Stefan de Castenedolo Kasprzycki

Stefan Kasprzycki de Castenedolo
Stephan Kasprzycki Ritter von Castenedolo
	generał dywizji
Data i miejsce urodzenia	25 grudnia 1870 ; Czerniowce
Data i miejsce śmierci	26 lutego 1936 ; Otwock
	Przebieg służby
Lata służby	1891–1927
Siły zbrojne	Armia Austro-Węgier; Wojsko Polskie
Jednostki	Centralna Szkoła Jazdy
Stanowiska	komendant szkoły
Główne wojny i bitwy	I wojna światowa
	Odznaczenia

Stefan Kasprzycki de Castenedolo^[1] (ur. 25 grudnia 1870 w Czerniowcach, zm. 26 lutego 1936 w Otwocku) – generał dywizji Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył szkołę oficerów kawalerii w austriackiej Akademii Wojskowej w Wiener Neustadt. Mianowany podporucznikiem w 1891, służył zawodowo w c.k. armii. W 1913 ukończył Wyższą Szkołę Wojenną i awansował do stopnia majora.

Podczas I wojny światowej dowodził dywizjonem kawalerii, a także pełnił funkcje sztabowe. Na stopień podpułkownika został mianowany 1 listopada 1915 roku. Jego oddziałem macierzystym był 1 Galicyjski Pułk Ułanów^[2]. 23 października 1918 objął dowództwo 11 pułku ułanów. Po dziesięciu dniach dostał się do niewoli włoskiej, w której przebywał do czerwca 1919.

12 lipca 1919 został przyjęty został do Wojska Polskiego w stopniu pułkownika i mianowany szefem Komisji Zakupów w Wiedniu. 30 sierpnia tego samego roku został organizatorem i komendantem Centralnej Szkoły Podoficerów Kawalerii w Przemyślu. W sierpniu 1920 objął stanowisko komendanta Centralnej Szkoły Jazdy w Grudziądzu^[3]. Wniósł duży wkład w rozwój tej placówki, za co został udekorowany Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta.

30 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu pułkownika, w kawalerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej^[4]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu generała brygady ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 16. lokatą w korpusie generałów^[5]. 1 grudnia 1924 roku Prezydent RP Stanisław Wojciechowski awansował go do stopnia generała dywizji ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1924 i 4. lokatą w korpusie generałów^[6].

Z dniem 1 marca 1927 został mu udzielony dwumiesięczny urlop z zachowaniem uposażenia, a z dniem 30 kwietnia tego roku został przeniesiony w stan spoczynku^[7]. Nowe władze nie wyraziły zgody na oficjalne uroczyste pożegnanie odchodzącego komendanta CSJ. Jednakże podchorążowie zaprosili generała na pożegnalny obiad, a po jego zakończeniu wyprzęgli konie z jego powozu i stanęli na ich miejscu, żeby następnie, maszerując przez cały Grudziądz, odwieźć generała do domu.

Stefan Kasprzycki nigdy nie wrócił do czynnej służby. Zmarł 26 lutego 1936 w Otwocku. Trzy dni później został pochowany na Cmentarzu Garnizonowym w Grudziądzu^[8].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)^[9]
Kawaler Legii Honorowej (Francja, zezwolenie Naczelnika Państwa w 1922)^[10]
Order Korony Żelaznej 3 klasy z dekoracją wojenną^[11]
Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy z dekoracją wojenną i mieczami^[11]
Krzyż Zasługi Wojskowej 3 klasy^[11]
Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na wstążce Krzyża Zasługi Wojskowej^[11]
Signum Laudis Brązowy Medal Zasługi Wojskowej na czerwonej wstążce^[11]
Krzyż za 25-letnią służbę wojskową dla oficerów^[11]
Brązowy Medal Jubileuszowy Pamiątkowy dla Sił Zbrojnych i Żandarmerii^[11]
Krzyż Jubileuszowy Wojskowy^[11]
Krzyż Pamiątkowy Mobilizacji 1912–1913^[11]

Anegdota[edytuj | edytuj kod]

Podobno kiedyś podczas zajęć szkoleniowych CSJ w plenerze jeden z oficerów pozwolił sobie zapalić papierosa. Na zwróconą mu przez generała Kasprzyckiego uwagę odrzekł naiwnie, że według regulaminu na świeżym powietrzu oficerowi wolno palić. Generał odpowiedział mu wówczas: „Tam, gdzie ja jestem, nie ma świeżego powietrza”^[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Do 1918 Stefan Kasprzycki oficjalnie występował jako Kasprzycki Ritter von Castenedolo. Patrz: Sławomir Górzyński, Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, DiG 1997
↑ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 905, 1005.
↑ grudziądz.biz - Centrum Wyszkolenia Kawalerii (pol.) [dostęp 2011-12-05]
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 13 października 1920 roku, s. 992.
↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 15.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 730.
↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 37, 44.
↑ Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 58, s. 6, 1936-02-28. Warszawa. .
↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 18.
↑ Decyzja Naczelnika Państwa L. 3625.22 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 250)
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1005.
↑ Romeyko 1983 ↓, s. 135.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918.
Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
L. Mitkiewicz, Odgłosy wypadków majowych 1926 roku w Szkole Podchorążych Kawalerii w Grudziądzu, "Przegląd Kawalerii i Broni Pancernej", nr 71, 1973
Sławomir Górzyński, Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, DiG 1997, ISBN 83-85490-88-4
Cezary Leżeński / Lesław Kukawski: O kawalerii polskiej XX wieku. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991, s. 67. ISBN 83-04-03364-X.
Marian Romeyko: Przed i po maju. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1983. ISBN 83-11-06884-4.
Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.

[1] Do 1918 Stefan Kasprzycki oficjalnie występował jako Kasprzycki Ritter von Castenedolo. Patrz: Sławomir Górzyński, Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918, DiG 1997

[CITEREFLista_starszeństwa_c._i_k._Armii1918905,_1005-2] Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 905, 1005.

[GB-3] rudziądz.biz - Centrum Wyszkolenia Kawalerii (pol.) [dostęp 2011-12-05]

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_39_z_13_października_1920_roku,_s._992-4] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 39 z 13 października 1920 roku, s. 992.

[CITEREFLista_starszeństwa192215-5] Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 15.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_131_z_17_grudnia_1924_roku,_s._730-6] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 131 z 17 grudnia 1924 roku, s. 730.

[CITEREFDz._Pers._MSWojsk.Nr_5_z_5_lutego_1927_roku,_s._37,_44-7] Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 5 lutego 1927 roku, s. 37, 44.

[8] Nekrolog. „Polska Zbrojna”. 58, s. 6, 1936-02-28. Warszawa. .

[9] Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 18.

[10] Decyzja Naczelnika Państwa L. 3625.22 G. M. I. z 1922 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 8, s. 250)

[CITEREFLista_starszeństwa_c._i_k._Armii19181005-11] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Lista starszeństwa c. i k. Armii 1918 ↓, s. 1005.

[CITEREFRomeyko1983135-12] Romeyko 1983 ↓, s. 135.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]