziął w 1666 udział w tłumieniu rokoszu Lubomirskiego. W latach 1667 i 1668 był posłem na Sejm. W 1669 poparł elekcję Michała Korybuta Wiśniowieckiego. W 1670 został krajczym wielkim litewskim. Był członkiem konfederacji kobryńskiej wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1672 roku^[1]. Walczył w bitwie pod Chocimiem w 1673. Elektor Jana III Sobieskiego z powiatu pińskiego w 1674 roku^[2]. Wybrany posłem w 1676. Sejm tego roku przyznał mu gratyfikację w wysokości 20 000 złp za męstwo i odwagę. Na Sejmie 1678/1679 wybrany deputatem do rady przy boku króla. W 1685 mianowany marszałkiem nadwornym litewskim, a w 1691 marszałkiem wielkim.

Założył na Wołyniu miasteczko Nowy Dolsk, dzisiejszy Lubieszów, gdzie Dolski wzniósł drewniany pałac i kolegium pijarów^[3].

Linki zewnętrzne

Dolski Jan Karol h. Kościesza (źródło: Polski Słownik Biograficzny) [dostęp 2013-10-10]
Jan Karol Dolski na Dolsku, Dąbrowicy i Komarnie h. wł.
Jan Karol Dolski b. 1637 d. 1695 rodovid.org [dostęp 2013-10-10]

↑ Leszek A, Wierzbicki, Akt konfederacji wojska litewskiego zawiązanej w Kobryniu 22 listopada 1672 roku, w: Res Historica, t. 21, Lublin 2005, s. 137-138.
↑ Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 161.
↑ Grzegorz Rąkowski "Wołyń", Rewasz, s.76

[1] Leszek A, Wierzbicki, Akt konfederacji wojska litewskiego zawiązanej w Kobryniu 22 listopada 1672 roku, w: Res Historica, t. 21, Lublin 2005, s. 137-138.

[2] Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 161.

[3] Grzegorz Rąkowski "Wołyń", Rewasz, s.76

[1]

[2]

[3]

@@ Linia 20: / Linia 20: @@
 W czasie [[potop szwedzki|potopu szwedzkiego]], na czele własnej [[Chorągiew (wojsko)|chorągwi]] wziął udział w [[Bitwa pod Warszawą 1656|bitwie pod Warszawą]]. Uczestniczył w kampaniach [[wojna polsko-rosyjska 1654-1667|wojny polsko-rosyjskiej 1654-1667]]. Jako [[pułkownik]] wziął w [[1666]] udział w tłumieniu [[rokosz Lubomirskiego|rokoszu Lubomirskiego]]. W latach [[1667]] i [[1668]] był posłem na [[Sejm walny|Sejm]]. W [[1669]] poparł elekcję [[Michał Korybut Wiśniowiecki|Michała Korybuta Wiśniowieckiego]]. W [[1670]] został [[krajczy wielki litewski|krajczym wielkim litewskim]]. Był członkiem [[konfederacja żołnierska|konfederacji]] kobryńskiej  [[Armia Wielkiego Księstwa Litewskiego|wojsk Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w [[1672]] roku<ref>Leszek A, Wierzbicki, Akt konfederacji wojska litewskiego zawiązanej w Kobryniu 22 listopada 1672 roku, w: Res Historica, t. 21, Lublin 2005, s. 137-138.</ref>. Walczył w [[bitwa pod Chocimiem (1673)|bitwie pod Chocimiem]] w [[1673]]. Elektor [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]] z [[Powiat piński (I Rzeczpospolita)|powiatu pińskiego]] w [[1674]] roku<ref>Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860,  s. 161.</ref>.  Wybrany posłem w [[1676]]. Sejm tego roku przyznał mu gratyfikację w wysokości 20 000 złp za ''męstwo i odwagę''. Na Sejmie [[1678]]/[[1679]] wybrany deputatem do rady przy boku króla. W [[1685]] mianowany marszałkiem nadwornym litewskim, a w [[1691]] marszałkiem wielkim.
+Założył na Wołyniu miasteczko ''Nowy Dolsk'', dzisiejszy [[Lubieszów]], gdzie Dolski wzniósł drewniany pałac i kolegium pijarów<ref>Grzegorz Rąkowski "Wołyń", Rewasz, s.76</ref>.
 == Linki zewnętrzne ==