Ulica Zygmunta Krasińskiego w Warszawie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Zygmunta Krasińskiego w Warszawie
Stary Żoliborz, Sady Żoliborskie
Ilustracja
Ulica Zygmunta Krasińskiego na wysokości ul. ks. J. Popiełuszki, widok w kierunku północno-wschodnim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Warszawa

Długość

2950 m[1]

Przebieg
światła 0 m ul. Wybrzeże Gdyńskie
światła 125 m ul. Gwiaździsta
515 m ul. Czarnieckiego
610 m ul. Dziennikarska
720 m ul. Karpińskiego
światła 900 m pl. Wilsona
1 055 m ul. Felińskiego
1 065 m ul. Toeplitza
1 140 m ul. Filarecka
1 175 m ul. Hozjusza
1 285 m ul. Suzina
1 250 m ul. Kochowskiego
1 480 m ul. Jaśkiewicza
ul. Trentowskiego
światła 1 595 m ul. ks. Popiełuszki
1 675 m ul. Sady Żoliborskie
światła 2 000 m ul. Broniewskiego
2 130 m ul. German
2 450 m ul. Przasnyska
2 880 m ul. Elbląska
światła 2 950 m ul. Powązkowska
Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Ulica Zygmunta Krasińskiego w Warszawie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Ulica Zygmunta Krasińskiego w Warszawie”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Ulica Zygmunta Krasińskiego w Warszawie”
Ziemia52°16′01,2″N 20°58′45,5″E/52,267000 20,979306

Ulica Zygmunta Krasińskiego – ulica w warszawskiej dzielnicy Żoliborz.

Opis[edytuj | edytuj kod]

Nazwa ulicy została nadana uchwałą Rady Miejskiej Warszawy z dnia 27 września 1926[2]. Patronem ulicy został Zygmunt Krasińskipoeta epoki romantyzmu[3].

Przed 1939 planowano wybudowanie przedłużenia ulicy, pod nazwą ulica Hanny Krzemienieckiej, przez tereny Lasku na Kole do rejonu pętli tramwajowej przy ulicy Księcia Janusza[4]. Plan ten nigdy nie został jednak zrealizowany.

Po II wojnie światowej u wylotu ulicy nad Wisłą powstał nieistniejący już kopiec usypany z gruzów zniszczonych w czasie wojny budynków Warszawy[5], w miejscu późniejszego osiedla Kępa Potocka[6]. Był on jednym z czterech miejsc składowania gruzu na terenie miasta, obok Kopca Powstania Warszawskiego, Górki Szczęśliwickiej i Kopca Moczydłowskiego[5].

Planowane jest przedłużenie ulicy w kierunku wschodnim w postaci mostu Krasińskiego nad Wisłą[7]. Planowano także wydłużenie ulicy do al. Prymasa Tysiąclecia[8][9].

W 2020 na znajdującym się przy ulicy przystanku autobusowym Ks. Popiełuszki 05 ustawiono pierwszą w Warszawie wiatę przystankową z dachem pokrytym roślinnością[10].

Ważniejsze obiekty[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Wyznaczona za pomocą przyrządu do pomiaru w programie Google Earth. Podana w przybliżeniu.
  2. Uchwała Rady Miejskiej z dnia 27 września 1926 r. w sprawie nazw ulic w Cytadeli i w mieście. „Dziennik Zarządu Miasta Stołecznego Warszawy”. nr 67/68, s. 1-3, 1926-10-20. 
  3. Piotr Domański: Patroni żoliborskich ulic. Warszawa: Urząd m.st Warszawy – Dzielnica Żoliborz, 2008, s. 42. ISBN 978-83-9265-0-8.
  4. M.st.Warszawa, Plan sieci tramwajów i autobusów m. st. Warszawy 1938 r., staremapy.waw.pl, [1938?] [dostęp 2023-05-24].
  5. a b Karol Mórawski: Warszawa. Dzieje miasta. Warszawa: Książka i Wiedza, 2017, s. 514. ISBN 978-83-05-13657-0.
  6. Lech Chmielewski: Przewodnik warszawski. Gawęda o nowej Warszawie. Warszawa: Agencja Omnipress i Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnicze „Rzeczpospolita”, 1987, s. 121–122. ISBN 83-85028-56-0.
  7. Robert Burda: Żoliborz walczy z miastem o inny most Krasińskiego. inzynieria.com, 17-02-2009. [dostęp 2019-04-22].
  8. Plan miasta Warszawa, wyd. jedenaste, Warszawa/Wrocław: Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1984.
  9. Warszawa: atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  10. Zielony przystanek. „Gazeta Stołeczna”, s. 2, 7 sierpnia 2020. 

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]