Teodor Boczek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Teodor Teofil Boczek
podpułkownik podpułkownik
Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1897
Lachowice

Data śmierci

28 lipca 1988

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
ludowe Wojsko Polskie

Jednostki

12 pułk piechoty
Batalion KOP „Żytyń”

Stanowiska

dowódca batalionu piechoty

Główne wojny i bitwy

wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Złoty Krzyż Zasługi Medal Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)

Teodor Teofil Boczek (ur. 3 listopada 1897 w Lachowicach, zm. 28 lipca 1988) – podpułkownik Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Teodor Teofil Boczek urodził się 3 listopada 1897 roku[1]. Od 1908 uczęszczał do c. i k. Gimnazjum Wyższego w Wadowicach. Maturę wojenną zdał 8 października 1915[2]. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3][4]. W latach 20. i 30. był oficerem 12 pułku piechoty w garnizonie Wadowice, w tym w 1923 był w kadrze naukowej Centralnej Szkoły Strzelniczej w Toruniu[5][6][7][8][9][10]. Został awansowany do stopnia kapitana piechoty ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928[11][12]. W 1927 był sekretarzem klubu sportowego Wisła Kraków[13]. 27 czerwca 1935 roku awansował na majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1935 roku i 59. lokatą w korpusie oficerów piechoty[14]. W sierpniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy batalionu w 12 pułku piechoty[15]. Od 7 października 1937 do 12 października 1938 roku dowodził batalionem KOP „Żytyń”[16].

Brał udział w II wojnie światowej. Po wojnie był podpułkownikiem ludowego Wojska Polskiego[17].

Zmarł 28 lipca 1988. Został pochowany na cmentarzu Prądnik Czerwony (Batowice) w Krakowie (kwatera A-XXII-9-12)[18].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. 26 stycznia 1934 ogłoszono sprostowanie imienia z „Teodor” na „Teodor Teofil” oraz daty urodzenia z „2 listopada 1897” na „3 listopada 1897”. Zarządzenia Ministra Spraw Wojskowych. Zmiany (sprostowania) nazwisk, imion i dat urodzenia. „Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych”. Nr 2, s. 34, 26 stycznia 1934. 
  2. Michał Siwiec-Cielebon, Wolności siew. Absolwenci i uczniowie c. i k. Gimnazjum Wyższego w Wadowicach do 1918 r. jako kadra przyszłych sił zbrojnych odrodzonej Rzeczypospolitej, „Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny” (nr 21), 2018, s. 92-145, ISSN 1505-0181.
  3. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 433.
  4. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 376.
  5. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 158, 1512.
  6. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 150.
  7. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 28.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 542.
  9. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 1 lipiec 1933 r. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1933, s. 63.
  10. Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Dodatek bezpłatny dla prenumeratorów „Przeglądu Piechoty”, Warszawa 1935, s. 60.
  11. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 222.
  12. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 63.
  13. Teodor Boczek. historiawisly.pl. [dostęp 2016-01-31].
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 28 czerwca 1935 roku, s. 67.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 31 sierpnia 1935 roku, s. 95.
  16. Wiśniewska i Promińska 2013 ↓, s. 8.
  17. Wojewódzki Urząd Spraw Wewnętrznych w Krakowie (1945) 1983-1990. Teodor Boczek. inwentarz.ipn.gov.pl. [dostęp 2017-11-12].
  18. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], www.zck-krakow.pl [dostęp 2020-05-13].
  19. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 124 „za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą, oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych”.
  20. M.P. z 1938 r. nr 160, poz. 290 „za zasługi w służbie Korpusu Ochrony Pogranicza”.
  21. M.P. z 1931 r. nr 179, poz. 260 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]