Stanisław Zbigniew Franczak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Stanisław Franczak
podporucznik pilot podporucznik pilot
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1920
Luborzyca

Data śmierci

11 września 1944

Przebieg służby
Siły zbrojne

Polskie Siły Zbrojne

Formacja

RAF

Jednostki

304 dywizjon bombowy
1586 eskadra do zadań specjalnych

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Polowa Odznaka Pilota
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (od 1941, dwukrotnie)
Stanisław Franczak
Odznaczenia nadane Stanisławowi Franczakowi

Stanisław Zbigniew Franczak (ur. 10 stycznia 1920 w Luborzycy pod Krakowem, zm. 11 września 1944) – podporucznik pilot Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii, kawaler Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był dzieckiem nauczycieli, Stanisława i Katarzyny Heleny. W 1939 roku ukończył Liceum im. Adama Mickiewicza w Wilnie. Interesował się lotnictwem od wczesnych lat. Należał do wileńskiego aeroklubu. W latach 1937-1939 brał udział w kursach szybowcowych w Ustjanowej, przed samą wojną już latał na samolotach silnikowych. Po wybuchu wojny wraz ze starszym bratem Henrykiem przedostał się do Francji a potem do Wielkiej Brytanii.

W Szkocji ukończył skrócony Kurs Polskiej Szkoły Podchorążych. Awansował na podporucznika i otrzymał numer identyfikacyjny polskiego oficera P-2649. Latał w dywizjonie 304 jako pierwszy pilot w stopniu angielskim Pilot Officer. Zgłosił się ochotniczo do 1586 eskadry do zadań specjalnych, która latała z Włoch do powstańczej Warszawy. Odbył kilka lotów nad Warszawą. Były to nocne loty z Brindisi do Warszawy. Odległość tych miejsc wynosiła 1500 km, a powrót odbywał się za dnia pod obstrzałem niemieckich myśliwców. 10 września 1944 roku startowało wieczorem 20 samolotów – pięć polskich, cztery brytyjskie, i jedenaście południowoafrykańskich. Pięć samolotów zostało strąconych, w tym Liberator pilotowany przez podporucznika Stanisława Franczaka. Stało się to nad miastem Senta w Jugosławii. Czterech członków załogi uratowało się wyskakując na spadochronach. Stanisław Franczak zginął wraz z dwoma członkami załogi: Mieczysławem Foczpaniakiem, F/O (Flying Officer) – porucznikiem i Jerzym Truszkowskim F/Sgt. Spoczęli na cmentarzu wojskowym w Belgradzie (działka nr 8 – 10, rząd E)

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Materiały uzyskane od Pani Teresy Gajewskiej, siostry Stanisława Franczaka.
  • Do Wolnej Polski nam Powrócić daj, praca zbiorowa, Fundacja Żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Warszawa 2004, s. 49-51.
  • Olgierd Cumft i Hubert Kazimierz Kujawa, Księga lotników polskich poległych, zmarłych i zaginionych 1939-1946, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. I, ISBN 83-11-07329-5, s. 260.
  • Tadeusz Jerzy Krzystek, [Anna Krzystek]: Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947 łącznie z Pomocniczą Lotniczą Służbą Kobiet (PLSK-WAAF). Sandomierz: Stratus, 2012, s. 181. ISBN 978-83-61421-59-7. OCLC 276981965.