Aizpute: Różnice pomiędzy wersjami
56°43′N 21°36′E/56,716667 21,600000| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
m MalarzBOT: regeneracja szablonu {{Miejscowość infobox}} |
drobne merytoryczne |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
== Historia == |
== Historia == |
||
Gdy w XIII wieku tereny na których leży Aizpute zostało podbite przez niemieckich krzyżowców. W 1248 r. Mistrz [[Kawalerowie mieczowi|Zakonu Inflanckiego]] Dietrich von Grüningen polecił zbudować kamienny zamek. Zamek i osadę nazwano ''Hasenpoth''. Po podziale Kurlandii w 1253 r. Aizpute znalazło się na terenie podległym biskupom. W 1260 r. Zbudowano kościół. W 1378 roku biskup Otto przyznał Aizpute prawa miejskie. W drugiej połowie XVI wieku Aizpute szybko się rozwinęło, ponieważ rzeka Tebra była używana jako główny szlak handlowy dla kupców z Ziemi piltyńskiej. W latach 1611–1795 Aizpute znajdowało się pod zwierzchnictwem [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]] jako stolica półautonomicznego [[Powiat piltyński|powiatu piltyńskiego]]. Podczas [[III rozbiór Polski|III rozbioru Polski]] w 1795 roku Aizpute została włączona do [[Imperium Rosyjskie|Rosji]], stając się częścią [[Gubernia kurlandzka|guberni kurlandzkiej]]. Podczas [[Rewolucja 1905 roku|rewolucji rosyjskiej w 1905 r.]] Aizpute było jednym z miejsc, w których lokalni rewolucjoniści wykazywali zbrojny opór wobec kozackich jednostek karnych. |
|||
W 1248 roku w Aizpute, [[Zakon krzyżacki|Krzyżacy]] wznieśli zamek, a w 1378 roku miejscowość została miastem na [[prawo magdeburskie|prawie magdeburskim]]. |
|||
Jako część ziemi piltyńskiej, w l. [[1611]]-[[1795]] miasto znajdowało się pod bezpośrednim zwierzchnictwem [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]] (powiecie piltyńskim), a podczas [[III rozbiór Polski|III rozbioru Polski]] została włączona do [[Imperium Rosyjskie]]go. Obecna nazwa miejscowości funkcjonuje od 1917 roku. |
|||
Obecna nazwa miejscowości funkcjonuje od 1917 roku. |
|||
== Zabytki == |
|||
* Ruiny zamku kawalerów mieczowych |
|||
* Kościół św. Jana |
|||
* Cmentarz żydowski |
|||
== Miasta partnerskie == |
== Miasta partnerskie == |
||
Wersja z 15:49, 6 sie 2019
.jpg)
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Gmina | |||||
| Powierzchnia |
6,88 km² | ||||
| Populacja (2015) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+371 634 | ||||
| Kod pocztowy |
LV-3456 | ||||
Położenie na mapie Łotwy  | |||||
| 56°43′N 21°36′E/56,716667 21,600000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Aizpute (pol. Hazenpot, niem. Hasenpoth) – miasto na Łotwie, leżące w historycznej krainie Kurlandia w okręgu lipawskim, nad rzeką Tebrą, 50 kilometrów na północny wschód od Lipawy. Mieszkają w nim 4 389 osoby (2015).
Historia
Gdy w XIII wieku tereny na których leży Aizpute zostało podbite przez niemieckich krzyżowców. W 1248 r. Mistrz Zakonu Inflanckiego Dietrich von Grüningen polecił zbudować kamienny zamek. Zamek i osadę nazwano Hasenpoth. Po podziale Kurlandii w 1253 r. Aizpute znalazło się na terenie podległym biskupom. W 1260 r. Zbudowano kościół. W 1378 roku biskup Otto przyznał Aizpute prawa miejskie. W drugiej połowie XVI wieku Aizpute szybko się rozwinęło, ponieważ rzeka Tebra była używana jako główny szlak handlowy dla kupców z Ziemi piltyńskiej. W latach 1611–1795 Aizpute znajdowało się pod zwierzchnictwem Rzeczypospolitej Obojga Narodów jako stolica półautonomicznego powiatu piltyńskiego. Podczas III rozbioru Polski w 1795 roku Aizpute została włączona do Rosji, stając się częścią guberni kurlandzkiej. Podczas rewolucji rosyjskiej w 1905 r. Aizpute było jednym z miejsc, w których lokalni rewolucjoniści wykazywali zbrojny opór wobec kozackich jednostek karnych.
Obecna nazwa miejscowości funkcjonuje od 1917 roku.
Zabytki
- Ruiny zamku kawalerów mieczowych
- Kościół św. Jana
- Cmentarz żydowski
Miasta partnerskie
Linki zewnętrzne
- Hazenpot, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 42.