Ustków (województwo łódzkie)
51°45′53″N 18°35′59″E/51,764722 18,599722
| wieś | |
 Park w otoczeniu dworku | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Strefa numeracyjna |
43 |
| Kod pocztowy |
98-290[2] |
| Tablice rejestracyjne |
ESI |
| SIMC |
0715970 |
Położenie na mapie gminy Warta  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |
| 51°45′53″N 18°35′59″E/51,764722 18,599722[1]
| |
Ustków – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Warta[3].
Integralne części wsi[edytuj | edytuj kod]
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0715986 | Września | zniesiona część wsi[5]. |
| 0715992 | Wzorówka | zniesiona część wsi |
| 0716000 | Żerechów | część wsi |
Historia[edytuj | edytuj kod]
Wieś położona w odległości 3 km od zachodniego brzegu południowej części zalewu „Jeziorsko”. Wzmiankowana po raz pierwszy w dokumentach z 1386 r. W XVII w. dobra te były własnością Pstrokońskich herbu Budzisz. W 1894 r. Ustków był w posiadaniu Kazimierza Tymowskiego, po nim przeszedł w ręce Kamockich, z których Zdzisław był ostatnim właścicielem przed 1939 r.
W częściowo wytrzebionym parku, gdzie zachowały się jednak pomnikowe okazy dębów, lip i jesionów, stoi klasycystyczny dwór z XVIII/XIX w. Jest to budowla murowana, na wysokim podpiwniczeniu, z mieszkalnym poddaszem. Na osi elewacji frontowej 4-kolumnowy portyk zwieńczony trójkątnym przyczółkiem. Od ogrodu balkon z kutą balustradą. Dach czterospadowy kryty dachówką. Klasycystyczny spichlerz rozpadł się około 1980 r.
W dworze w Ustkowie w dniu 19 lipca 1863 r. odbył się sąd wyznaczony przez władze powstańcze nad dziedzicem Rossoszycy Władysławem Cieleckim, który samowolnie zarządził egzekucję swego leśniczego. Sąd orzekł: „Pozbawienie czci obywatelskiej z zabronieniem wstąpienia do szeregów wojsk narodowych”[6].
W latach 1973–1976 miejscowość była siedzibą gminy Ustków. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa sieradzkiego.
Zabytki[edytuj | edytuj kod]
Według rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa[7] na listę zabytków wpisane są obiekty:
- zespół dworski, XIX w., 1956:
- dwór, nr rej.: 784/4 z 1.12.1969 oraz 385/A z 12.08.1991
- spichrz, nr rej.: 784/4 z 1.12.1969
- park, nr rej.: 291 z 8.02.1979
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 143235
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1315 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Nazwę zniesiono 1.01.2021 r. (Dz.U. z 2020 r. poz. 2426) Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 28 grudnia 2020 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych
- ↑ F. Kopernicki, Pamiętnik z powstania styczniowego, Warszawa 1959, s. 28
- ↑ NID: Rejestr zabytków nieruchomych, województwo łódzkie. [dostęp 2008-09-19].
| Siedziba gminy | |
|---|---|
| Wsie |
|
| Kolonie |
|
| Osady leśne | |
| Integralne cz. miejscowości |
|
