Tomasz Demendecki
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 kwietnia 1976 |
| doktor habilitowany nauk prawnych | |
| Specjalność: postępowanie cywilne | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
2004 – prawo |
| Habilitacja |
2016 – prawo |
Tomasz Demendecki (ur. 2 kwietnia 1976 w Dołhobyczowie) – polski prawnik, doktor habilitowany nauk prawnych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, od 2018 sędzia Sądu Najwyższego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
W 2000 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. W 2004 na podstawie napisanej pod kierunkiem Mieczysława Sawczuka rozprawy pt. Model kodeksu procesu cywilnego (sądowego) państw członkowskich Wspólnoty Niepodległych Państw – jednolitość a jego odrębności narodowe otrzymał na UMCS stopień naukowy doktora nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: postępowanie cywilne. Tam też na podstawie dorobku naukowego oraz rozprawy pt. Doręczenia w procesie cywilnym uzyskał w 2014 stopień doktora habilitowanego nauk prawnych w zakresie prawa, specjalność: postępowanie cywilne[1]. W pracy naukowej specjalizował się w zakresie procesu cywilnego, w tym międzynarodowego i porównawczego oraz w ustroju organów ochrony prawnej. W 2001 został nauczycielem akademickim na macierzystej uczelni, od 2018 na stanowisku profesora uczelni. Odbył staże naukowe na uczelniach w Wilnie, Lwowie, Pilznie i Mińsku. Autor publikacji naukowych, komentarzy i glos, a także członek redakcji czasopism naukowych[2]. Był promotorem pracy doktorskiej Łukasza Piebiaka[3].
Był m.in. członkiem podkomisji ds. procesu cywilnego w Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Cywilnego (2012–2015), ekspertem i recenzentem Narodowego Centrum Badań i Rozwoju (od 2010) oraz recenzent w programie Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego Diamentowy Grant. W 2007 ekspert w komisji międzyresortowej ds. wolności działalności gospodarczej przy Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, później ekspert ds. prawa gospodarczego i energetycznego Business Centre Club. Należał do organów nadzorczych i zarządzających spółek z udziałem Skarbu Państwa. Wykonywał zawód adwokata, a od 2014 do 2018 komornika[2].
W 2018 powołany do pełnienia urzędu sędziego Sądu Najwyższego w Izbie Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych, przy czym legalność tej nominacji budzi kontrowersje.
W 2019 wszedł w skład kolegium SN. W 2020 był jednym z pięciorga kandydatów na prezesa Sądu Najwyższego, jednak nie został wybrany na to stanowisko[4][5]. W 2021 był jednym z sześciorga kandydatów w konkursie na polskiego sędziego Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dr hab. Tomasz Demendecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-09-29].
- ↑ a b Nota biograficzna – Tomasz Demendecki. sn.pl. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ a b Kandydaci z Polski na sędziego TSUE. Znamy 6 nazwisk, spośród nich wybierze rząd Morawieckiego. oko.press, 18 sierpnia 2021. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Monika Sewastianowicz, Krzysztof Sobczak: Kandydaci na I prezesa SN: Wróbel z największym poparciem, Manowska faworytką. prawo.pl, 23 maja 2020. [dostęp 2022-09-29].
- ↑ Kamil Wrzesiński: Sąd Najwyższy. Ujawniamy, kim naprawdę jest Tomasz Demendecki, kandydat na prezesa. Nikt się nie spodziewał. wtv.pl, 24 maja 2020. [dostęp 2022-09-29].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Dr hab. Tomasz Demendecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2022-09-29].