Sochocin: Różnice pomiędzy wersjami

Sochocin
	{{{rodzaj miejscowości}}}
	; Kościół na rynku w Sochocinie
Państwo	mazowieckie
Powiat	płoński
Gmina	Sochocin
Wysokość	91 m n.p.m.
Liczba ludności (2006)	1945
Strefa numeracyjna	(+48) 23
Kod pocztowy	09-110
Tablice rejestracyjne	WPN
SIMC	0125954
	Położenie na mapie gminy Sochocin Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie Polski Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie województwa mazowieckiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Położenie na mapie powiatu płońskiego Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}}
	Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}\|type:airport}
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Przeglądaj historię interaktywnie

[wersja przejrzana]

← poprzednia edycja następna edycja →

Usunięta treść Dodana treść

WizualnieWikikod

Jednokolumnowy

Wersja z 22:03, 27 lis 2016

Sochocin – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie płońskim, w gminie Sochocin. Miejscowość jest siedzibą gminy Sochocin.

Sąchocin był miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego w województwie mazowieckim^[1].

Leży na terenie nizinnym, w większości w pradolinie rzeki Wkry – wysokości bezwzględne kształtują się w granicach od 85 m n.p.m. do 112 m n.p.m.

Przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 50.

W Sochocinie znajduje się zabytkowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela.

W Sochocinie swoją siedzibę ma Gminny Klub Sportowy Wkra Sochocin, który aktualnie gra w Lidze Okręgowej-Ciechanów-Ostrołęka. Swoje mecze rozgrywa na stadionie gminnym w Sochocinie, mogącym pomieścić 500 osób.

Historia

Pierwsze informacje historyczne na temat Sochocina pochodzą z XIV wieku. Położona nad rzeką Wkrą wieś stanowiła centrum gospodarcze lokalnego rynku. Znajdowała się na szlaku handlowym łączącym Wielkie Księstwo Litewskie z Koroną (droga między miastami Poznań - Wilno, prowadząca dalej aż do Moskwy).

W dniu 1 października 1385 roku książę mazowiecki Janusz I Starszy podpisał dokument nadający mieszkańcom Sochocina prawa miejskie. W 1404 roku miejscowość kupił Ścibor z Sochocina - jeden z najwybitniejszych możnowładców średniowiecznego Mazowsza, marszałek dworu Janusza I Starszego i podkomorzy zakroczymski. W 1492 roku nowy właściciel Janusz II, zainteresowany rozwojem miasta i ewentualnością powiększania przynoszących przez niego dochodów, ponawia prawa miejskie dla Sochocina. W 1495 roku miasto stało się siedzibą powiatu sochocińskiego i miejscem odprawiania sądów zwanych rokami.

W 1524 roku miasteczko książęce Sochocin wraz z innymi wsiami dostał dożywotnio Feliks Brzeski – wojewoda mazowiecki. Rok 1533 był niepomyślny dla Sochocina, bowiem miasteczko przeżyło pożar, który zniszczył większość zabudowań.

W 1869 roku w wyniku reformy administracyjnej, przeprowadzonej przez władze carskie, Sochocin po 484 latach utracił prawa miejskie. Nasiliły się działania rusyfikacyjne, język rosyjski był obowiązkowy w administracji i sądownictwie.

W chwili wybuchu II wojny światowej Sochocin liczył 1750 mieszkańców, w listopadzie 1939 roku ziemie Mazowsza Północnego (w tym Sochocin) zostały wcielone do Rzeszy, jako tzw. Rejencja Ciechanowska.

W 1940 roku w Kucharach Żydowskich i Smardzewie powstały karne obozy pracy. W 1941 roku trwała akcja wysiedleńcza mieszkańców Sochocina i okolic. Wiele osób zginęło, wiele było represjonowanych, wielu uczestniczyło w zbrojnym ruchu oporu AK i BCH. 18 stycznia 1945 roku Sochocin był wolny.

12 czerwca 1990 roku pierwszym wójtem gminy Sochocin po dokonanych przemianach został wybrany jednogłośnie Tomasz Wiktorowicz. Był on ponownie wybierany na wójta aż do wyborów w 2006 roku, w których zastąpił go Jerzy Zawadzki. Następnie wójtem gminy Sochocin była Anna Zwierzchowska (była dyrektor Zespołu Szkół i Przedszkoli Samorządowych w Sochocinie). W wyborach w 2014 roku w drugiej turze wójtem wybrany został Andrzej Romatowski.

Dane administracyjno-gospodarcze

Gmina Sochocin wchodzi w skład powiatu płońskiego i województwa mazowieckiego. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.

Liczba mieszkańców – 1945 (dane liczbowe uzyskane w Urzędzie Gminy Sochocin, Referat Spraw Obywatelskich na dzień 31.12.2004 r.).

W ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej w gminie Sochocin zarejestrowanych jest 279 przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność gospodarczą w zakresie:

handlu stacjonarnego i obwoźnego – 146 osób
usług – 78 osób
transportu – 24 osoby
murarstwa – 22 osoby
przetwórstwa i produkcji – 9 osób

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Sochocin (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 6 .

↑ Adolf Pawiński, Mazowsze, Warszawa 1895, s. 38.

[1] Adolf Pawiński, Mazowsze, Warszawa 1895, s. 38.

[1]

@@ Linia 42: / Linia 42: @@
 Pierwsze informacje historyczne na temat Sochocina pochodzą z XIV wieku. Położona nad rzeką Wkrą wieś stanowiła centrum gospodarcze lokalnego rynku. Znajdowała się na szlaku handlowym łączącym Wielkie Księstwo Litewskie z Koroną (droga między miastami Poznań - Wilno, prowadząca dalej aż do Moskwy).
-W 1385 roku książę mazowiecki [[Janusz I Starszy|Janusz I zwany Starszym]] podpisał 1 października dokument nadający mieszkańcom Sochocina [[prawa miejskie]]. W 1492 roku nowy właściciel [[Janusz II]], zainteresowany rozwojem miasta i ewentualnością powiększania przynoszących przez niego dochodów, ponawia prawa miejskie dla Sochocina. W 1495 roku miasto stało się siedzibą powiatu sochocińskiego i miejscem odprawiania sądów zwanych [[Roki sądowe|rokami]].
+W dniu 1 października 1385 roku książę mazowiecki [[Janusz I Starszy]] podpisał dokument nadający mieszkańcom Sochocina [[prawa miejskie]]. W 1404 roku miejscowość kupił Ścibor z Sochocina - jeden z najwybitniejszych możnowładców średniowiecznego Mazowsza, marszałek dworu Janusza I Starszego i podkomorzy zakroczymski. W 1492 roku nowy właściciel [[Janusz II]], zainteresowany rozwojem miasta i ewentualnością powiększania przynoszących przez niego dochodów, ponawia prawa miejskie dla Sochocina. W 1495 roku miasto stało się siedzibą powiatu sochocińskiego i miejscem odprawiania sądów zwanych [[Roki sądowe|rokami]].
 W 1524 roku miasteczko książęce Sochocin wraz z innymi wsiami dostał dożywotnio Feliks Brzeski – wojewoda mazowiecki. Rok 1533 był niepomyślny dla Sochocina, bowiem miasteczko przeżyło pożar, który zniszczył większość zabudowań.

Miasto	Sochocin
Wsie	Baraki Biele Bolęcin Budy Gutarzewskie Ciemniewo Drożdżyn Gromadzyn Gutarzewo Idzikowice Jędrzejewo Kępa Koliszewo Kolonia Sochocin Kołoząb Kondrajec Kuchary Królewskie Kuchary Żydowskie Milewo Niewikla Podsmardzewo Pruszkowo Rzy Smardzewo Ślepowrony Wierzbówiec Wycinki Żelechy
Części wsi	Drożdżynek-Parcele Górka Idzikowice-Kolonia Niewikla-Folwark Ostrowie
Kolonia	Podsmardzewo-Grzeszówka
Osady leśne	Rzy Smardzewo

Przynależność wojewódzka	gubernia płocka (1867–1893) gubernia warszawska (1894–1915) woj. warszawskie (II RP) (1919–39) woj. warszawskie (1945–75)
Miasta	Czerwińsk (do 1870) Nowe Miasto (do 1870) Płońsk Sochocin (do 1870) Zakroczym (do 1916/1924 →)
Gminy wiejskie (1867–1954 i 1973–75)	Baboszewo (od 1973) Błędówko (1867–1916 → i ← 1919–52) Cieksyn (1952–54) Czerwińsk nad Wisłą (od 1973) Dziektarzewo (1867–18??) Dzierzążnia (od 1973) Gralewo (od 1973) Joniec (od 1973) Krysk (1867–1877) Kuchary (1867–18??) Modzele (1867–1954) Nacpolsk (1867–1877) Naruszewo (1877–1954 i od 1973) Nowe Miasto (od 1973) Płońsk (od 1973) Pomiechowo (1867–1916/1924 →) Sarbiewo (1867–1954) Sarnowo (1867–1954) Siekluki (1867–1870) Sielec (1867–1954) Smardzewo (1867–1870) Sochocin (1870–1954 i od 1973) Strożęcin (1867–1954) Szumlin (1867–1954) Wójty Zamoście (1867–1954) Wychodź (1867–1954) Załuski (1867–1916 → i ← 1919–54 i od 1973)
Gromady (1954–72)	Baboszewo (1954–72) Błędówko (1954–57 →) Chociszewo (1954–72) Cieksyn (1954–72) Cywiny-Dynguny (1954–59) Czerwińsk nad Wisłą (1954–72) Dalanówko (1954–59) Drozdowo (1954–59) Dziektarzewo (1954–72) Dzierzążnia (1954–72) Garwolewo (1954–59) Goławin (1954–61) Gościmin Wielki (1954–59) Gralewo (1954–72) Gumino (1954–59) Joniec (1954–72) Kaczorowy (1959–68) Kamienica (1954–59) Kiełbowo (1954–59) Kołoząb (1954–68) Kroczewo (1954–72) Królewo (1954–58) Krysk (1954–59) Kuchary-Skotniki (1959–72) Kucice (1954–72) Milewo (1954–59) Nacpolsk (1954–72) Naruszewo (1954–72) Niedarzyn (1969–72) Nowe Miasto (1954–72) Płońsk (1960–72) Przybójewo (1954–59) Radzikowo (1954–59) Radzymin (1954–72) Rzewin (1954–59) Sarbiewo (1954–72) Skarzyn (1954–59) Smardzewo (1954–57) Sochocin (1954–72) Starczewo Wielkie (1954–59) Strachówko (1954–59) Strzębowo (1954–59) Szczytno (1954–72) Szerominek (1954–59) Trębki (1954–59) ~~Wójty Zamoście~~ (~~1959–60~~) Wólka Szczawińska (1954–59) Wrona (1954–68) Zaborowo (1954–59) Załuski (1954–72)