Władysław Korkuć

Władysław Korkuć
Brat Robak
	porucznik
Data i miejsce urodzenia	16 września 1928 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	18 października 2014 ; Wilno
	Przebieg służby
Lata służby	1944–1946
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, ; operacja Ostra Brama
Późniejsza praca	działacz harcerski, dyrygent
	Odznaczenia

Władysław Korkuć, ps. Brat Robak (ur. 16 września 1928 w Wilnie, zm. 18 października 2014 tamże) – żołnierz Armii Krajowej, łagiernik, działacz społeczności polskiej na Litwie.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W czasie II wojny światowej uczestniczył w polskiej konspiracji zbrojnej na Wileńszczyźnie, od 1944 był łącznikiem oddziałów partyzanckich Okręgu Wilno Armii Krajowej, brał udział w operacji Ostra Brama. W 1946 był członkiem konspiracyjnej drużyny harcerskiej „Czarna Trzynastka” w Wilnie. 10 grudnia 1949 aresztowany przez NKWD, 22 marca 1950 skazany na 5 lat łagrów, wyrok odbywał w obozie w Workucie, zwolniony po odbyciu 3 lat kary w maju 1953.

Ukończył wokalistykę i dyrygenturę w technikum muzycznym oraz Konserwatorium w Wilnie. Pracował w technikum rolniczym, był instruktorem chórów w Wilnie i na Wileńszczyźnie, współpracował z Instytutem Pedagogicznym. Był zawodowym śpiewakiem w chórach: Radia Litewskiego (1955–1959), Filharmonii Litewskiej (1960–1962), Radia i Telewizji Litewskiej (1963–1976)^[1]. Był wieloletnim chórzystą, solistą, a następnie chórmistrzem zespołu „Wilia”. Zakładał polskie dziecięce zespoły ludowe na Litwie, m.in.: „Wilenkę”, „Świteziankę”, „Przepióreczkę”, „Prząśniczkę”, „Biedronkę” oraz chóry „Zorza” i „Lira”. Pracował w Landwarowie, Trokach, Miednikach, Suderwie, Czarnym Borze i Bujwidzie. Przez wiele lat prowadził chór parafialny „Echo” przy Kościele św. Rafała w Wilnie.

Zmarł w Hospicjum bł. ks. Michała Sopoćki w Wilnie^[2]. Został pochowany na cmentarzu Na Rossie^[3].

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1998)^[4]
Medal „Pro Memoria”
Medal „Pro Patria”
Order Uśmiechu
Nagroda im. Oskara Kolberga

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Pogrzeb Władysława Korkucia. zw.lt, 2014-10-19. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
↑ Odszedł WładysławO.W. Korkuć Odszedł WładysławO.W., Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt, 18 października 2014 [dostęp 2021-07-20] (pol.).
↑ Wileńszczyzna pożegnała Władysława Korkucia. L24.lt, 2014-10-22. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
↑ M.P. z 1998 r. nr 19, poz. 285

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Nekrolog śp. Władysława Korkucia. udskior.gov.pl. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).
Władysław Korkuć. nagrodakolberga. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).

[1] Pogrzeb Władysława Korkucia. zw.lt, 2014-10-19. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).

[2] Odszedł WładysławO.W. Korkuć Odszedł WładysławO.W., Kurier Wileński [online], kurierwilenski.lt, 18 października 2014 [dostęp 2021-07-20] (pol.).

[3] Wileńszczyzna pożegnała Władysława Korkucia. L24.lt, 2014-10-22. [dostęp 2016-01-17]. (pol.).

[4] M.P. z 1998 r. nr 19, poz. 285

[1]

[2]

[3]

[4]