Sobór Opieki Matki Bożej w Witebsku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 73: Linia 73:
'''Sobór Opieki Matki Bożej w [[Witebsk]]u''' – główna świątynia [[eparchia witebska i orszańska|eparchii witebskiej i orszańskiej]] [[Egzarchat Białoruski Patriarchatu Moskiewskiego|Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego]].
'''Sobór Opieki Matki Bożej w [[Witebsk]]u''' – główna świątynia [[eparchia witebska i orszańska|eparchii witebskiej i orszańskiej]] [[Egzarchat Białoruski Patriarchatu Moskiewskiego|Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego]].


Jest to dawny [[kościół (budynek)|kościół]] [[trynitarze|trynitarzy]] wybudowany w stylu klasycystycznym w 1760, a według innych źródeł w 1814 roku. Kościół powstał na miejscu drewnianego kościoła katolickiego zbudowanego w 1758 roku. Klasztor Trynitarzy został zamknięty przez Rosjan w 1847 roku. Kościół został odebrany katolikom i przekazany prawosławnym, w związku z czym dokonano w nim przeróbek około roku 1862 roku. Podczas walk w 1943 roku kościół został częściowo zniszczony (zburzoną wieżę i dach) i w tym stanie pozostawał do lat 80 XX wieku. Wyremontowany został na początku 1989 roku.
Jest to dawny [[kościół (budynek)|kościół]] [[trynitarze|trynitarzy]] wybudowany w stylu klasycystycznym w 1814 roku. Kościół powstał na miejscu drewnianego kościoła katolickiego zbudowanego w 1758 roku z funduszy chorążego Mikołaja Rewuta i konsekrowanego w 1760 roku pod wezwaniem Opieki Najświętszej Marii Panny. W 1806 roku zbudowano murowany budynek klasztoru dla Trynitarzy, a w 1814 roku istniejący obecnie budynek kościoła. Klasztor Trynitarzy został zamknięty przez Rosjan w 1847 roku. Kościół został odebrany katolikom i przekazany prawosławnym, w związku z czym dokonano w nim przeróbek około roku 1862 roku. W 1930 roku władze radzieckie zamknęły świątynię umieszczając w nim muzeum ateizmu. Podczas walk w 1944 roku kościół został częściowo zniszczony (zburzoną wieżę i dach) i w tym stanie pozostawał do lat 80 XX wieku.

W 1989 roku został przekazany prawosławnym i wyremontowany około 1992 roku.


== Galeria ==
== Galeria ==

Wersja z 11:15, 7 cze 2017

Sobór Opieki Matki Bożej
Пакроўскі сабор у Віцебску
sobór katedralny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Miejscowość

Witebsk

Adres

{{{adres}}}

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Parafia

Opieki Matki Bożej w Witebsku

Katedra

od 1992

Wezwanie

Opieki Matki Bożej

Wspomnienie liturgiczne

1/14 października

Położenie na mapie Witebska
Mapa konturowa Witebska, w centrum znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej”
Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Sobór Opieki Matki Bożej”
55,188°N 30,206°E/55,187600 30,206000
Strona internetowa

Sobór Opieki Matki Bożej w Witebsku – główna świątynia eparchii witebskiej i orszańskiej Egzarchatu Białoruskiego Patriarchatu Moskiewskiego.

Jest to dawny kościół trynitarzy wybudowany w stylu klasycystycznym w 1814 roku. Kościół powstał na miejscu drewnianego kościoła katolickiego zbudowanego w 1758 roku z funduszy chorążego Mikołaja Rewuta i konsekrowanego w 1760 roku pod wezwaniem Opieki Najświętszej Marii Panny. W 1806 roku zbudowano murowany budynek klasztoru dla Trynitarzy, a w 1814 roku istniejący obecnie budynek kościoła. Klasztor Trynitarzy został zamknięty przez Rosjan w 1847 roku. Kościół został odebrany katolikom i przekazany prawosławnym, w związku z czym dokonano w nim przeróbek około roku 1862 roku. W 1930 roku władze radzieckie zamknęły świątynię umieszczając w nim muzeum ateizmu. Podczas walk w 1944 roku kościół został częściowo zniszczony (zburzoną wieżę i dach) i w tym stanie pozostawał do lat 80 XX wieku.

W 1989 roku został przekazany prawosławnym i wyremontowany około 1992 roku.

Galeria


Bibliografia