Baran (astrologia): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
drobne redakcyjne |
m Dodano informacje o trygonie ognia. Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
||
| Linia 16: | Linia 16: | ||
Ze znakiem Barana kojarzono [[Japonia|Japonię]], [[Niemcy]] i [[Polska|Polskę]]<ref name="Battistini" />. |
Ze znakiem Barana kojarzono [[Japonia|Japonię]], [[Niemcy]] i [[Polska|Polskę]]<ref name="Battistini" />. |
||
Baran wraz z Lwem i Strzelcem należy do trygonu ognistego, czyli grupy znaków, których żywiołem jest Ogień, mający duży wpływ na ich charakter<ref>{{Cytuj |autor = marcin |tytuł = Baran - opis i charakterystyka znaku zodiaku |data = 2013-06-30 |data dostępu = 2024-04-11 |opublikowany = Horoskop |url = https://www.mhoroskop.pl/znak-zodiaku/baran.html |język = pl-PL}}</ref>. |
|||
== Znak zodiakalny Barana w sztuce == |
== Znak zodiakalny Barana w sztuce == |
||
Wersja z 21:32, 11 kwi 2024
Baran (♈) (łac. Aries) – pierwszy astrologiczny znak zodiaku. Przypisuje się go osobom urodzonym podczas gdy Słońce było w tym znaku, to znaczy na odcinku ekliptyki pomiędzy 0° a 30° długości ekliptycznej. Wypada to między 20/21 marca a 19/20 kwietnia – dokładne ramy czasowe zależą od rocznika[1]. Czasem przyjmuje się umowne granice – według Evangeline Adams (1868–1932) był to okres między 22 marca a 21 kwietnia[2].
Znak Barana przypisuje się również osobom urodzonym w trakcie wschodzenia tego znaku[2]. Przedstawiał głowę zwierzęcia, męskie przyrodzenie i pierwsze kiełki zboża[3].
Historia znaku
Znak Barana pochodził z Mezopotamii z III w. p.n.e. i najczęściej przedstawiany był pod postacią zoomorficzną lub poprzez motywy związane z legendą o złotym runie. Według mitu, po raz pierwszy opowiedzianego przez Apolloniosa Rodyjskiego w poemacie Argonautika, Baran stał się konstelacją, podczas której cyklicznie zachodzi powtarzanie się równonocy, oraz reprezentował zwycięstwo bóstw słonecznych nad gwiazdozbiorami księżycowymi. Mityczne zwycięstwo w rzeczywistości było echem zmian jakie dokonały się w III wieku p.n.e., czyli przejścia od kobiecej i matriarchalnej koncepcji świata do modelu patriarchalnego[3].
_Br%C3%BCder_(Pol_Limburg_003.jpg)
Charakterystyka znaku
W astrologii Baran, będąc pierwszym znakiem zodiaku, był symbolicznym znakiem wynurzenia się Słońca z zimowego mroku. Uznawany był za najlepszą gwiazdę i świadkiem stworzenia świata. Specjalne znaczenie nabierał poprzez Zmartwychwstanie Zbawiciela przypadające właśnie na ten okres. Był głównym znakiem trygonu ognia i miejscem, gdzie spoczywa Mars[3].
Najczęściej był łączony z postacią Jowisza, gdzie symbolizował cnotę oraz był symbolem Chrystusa. Prócz tego ze znakiem wiązano Horusa, Hermesa[3].
Ze znakiem Barana kojarzono Japonię, Niemcy i Polskę[3].
Baran wraz z Lwem i Strzelcem należy do trygonu ognistego, czyli grupy znaków, których żywiołem jest Ogień, mający duży wpływ na ich charakter[4].
Znak zodiakalny Barana w sztuce
Konstelacje Barana przedstawili bracia Limbourg w cyklu obrazów przedstawiających pory roku: Miesiąc kwiecień z Bardzo bogatych godzinek księcia de Berry (fr. Tres riches heures du duc de Barry). Cykl powstał w latach 1410–1416, Musee Conde Chantilly[3].
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Znaki zodiaku 2000 – 2025 (uwaga: dane dla strefy czasowej UTC+1). Kazimierz Borkowski, Uniwersytet Mikołaja Kopernika Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej [dostęp 22 lipca 2016].
- ↑ a b „Part I. The Signs of the Zodiac”. W: Adams Evangeline: Astrology. Your Place in the Sun. Crowley Aleister (ghost written by). Nowy Jork: Dodd, Mead & Company, 1937 (cop. 1927). (ang.).
- ↑ a b c d e f Matilde Battistini: Astrologia, magia, alchemia. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 2006. ISBN 978-83-213-4445-4.
- ↑ n, Baran - opis i charakterystyka znaku zodiaku [online], Horoskop, 30 czerwca 2013 [dostęp 2024-04-11] (pol.).