Viola brittoniana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Viola brittoniana
ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

malpigiowce

Rodzina

fiołkowate

Rodzaj

fiołek

Gatunek

Viola brittoniana

Nazwa systematyczna
Viola brittoniana Pollard
Bot. Gaz. 26: 332 (1898)[3]
Synonimy
  • Viola baxteri House
  • Viola brittoniana var. pectinata (E.P.Bicknell) Alexander
  • Viola brittoniana f. pectinata (E.P.Bicknell) Gil-ad
  • Viola pectinata E.P.Bicknell[3]

Viola brittoniana Pollard – gatunek roślin z rodziny fiołkowatych (Violaceae). Występuje naturalnie we wschodnich Stanach Zjednoczonych – w Connecticut, Delaware, Maine, Marylandzie, Massachusetts, New Jersey, stanie Nowy Jork, Północnej Karolinie, Pensylwanii, Południowej Karolinie i Wirginii[3][4]. W całym swym zasięgu jest gatunkiem bliskim zagrożeniu, ale regionalnie (w Connecticut, Massachusetts, stanie Nowy Jork i Pensylwanii) jest krytycznie zagrożony[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój
Bylina dorastająca do 5–30 cm wysokości, tworzy kłącza[4].
Liście
Blaszka liściowa jest pierzasto-klapowana, złożona z 5–9 klapek o kształcie od lancetowatego do łyżeczkowatego. Mierzy 1–7 cm długości oraz 2–8 cm szerokości, jest całobrzega, ma nasadę od ściętej do sercowatej i ostry lub tępy wierzchołek. Ogonek liściowy jest nagi i ma 3–16 cm długości. Przylistki są równowąsko lancetowate[4].
Kwiaty
Pojedyncze, wyrastające z kątów pędów. Mają działki kielicha o lancetowatym lub owalnym kształcie i dorastające do 5 mm długości. Płatki są odwrotnie jajowate i mają purpurową barwę, płatek przedni jest owalny, mierzy 10-25 mm długości, wyposażony w obłą ostrogę o długości 2-3 mm[4].
Owoce
Torebki mierzące 10-15 mm długości, o elipsoidalnym kształcie[4].

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Rośnie w lasach, na łąkach i brzegach cieków wodnych. Występuje na wysokości do 100 m n.p.m.[4]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-01] (ang.).
  3. a b c Viola brittoniana Pollard. Plants of the World Online. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).
  4. a b c d e f Viola brittoniana. Plantes & Botanique. [dostęp 2021-03-10]. (fr.).
  5. Viola brittoniana / Coast Violet. NatureServe Explorer 2.0. [dostęp 2021-03-10]. (ang.).