Władimir Iljuszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władimir Iljuszyn
Владимир Сергеевич Ильюшин
generał major lotnictwa generał major lotnictwa
Data i miejsce urodzenia

31 marca 1927
ZSRR

Data i miejsce śmierci

1 marca 2010
Moskwa

Siły zbrojne

Wojskowe Siły Powietrzne

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego Nagroda Leninowska
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Order „Znak Honoru” Medal „Za zasługi bojowe” Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za Zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941-1945” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” Medal Jubileuszowy „300 lat Rosyjskiej Floty”

Władimir Siergiejewicz Iljuszyn (ros. Владимир Сергеевич Ильюшин; ur. 31 marca 1927, zm. 1 marca 2010 w Moskwie) − radziecki pilot w stopniu generała majora.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Siergieja Iljuszyna, konstruktora samolotów . Większość życia spędził testując samoloty Suchoj, produkowane przez konkurencyjne dla jego ojca biuro konstrukcyjne.

Spekulowano, że na pięć dni przed Jurijem Gagarinem odbył lot w kosmos, jednak z powodu problemów technicznych kontrolerzy postanowili sprowadzić statek na Ziemię kilka okrążeń wcześniej, skutkowało to jednak wylądowaniem w Chinach. Tam władze chińskie miały go zatrzymać, a Rosjanie obawiając się pogorszenia stosunków z Chinami postanowili nie informować o tym zdarzeniu i zająć się lotem Gagarina. Według źródeł oficjalnych, w tym czasie Władimir Iljuszyn uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu i musiał przez dwa lata leczyć się w Chinach (co budzi kontrowersje z uwagi na ówczesny stan stosunków chińsko-sowieckich).

Historycy podboju kosmosu przez Związek Radziecki nie potwierdzają jednak tezy o locie orbitalnym Iljuszyna[1].

Założyciel i długoletni prezydent Federacji Rugby ZSRR (1967–1981), a następnie honorowy prezydent Związku Rugbistów Rosji, w 2013 roku został przyjęty do IRB Hall of Fame[2].

Został pochowany na Cmentarzu Chimkińskim w Moskwie[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. J. Doram, P. Bizony, Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie, Prószyński i S-ka, Warszawa [2006], s. 67-69.
  2. Ilyushin first Russian in IRB Hall of Fame. irb.com. [dostęp 2013-03-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)]. (ang.).
  3. Могилы знаменитостей. Ильюшин Владимир Сергеевич (1927-2010)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]