Wiesław Wojnowski
 prof. Wiesław Wojnowski, Kierownik Katedry Chemii Nieorganicznej PG, 2003 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia nieorganiczna[1] | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1962 – nauki techniczne |
| Habilitacja |
1971 – nauki chemiczne |
| Profesura | |
| Pracownik naukowy | |
| Wydział Chemiczny |
PG |
| Stanowisko |
profesor zwyczajny |
| Okres zatrudn. |
od 1956 |
| Odznaczenia | |
  
| |
Wiesław Wojnowski (ur. 7 marca 1933 w Toruniu, zm. 6 stycznia 2024 w Gdańsku[2]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, specjalizujący się w chemii nieorganicznej, głównie chemii związków krzemosiarkowych, polisilanów i estrów kwasu ortokrzemowego, w tym rentgenograficznych badań strukturalnych.
Działalność naukowa i organizacyjna[edytuj | edytuj kod]
W 1952 roku ukończył Technikum Chemiczne w Toruniu, po czym rozpoczął studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Gdańskiej. W czasie studiów w 1956 rozpoczął pracę naukową na tej uczelni, w 1957 uzyskał dyplom magistra inżyniera. W 1962 roku na macierzystym wydziale uzyskał stopień doktora nauk technicznych. Tematem jego rozprawy doktorskiej, wykonywanej pod kierunkiem prof. Włodzimierza Rodziewicza było Etoksykreozosilany - badania reakcji alkoholizy. W 1971 roku, na podstawie rozprawy Badania reakcji alkoholizy dwusiarczku krzemu, uzyskał stopień doktora habilitowanego, a tytuł profesora zwyczajnego otrzymał 15 stycznia 1989[3][4].
W latach 1969-1973 pełnił funkcję wicedyrektora Instytutu Chemii i Technologii Nieorganicznej PG, w latach 1978 do 1981 i 1987 do 1990 - funkcję prodziekana Wydziału Chemicznego PG. Od roku 1992 do 2003 był kierownikiem Katedry Chemii Nieorganicznej Politechniki Gdańskiej.
Pełnił też funkcję przewodniczącego Oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Chemicznego (1988-1990 i 1995-1997).
W 1966 był sekretarzem Komitetu Organizacyjnego XVI Konferencji Pugwash.
Opublikował 152 artykuły naukowe w czasopismach z listy filadelfijskiej (głównie w Zeitschrift für anorganische und allgemeine Chemie i Journal of Organometallic Chemistry) oraz 30 artykułów w materiałach recenzowanych, uzyskał 22 patenty polskie i zagraniczne. Promotor 19 doktoratów. Cztery osoby z jego zespołu habilitowały się[3].
Aktywny członek Polskiego Polskiego Towarzystwa Miłośników Kaktusów i autor licznych publikacji z tej dziedziny[5].
W latach 1975-1976 pracował na stanowisku Research Associate na wydziale chemicznym Uniwersytetu Wisconsin-Madison w zespole prof. R. Westa (chemia polisilanów). W 1980 prowadził wykłady na wydziale chemicznym Southern Illinois University Carbondale, zaś w 1981 był gościem Instytutu Chemii Nieorganicznej Uniwersytetu w Getyndze, w latach 1983-1985 pracował jako Gast-Professor w Instytucie Badań Ciała Stałego im. Maxa Plancka w Stuttgarcie. We współpracy z prof. H.G. von Schneringiem powstało wówczas kilkanaście publikacji dotyczących badań rentgenostrukturalnych związków krzemoorganicznych[3].
W centrum zainteresowań znajduje się chemia polisilanów oraz związków krzemoorganicznych, zwłaszcza pochodnych kwasu ortokrzemowego, organoksykrzemianów. W wyniku długoletnich, systematycznych badań powstała nowa dziedzina chemii związków krzemosiarkowych - organoksytiokrzemianów, związków zawierających wiązanie O-Si-S, którą zapoczątkował w roku 1961 odkryciem nowych klas związków krzemosiarkowych otrzymywanych w reakcjach alkoholi z dwusiarczkiem krzemu[6][7].
Odznaczenia i wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- 1977 – Złoty Krzyż Zasługi
- 1981 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- 1997 – Medal Komisji Edukacji Narodowej
- 1999 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[8]
- 1999 – Odznaka Honorowa PTCh
- 2004 – Medal za Zasługi dla Politechniki Gdańskiej
- 2016 – Nagroda im. Włodzimierza Rodziewicza za wybitną wieloletnią działalność dydaktyczną
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Prof. dr hab. inż. Wiesław Roman Wojnowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-04-13].
- ↑ Nie żyje Profesor Wiesław Wojnowski [aktualizacja 2024.01.10] | Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej [online], chem.pg.edu.pl [dostęp 2024-01-12] (pol.).
- ↑ a b c prof. dr hab. inż. Wiesław Wojnowski. [dostęp 2017-04-09].
- ↑ T. Sokołowska, W. Wojnowski, E. Klugmann-Radziemska: Wydział Chemiczny Politechniki Gdańskiej 1945-2010. ISBN 978-83-928986-2-7.
- ↑ Biuletyn Polskiego Towarzystwa Miłośników Kaktusów. [dostęp 2017-04-09].
- ↑ W. Wojnowski, R. Piękoś. A study of Alcoholysis Reaction of Silicon Disulphide. I. Formation of Trialkoxysilanethiols from the Lower Primary and Secondary Aliphatic Alcohols. „Z. anorg. allg. Chem.”, s. 189-197, 1962.
- ↑ R. Piękoś, W. Wojnowski. Untersuchungen über die Alkoholyse des SiS2. II. Darstellung von Trialkoxysilanthiolen und Tetraalkoxycyclodisilthianen aus den tertiären Alkoholen. „Z. anorg. allg. Chem.”, s. 212-216, 1962.
- ↑ M.P. z 1999 r. poz.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Prof. dr hab. inż. Wiesław Roman Wojnowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2017-04-13].
- Historia Katedry Chemii Nieorganicznej
- [Polskie Towarzystwo Chemiczne, ORBITAL 1-2/2005, s. 29-31]
- [W. Wojnowski. Vivant Profesores. „Pismo PG”, s. 13-14, 2005. [dostęp 2017-05-10].]
- [Orbital http://www.ptchem.pl/images/stories/files/orbital_index%202003-2009.pdf]
- Absolwenci Wydziału Chemicznego Politechniki Gdańskiej
- Polscy inżynierowie chemicy
- Wykładowcy Politechniki Gdańskiej
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Złotym Krzyżem Zasługi (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni Medalem Komisji Edukacji Narodowej
- Urodzeni w 1933
- Ludzie urodzeni w Toruniu
- Zmarli w 2024