Witold Kuczewski (podpułkownik)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Kuczewski
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data urodzenia

14 maja 1876

Data śmierci

1953

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

4 Dywizjon Artylerii Konnej
10 Dywizjon Artylerii Konnej
2 Pułk Artylerii Konnej
24 pułk artylerii polowej

Stanowiska

dowódca dywizjonu artylerii
inspektor
dowódca pułku artylerii

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Witold Kuczewski, także Witold Poraj-Kuczewski lub Witold Kuczewski-Poraj[a], herbu Poraj (ur. 14 maja 1876, zm. 1953[1]) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był oficerem cesarskiej i królewskiej armii. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości dekretem Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego z 5 marca 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego w stopniu majora ze starszeństwem z dniem 1 maja 1917[2]. W czerwcu 1919 roku został dowódcą 4 dywizjonu artylerii konnej[3]. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Od 29 sierpnia 1920 roku był okręgowym inspektorem artylerii przy Dowództwie Okręgu Generalnego „Kielce”[4].

19 marca 1921 roku został przeniesiony do 2 pułku artylerii konnej we Lwowie na stanowisko dowódcy[5]. Został dowódcą 24 pułku artylerii polowej, sformowanego 9 października 1921 w Jarosławiu[potrzebny przypis]. W kwietniu 1922 roku został organizatorem i pierwszym dowódcą 10 dywizjonu artylerii konnej w Jarosławiu[6]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów artylerii[7]. W 1924 roku był komendantem Komendy Uzupełnień Koni nr 20 w Gnieźnie, pozostając oficerem nadetatowym 10 dak[8]. Z dniem 15 czerwca 1925 roku został przeniesiony do 8 pułku artylerii polowej w Płocku na stanowisko zastępcy dowódcy pułku z jednoczesnym pozostawieniem na kursie dowódców pułków w Szkole Strzelania Artylerii w Toruniu do 1 października[9]. Od 21 października 1926 do stycznia 1927 ponownie został dowódcą 4 dywizjonu artylerii konnej, stacjonującego w garnizonie Suwałki. Później został przeniesiony w stan spoczynku. W 1928, jako emerytowany oficer zamieszkiwał w Płocku[10].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. W dekrecie Naczelnego Wodza z 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego jako Witold Poraj-Kuczewski. W ewidencji wojskowej Roczników Oficerskich II Rzeczypospolitej jego tożsamość była podawana jako Witold Kuczewski.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Kazimierz Askanas, Sztuka Płocka, Towarzystwo Naukowe Płockie, 1985, s. 298
  2. 911. Dekret. „Dziennik Rozkazów Wojskowych”, s. 724, Nr 29 z 15 marca 1919. 
  3. Władysław Łubieński, Zarys historji wojennej 4-go Dywizjonu Artylerii Konnej, Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, Warszawa 1929, s. 6.
  4. Rozkaz Nr 80 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 29 sierpnia 1920 roku, pkt 969.
  5. Rozkaz Nr 34 Dowództwa Okręgu Generalnego „Kielce” z 19 marca 1921 roku, pkt 969.
  6. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 810, 813.
  7. Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 187.
  8. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 729, 737, 1355.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 63 z 11 czerwca 1925 roku, s. 317.
  10. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 893.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]