Therese Tietjens
 Therese Tietjens w tytułowej roli w Lukrecji Borgii | |
| Imię i nazwisko |
Therese Carolina Johanna Alexandra Tietjens |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
Therese Carolina Johanna Alexandra Tietjens[1][2] (ur. 17 lipca 1831 w Hamburgu, zm. 3 października 1877 w Londynie[1][2][3]) – niemiecka śpiewaczka operowa, sopran.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w węgierskiej rodzinie prawdopodobnie holenderskiego pochodzenia[3]. Studiowała w Hamburgu i Wiedniu, zadebiutowała na scenie w 1849 roku w Altonie w roli tytułowej w operze Gaetano Donizettiego Lukrecja Borgia[1][2][3]. W kolejnych latach śpiewała we Frankfurcie nam Menem, Brnie i Wiedniu[1][2][3]. Od 1859 do 1877 roku śpiewała w Londynie, święcąc triumfy na scenach Her Majesty’s Theatre, Theatre Royal przy Drury Lane i Covent Garden Theatre, gdzie kreowała role m.in. Heleny w Nieszporach sycylijskich Rossiniego, Amelii w Balu maskowym i Leonory w Mocy przeznaczenia Verdiego, Donny Anny w Don Giovannim Mozarta, Agaty w Wolnym strzelcu Webera oraz tytułowe partie w Medei Cherubiniego, Normie Belliniego i Mireille Gounoda[3]. Gościnnie występowała w Paryżu (1863) i Teatro San Carlo w Neapolu (1862–1863 i 1868–1869), odbyła też dwie podróże do Stanów Zjednoczonych (1874 i 1876)[1].
Pod koniec życia chorowała na raka[1]. Po raz ostatni wystąpiła 19 maja 1877 roku w londyńskim Her Majesty’s Theatre w tytułowej roli w Lukrecji Borgii Gaetano Donizettiego – tej samej, w której zadebiutowała jako śpiewaczka[1][3]. Podczas przedstawienia zemdlała i upadła na scenę[1][3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3642. ISBN 0-02-865571-0.
- ↑ a b c d The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 917. ISBN 0-674-37299-9.
- ↑ a b c d e f g Lucjan Kydryński: Opera na cały rok. Kalendarium. T. 2. lipiec–grudzień. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1989, s. 190–191. ISBN 83-224-0334-8.