Ulica o. Augustyna Kordeckiego w Bydgoszczy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
ulica ojca Augustyna Kordeckiego
ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Przebieg
plac Poznański
ul. św. Trójcy
światła ul. Focha, ul. Królowej Jadwigi
Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica ojca Augustyna Kordeckiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „ulica ojca Augustyna Kordeckiego”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „ulica ojca Augustyna Kordeckiego”
Ziemia53°07′26,6″N 17°59′22,9″E/53,124056 17,989698
Budynek dawnej szkoły powszechnej, obecnie część kompleksu UTP

Ulica ojca Augustyna Kordeckiego w Bydgoszczy – dawniej jedna z najważniejszych ulic w układzie komunikacyjnym centrum Bydgoszczy, umożliwiająca przejazd na osi wschód-zachód oraz od Dworca Głównego w kierunku południowo-zachodniej częścią miasta, istotny z punktu widzenia funkcjonowania komunikacji miejskiej. Z tego powodu przez kilkadziesiąt lat na części ulicy funkcjonowała linia tramwajowa, po której na elewacjach budynków zachowały się rozety do podtrzymywania przewodów trakcyjnych[1]. W l. 1974-1975, po zasypaniu Starego Kanału Bydgoskiego, ulica uzyskała połączenie z ul. Królowej Jadwigi. W l. 80. XX wieku, po wybudowaniu dwupasmowej ul. Kruszwickiej, ulica straciła połączenie z placem Poznańskim, co znacząco zmniejszyło natężenie ruchu.

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[2]:

  • kościół par. p.w. Świętej Trójcy, ul. Świętej Trójcy (d. Świerczewskiego) 26, 1910-12, nr rej.: A/752 z 20.09.1971
  • kamienica secesyjna, ul. Kordeckiego 14 / Świętej Trójcy 29, 1901, nr rej.: A/1389 z 6.10.2008
  • kamienica, ul. Kordeckiego 18, 1911, nr rej.: A/1599 z 13.10.2011
  • dawna szkoła powszechna, ul. Kordeckiego 20, 1900-02, nr rej.: A/337/1-2 z 30.09.1992, obecnie część kompleksu Uniwersytetu Technologiczno-Przyrodniczego i pierwsza (od 1 września 1951) siedziba tej uczelni (wówczas jako Wieczorowa Szkoła Inżynierska)
  • sala gimnastyczna, ul. Kordeckiego 22, nr rej.: j.w.

W 2018 zakończono remont kamienicy pod nr 24, której pieczołowicie przywrócono dekorację elewacji (z ryzalitem, boniowaniem, gzymsami i obramieniami okien)[3]. W 2021 przeprowadzono remont kamienicy nr 25 z 1910[4]; w poprzednich latach odnowiono natomiast elewacje budynków nr 9, 11, 13, 19, 23, 27 i 29[5].

Nazwy[edytuj | edytuj kod]

Na pierwszych mapach, na których widnieje obecna ulica, znaleźć można nazwę Cichorienstrasse, co można tłumaczyć jako ulicę Cykorii. Następnie patronem został popularny w Prusach pisarz i polityk, a zarazem mieszkaniec Bydgoszczy Theodor Gottlieb von Hippel. Po włączeniu Bydgoszczy w granice Rzeczypospolitej w 1920 roku ulica otrzymała nazwę Kordeckiego. W późniejszym czasie, zarówno w 1939, jak i w 1945 zarówno Niemcy, jak i Polacy wracali do swoich pierwotnych nazw. Dopiero w 1950 ulicę poświęcono postaci Jana Olszewskiego - bydgoskiego radnego i członka związków zawodowych, a zarazem działacza KPP. W 1991 ulica wróciła do nazwy z okresu międzywojennego, co wymagało jednak zmiany nazwy ulicy Kordeckiego w Fordonie, który w 1973 stał się częścią Bydgoszczy[6].

  • XIX w. Cichorienstrasse
  • do 1920 Hippelstrasse
  • 1920-1939 Kordeckiego
  • 1939-1945 Hippelstrasse
  • 1945-1950 Kordeckiego
  • 1950-1991 Jana Olszewskiego
  • od 1991 ojca Augustyna Kordeckiego.

Komunikacja[edytuj | edytuj kod]

Przez ulicę Kordeckiego nie przejeżdżają aktualnie żadne linie autobusowe i tramwajowe. W przeszłości funkcjonowały tutaj linie tramwajowe nr 1, 2, 3, 3bis, 5 oraz linie autobusowe nr 51, 56, 58, 61, 62 oraz 92.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Umiński Janusz: Bydgoszcz i okolice: przewodnik, Sport i Turystyka Warszawa 1985.