Wiewiórka boliwijska

Wiewiórka boliwijska
	Sciurus ignitus
	(Gray, 1867)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	gryzonie
Podrząd	wiewiórkokształtne
Rodzina	wiewiórkowate
Podrodzina	wiewiórki
Rodzaj	wiewiórka
Gatunek	wiewiórka boliwijska
Synonimy
	Macroxus ignitus Gray, 1867;
	Macroxus ignitus Gray, 1867;
Podgatunki
	S. ignitus argentinius Thomas, 1921; S. ignitus boliviensis Osgood, 1921; S. ignitus cabrerai Moojen, 1958; S. ignitus ignitus (Gray, 1867); S. ignitus irroratus (Gray, 1867);
	S. ignitus argentinius Thomas, 1921; S. ignitus boliviensis Osgood, 1921; S. ignitus cabrerai Moojen, 1958; S. ignitus ignitus (Gray, 1867); S. ignitus irroratus (Gray, 1867);
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wiewiórka boliwijska (Sciurus ignitus) – gatunek gryzonia z rodziny wiewiórkowatych (Sciuridae). Zamieszkuje Amerykę Południową; nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Gatunek ten opisał w 1867 roku John Edward Gray, nadając mu nazwę Macroxus ignitus. Jako miejsce typowe wskazał Boliwię^[3]. Obecnie gatunek zaliczany jest do rodzaju Sciurus (wiewiórka). Wyróżnia się pięć podgatunków^[1]^[4].

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Wiewiórka boliwijska zamieszkuje lasy deszczowe oraz tropikalne wilgotne lasy górskie Ameryki Południowej. Można ją spotkać na wysokości od 600 do 2700 m n.p.m. na terenie Argentyny, Brazylii, Peru oraz Boliwii^[2].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Osiąga rozmiary ciała w granicach 14–22 cm oraz ogon długości ciała. Waży od 180 do 220 gramów. Ciało ma pokryte brązowo-szarym futrem^[4].

Zakłada gniazda na drzewach na wysokości około 6–10 m^[4].

Jest wszystkożerna, żywi się owocami, orzechami oraz małymi owadami^[4]. W Peru zjada nasiona kakaowca i kukurydzy i jest uznawana za szkodnika^[2].

Status[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje wiewiórkę boliwijską za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność światowej populacji ani jej trend nie są znane, gatunek ten jest jednak dość pospolity^[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Sciurus ignitus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d J.J. Koprowski J.J., N.N. Roach N.N., Sciurus ignitus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2023-03-11] (ang.).
↑ J.E.J.E. Grey J.E.J.E., Synopsis of the species of American Squirrels in the collection of the British Museum, „The Annals and magazine of natural history; zoology, botany, and geology”, ser. 3 t. 20, 1867, s. 429 (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Sciurus ignitus (Gray, 1867) [online], www.gbif.org [dostęp 2023-03-10] (ang.).

[itis-1] Sciurus ignitus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] J.J. Koprowski J.J., N.N. Roach N.N., Sciurus ignitus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2023-03-11] (ang.).

[oryg-3] J.E.J.E. Grey J.E.J.E., Synopsis of the species of American Squirrels in the collection of the British Museum, „The Annals and magazine of natural history; zoology, botany, and geology”, ser. 3 t. 20, 1867, s. 429 (ang.).

[:0-4] Sciurus ignitus (Gray, 1867) [online], www.gbif.org [dostęp 2023-03-10] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]