Witold Mitkus

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Witold Mitkus
kapitan lekarz kapitan lekarz
Data i miejsce urodzenia

17 września 1889
Zakrzew

Data i miejsce śmierci

między 11 a 13 maja 1940
Katyń

Przebieg służby
Lata służby

1915-1940

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

3 Armia
2 Armia

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941)
Odznaka honorowa „Za walkę o szkołę polską”

Witold Mitkus (ur. 17 września 1889 w Zakrzewie, zm. między 11 a 13 maja[1] 1940 w Katyniu) – kapitan lekarz rezerwy Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Józefa[3]. Brał udział w strajku szkolnym w 1905[4]. W 1908 ukończył Gimnazjum Chrzanowskiego zakończoną maturą, uczęszczał do klasy VIII B[5]. Absolwent Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego (1915)[6]. 7 listopada 1918 rozkazem Naczelnika Milicji Miejskiej miasta stołecznego Warszawy zostało mu powierzone szefostwo Dozoru Sanitarnego Okręgu XXII z siedzibą na ul. Chłodnej[7]. W Wojsku Polskim od 1919[3]. Był zastępcą szefa sanitarnego dowództwa 3 i 2 Armii, następnie w Departamencie Sanitarnym MSWojsk. 12 marca 1921 został zatwierdzony w stopniu kapitana lekarza z grupy „byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej” z dniem 1 kwietnia 1920[8]. W grudniu 1921 został „wyreklamowany z wojska” i przeniesiony do rezerwy[9]. W 1923 należał do rezerwy 2 batalionu sanitarnego[10], następnie przeniesiony do rezerwy 1 batalionu sanitarnego w stopniu kapitana lekarzem ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[11]. Był członkiem Izby Lekarskiej Warszawsko-Białostockiej uprawnionym do głosowania w wyborach do Rady Izby[12]. Zasiadał we władzach Dzielnicy Jerozolimskiej PPS w Warszawie[13]. Pracował jako starszy asystent Kliniki Psychiatrycznej Uniwersytetu Warszawskiego[3]. W 1934 został wybrany do Zarządu Związku Lekarzy Państwa Polskiego[14]. W 1936 ponownie wybrany do władz związku, powierzono mu funkcję sekretarza zarządu[15]. Był w kadrze zapasowej 2 Szpitala Okręgowego i podlegał pod PKU Warszawa-Miasto III[16]. Był członkiem Stowarzyszenia Uczestników Walki o Szkołę Polską[4]. W 1938 startował w wyborach do samorządu Warszawy w Okręgu XIII z list PPS i Klasowych Związków Zawodowych[17]. W 1939 pracował w Centralnej Przychodni Wojskowej 1 Szpitala Okręgowego w Warszawie[18].

Podczas kampanii wrześniowej wzięty do niewoli przez Sowietów. Według stanu z maja 1940 był jeńcem obozu w Kozielsku. Między 10 a 11 maja 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[1] – lista wywózkowa 59/1 poz 109, nr akt 2038[19] z maja 1940[1]. Został zamordowany między 11 a 13 maja 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[1]. Nie został zidentyfikowany podczas ekshumacji prowadzonej przez Niemców w 1943. Krewni w 1945 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie.

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Mieszkał w Warszawie, przy ul Chłodnej 27[20]. Święta Bożego Narodzenia w 1931 spędził w Zakopanem[21]

Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]

  • Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”
  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (nr 14384) – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie żołnierzy polskich zamordowanych w Katyniu i innych nieznanych miejscach kaźni, nadane przez Prezydenta RP na Uchodźstwie profesora Stanisława Ostrowskiego (11 listopada 1976)
  • Krzyż Kampanii Wrześniowej – zbiorowe, pośmiertne odznaczenie pamiątkowe wszystkich ofiar zbrodni katyńskiej (1 stycznia 1986)
  • Tabliczka epitafijna na Cmentarzu Wojennym w Katyniu nr 2401[22]

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, s. 511.
  2. ↑ Jędrzej Tucholski, Mord w Katyniu, 1991, s. 171.
  3. ↑ a b c Kiński i inni, Katyń, Księga Cmentarna, 2000, s. 406.
  4. ↑ a b c „Komunikat - Stowarzyszenie Uczestników Walki o Szkołę Polską” (Nr 10), Warsawa, listopad 1937, s. 4.
  5. ↑ „Nowa Gazeta” (R.4, nr 283), Warszawa, 25 czerwca 1909, s. 2.
  6. ↑ Przemysław Marcin Żukowski, Paweł Gaszyński, (współaut.) M. Barcik, A. Cieślak, P. Gaszyński, D. Grodowska-Kulińska, U. Perkowska, P. M. Żukowski, Corpus Studiosorum Universitatis Iagellonicae 1850/51-1917/18, t. III: M-N, red. K. Stopka, Kraków 2011 [online] [dostęp 2019-03-19] (ang.).
  7. ↑ „Rozkaz Dzienny Naczelnika Milicji Miejskiej m. st Warszawy,” (817), Warszawa, 7 listopada 1918, s. 2.
  8. ↑ „Dziennik Personalny” (R.2, nr 11), MSWojsk., 19 marca 1921, s. 468.
  9. ↑ „Dziennik Personalny” (R.2, nr 42), MSWojsk., 24 grudnia 1921, s. 1705.
  10. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk., 1923, s. 1159.
  11. ↑ Rocznik Oficerski, Warszawa: MSWojsk, 1924, s. 1030.
  12. ↑ „Dziennik Urzędowy Komisarjatu Rządu na M. Stoł. Warszawę” (R.9, nr 51), Warszawa, 22 sierpnia 1928, s. 8.
  13. ↑ „Robotnik” (R.35, nr 15), Warszawa, 15 stycznia 1929, s. 4.
  14. ↑ „Kurjer Warszawski” (R.114, nr 118), Warszawa, 1 maja 1934, s. 7.
  15. ↑ „Ilustrowana Republika” (R. XIII, nr 137), Łódź, 19 maja 1936, s. 8.
  16. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa 1934, s. 743.
  17. ↑ „Robotnik” (R.44, nr 319), Warszawa, 9 listopada 1938, s. 3.
  18. ↑ Sabina Dłużewska, Pamiętnika Warszawski, Warszawa, 1964, s. 7.
  19. ↑ J. Tucholski, op cit, s. 718.
  20. ↑ Dział IX, [w:] Książka informacyjno-adresowa "Cała Warszawa", Warszawa 1930, s. 17.
  21. ↑ „Zakopiańska Lista Gości” (R.2, nr 2), Zakopane, 10 stycznia 1932, s. 1.
  22. ↑ Lekarze pochowani na cmentarzu w Katyniu [online], www.oil.org.pl [dostęp 2019-03-19] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-06].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Dzienniki Personalne, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych.
  • Rocznik Oficerski 1923, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski Rezerw, Warszawa, Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1934.
  • Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
  • УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.
  • Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, Marek Tarczyński (red.), Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
  • Auswaertiges Amt – Amtliches Material Zum Massenmord Von Katyn, Berlin 1943.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Witold_Mitkus&oldid=73603138”