Wiatraczyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiatraczyn
osada
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

dzierżoniowski

Gmina

Dzierżoniów

Wysokość

410-430[2] m n.p.m.

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

58-262[3]

Tablice rejestracyjne

DDZ

SIMC

0852200

Położenie na mapie gminy wiejskiej Dzierżoniów
Mapa konturowa gminy wiejskiej Dzierżoniów, blisko dolnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wiatraczyn”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Wiatraczyn”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Wiatraczyn”
Położenie na mapie powiatu dzierżoniowskiego
Mapa konturowa powiatu dzierżoniowskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Wiatraczyn”
Ziemia50°37′47″N 16°37′18″E/50,629722 16,621667[1]

Wiatraczyn (do 1945 niem. Weissemülle) – osada w Polsce, położona w województwie dolnośląskim, w powiecie dzierżoniowskim, w gminie Dzierżoniów[4][5].

Do 2023 r. miejscowość była przysiółkiem wsi Ostroszowice[6].

W latach 1975–1998 przysiółek należał administracyjnie do województwa wałbrzyskiego.

Położenie[edytuj | edytuj kod]

Wiatraczyn to mała osada leżąca na linii sudeckiego uskoku brzeżnego, u północno-wschodniego podnóża Gór Sowich, u wylotu doliny Zamkowego Potoku, na wysokości około 410-430 m n.p.m.[2]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wiatraczyn powstał w XIX wieku jako kolonia Ostroszowic[2]. Istniał tu młyn wodny, od którego miejscowość wzięła swoją niemiecką nazwę[2]. Zawsze była to mała osada i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego[2]. W 1978 roku było tu zaledwie 5 gospodarstw rolnych[2], obecnie pozostały tylko 4. Na południe od osady w granicach administracyjnych Grodziszcza leży leśniczówka „Biały Młyn”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 145474
  2. a b c d e f g Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 427. ISBN 83-85773-12-6.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 887 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. GUS. Rejestr TERYT
  6. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 grudnia 2023 r. w sprawie ustalenia, zmiany i zniesienia urzędowych nazw i rodzajów niektórych miejscowości oraz obiektów fizjograficznych. (Dz.U. z 2023 r. poz. 2799)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]