Włodzimierz Ley
 podpułkownik MO
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 września 1911 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
24 stycznia 1991 |
| Przebieg służby | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Włodzimierz Ley (ur. 27 września 1911 w Horyszowie Polskim[1], zm. 24 stycznia 1991[2] w Warszawie) – żołnierz, funkcjonariusz MO (podpułkownik).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Syn Archipa i Zofii.
Żołnierz 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki (od 1943). W okresie od 1 września 1944 roku do 31 grudnia 1947 roku brał udział w walce z „bandami i reakcyjnym podziemiem”. Był kolejno adiutantem w KG MO w Warszawie (od 1 września 1944), komendantem KW MO w Olsztynie (od 3 lipca 1945), komendantem KW MO w Łodzi (od 15 marca 1946), komendantem KW MO w Bydgoszczy (od 20 stycznia 1951). W okresie od 31 października do 7 grudnia 1954 był do dyspozycji komendanta KG MO w Warszawie. Po 7 grudnia 1954 nadal służył w MO[1].
Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera II B 30-1-25)[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (10 października 1945)[3]
- Złoty Krzyż Zasługi (4 października 1946)[4]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Dane osoby z katalogu funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa [online], katalog.bip.ipn.gov.pl [dostęp 2019-12-20].
- ↑ a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2019-12-20].
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109. „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej”.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 50. Uchwała Prezydium Krajowej Rady Narodowej z dnia 4 października 1946 r. o odznaczeniach.