World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
World Rugby Women’s Sevens Series 2016/2017
2015/2016 2017/2018
Szczegóły turnieju
Termin

1 grudnia 2016 - 25 czerwca 2017

Liczba drużyn

12 (z 6 konfederacji)

Stadiony

7 (w 6 miastach)

I miejsce

 Nowa Zelandia

II miejsce

 Australia

III miejsce

 Kanada

Statystyki turnieju
Najwięcej punktów

Kanada Ghislaine Landry (269)

Najwięcej przyłożeń

Nowa Zelandia Michaela Blyde (40)

Strona internetowa

World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017) (od nazwy sponsora, HSBC – HSBC Women’s World Rugby Sevens Series) – piąta edycja World Rugby Women’s Sevens Series, organizowanej przez World Rugby corocznej serii turniejów dla żeńskich reprezentacji narodowych w rugby 7. Była jednocześnie jedną z kwalifikacji do Pucharu Świata 2018.

W sierpniu 2016 roku World Rugby ogłosiła, że sezon będzie się składać z sześciu turniejów – w Dubaju, Sydney, Kitakyūshū, Langford, Clermont-Ferrand i jeszcze jednej lokalizacji, która miała zostać podana w późniejszym terminie – rozegranych w okresie od grudnia 2016 do czerwca 2017 roku[1][2]. Jeszcze przed rozpoczęciem sezonu ujawniono, że do grona organizatorów zawodów dołączy Las Vegas[3][4]. Połowa z nich odbyła się łącznie z turniejami męskimi, pozostałe zaś stanowiły odrębne zawody. Liczbę drużyn w każdym z turniejów ustalono na dwanaście, z których jedenaście brało udział we wszystkich zawodach sezonu, dwunasty uczestnik był zaś ogłaszany przez każdymi zawodami[2].

Sezon zdominowały reprezentantki Nowej Zelandii, które pomimo wprowadzenia wielu debiutantek przegrały zaledwie jedno spotkanie z trzydziestu sześciu, z Amerykankami w Australii. Turniej w Sydney wygrały wówczas Kanadyjki, które zajęły w klasyfikacji generalnej ostatecznie trzecią lokatę ze stratą dwóch punktów do Australijek, z którymi pięciokrotnie spotykały się w półfinałach. Pozostałe reprezentacje skupiły się w trzech grupach – cztery kolejne dzieliło między sobą zaledwie sześć punktów, dwie następne łatwo odskoczyły od strefy spadkowej, natomiast zakończoną niepowodzeniem walkę z Hiszpankami o utrzymanie w gronie elity stoczyły Brazylijki[5][6][7][8][9][10][11]. Najwięcej punktów w sezonie zdobyła Kanadyjka Ghislaine Landry, zaś w klasyfikacji przyłożeń zwyciężyła Nowozelandka Michaela Blyde[12], ta druga otrzymała też Impact Player Series Award dla zawodniczki, która uzyskała największą w sezonie liczbę punktów za szarże w obronie, przełamania linii obronnej przeciwnika, ponadtrzymetrowe ataki z piłką w ręku oraz jej oddania "na kontakcie"[13]. Prócz tych dwóch zawodniczek do najlepszej siódemki sezonu wybrano także Brittany Benn, Ruby Tui, Sharni Williams, Alev Kelter i Portia Woodman, zaś najlepszą debiutantką uznano Raijieli Daveua[14]. Awans na Puchar Świata 2018 uzyskały Australia, Fidżi, Francja i Rosja[15].

Panel sędziowski, podobnie jak w poprzednich dwóch sezonach, składał się z kobiet uzupełnionych o dwóch mężczyzn[16][17]. Sponsorem tytularnym cyklu, tak jak w przypadku zawodów męskich, był HSBC[18].

Zawody były transmitowane w telewizji w ponad stu państwach i terytoriach (m.in. w Sky Sports, Fox Sports, NBC, SuperSport, OSN Sports czy CNN), na pozostałym obszarze globu dostępne były w postaci strumieniowej w Internecie[19][20]. Zarówno w zawodach żeńskich, jak i męskich została wprowadzona technologia Hawk-Eye, która wspomóc miała ona w podejmowaniu decyzji meczowych komisarzy odpowiedzialnych za karanie zawodników grających sprzecznie z fair play oraz personel medyczny monitorujący urazy głowy[21].

Kalendarz[edytuj | edytuj kod]

Turniej Kraj Miasto Stadion Data
Dubai Women’s Sevens 2016  Zjednoczone Emiraty Arabskie Dubaj The Sevens 1–2 grudnia 2016
Australia Women’s Sevens 2017  Australia Sydney Sydney Football Stadium / Kippax Oval 3–4 lutego 2017
USA Women’s Sevens 2017  Stany Zjednoczone Las Vegas Sam Boyd Stadium 3–4 marca 2017
Japan Women’s Sevens 2017  Japonia Kitakyūshū Honjō Athletic Stadium 22–23 kwietnia 2017
Canada Women’s Sevens 2017  Kanada Langford Westhills Stadium 27–28 maja 2017
France Women’s Sevens 2017  Francja Clermont-Ferrand Stade Gabriel-Montpied 24–25 czerwca 2017

System rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

Podobnie jak w przypadku męskich rozgrywek zwycięzcą cyklu zostanie zespół, który podczas całego sezonu zdobędzie najwięcej punktów przyznawanych za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym turnieju. Każde z zawodów gromadzą dwanaście reprezentacji, z których jedenaście jest stałymi uczestnikami cyklu (core teams), a ostatni uczestnik będzie ogłaszany przed poszczególnymi turniejami. Status core teams otrzymała najlepsza dziewiątka poprzedniego sezonu (Anglia, Australia, Fidżi, Francja, Hiszpania, Kanada, Nowa Zelandia, Rosja i USA), kolejne dwa miejsca zarezerwowano dla najlepszego zespołu – spośród tych, które nie były stałymi uczestnikami cyklu – światowego turnieju kwalifikacyjnego do IO 2016 oraz samego turnieju olimpijskiego. Wywalczyły je odpowiednio zawodniczki z Irlandii i Brazylii[22][23][24][25].

core teams Zaproszone zespoły
WSS 2015/2016 eliminacje
 Anglia  Irlandia DUB:  Południowa Afryka[26]
 Australia  Brazylia AUS:  Papua-Nowa Gwinea[27]
 Fidżi USA:  Argentyna[28]
 Francja JPN:  Japonia[29]
 Hiszpania CAN:  Holandia[30]
 Kanada FRA:  Japonia[31]
 Nowa Zelandia
 Rosja
 Stany Zjednoczone

Przystępujące do turnieju reprezentacje mogą liczyć maksymalnie dwanaście zawodniczek. W fazie grupowej spotkania toczone są bez ewentualnej dogrywki, za zwycięstwo, remis i porażkę przysługuje odpowiednio trzy, dwa i jeden punkt, brak punktów natomiast za nieprzystąpienie do meczu. Po jej zakończeniu ustalany jest ranking – pierwsze osiem zespołów awansuje do ćwierćfinałów, pozostała czwórka walczy zaś o Bowl. W przypadku tej samej liczby punktów ich lokaty są ustalane kolejno na podstawie[32][33]:

  1. wyniku meczów pomiędzy zainteresowanymi drużynami;
  2. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  3. lepszego bilansu przyłożeń zdobytych i straconych;
  4. większej liczby zdobytych punktów;
  5. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  6. rzutu monetą.

W przypadku remisu w fazie pucharowej, organizowana jest dogrywka składająca się z dwóch pięciominutowych części, z uwzględnieniem reguły nagłej śmierci. Jedynie mecz finałowy składa się z dwóch dziesięciominutowych części, w pozostałych zaś spotkaniach połowa meczu obejmuje siedem minut[32].

Za zajęcie poszczególnych miejsc w każdym z turniejów przyznawane są punkty liczone do klasyfikacji generalnej[32]:

Miejsce Punktacja
1 20
2 18
3 16
4 14
5 12
6 10
7 8
8 6
9 4
10 3
11 2
12 1

W przypadku tej samej liczby punktów w klasyfikacji generalnej lokaty zainteresowanych drużyn są ustalane kolejno na podstawie[32]:

  1. lepszego bilansu punktów zdobytych i straconych;
  2. większej liczby zdobytych przyłożeń;
  3. drużyny są klasyfikowane ex aequo.

Zawody stanowiły także jedną z kwalifikacji na Puchar Świata 2018. Status core teams w tymże sezonie WSS posiadało jedenaście reprezentacji, z których cztery miały już zapewniony awans do turnieju finałowego (półfinalistki poprzedniej edycji). Cztery kolejne miejsca były przeznaczone dla najwyżej sklasyfikowanych w punktacji generalnej sezonu zespołów spośród pozostałych siedmiu[34][35].

Turnieje[edytuj | edytuj kod]

 Główny artykuł: Dubai Women’s Sevens 2016.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Australia
3  Rosja
4  Anglia
5  Fidżi
6  Kanada
7  Francja
8  Południowa Afryka
9  Irlandia
10  Hiszpania
11  Stany Zjednoczone
12  Brazylia
  Półfinały Finał
             
2 grudnia 2016
  Nowa Zelandia 24  
  Rosja 5  
 
2 grudnia 2016
      Nowa Zelandia 17
    Australia 5
 
 
Mecz o 3. miejsce
2 grudnia 2016 2 grudnia 2016
  Anglia 10   Rosja  17
  Australia 31     Anglia  14
 Główny artykuł: Australia Women’s Sevens 2017.
Miejsce Reprezentacja
1  Kanada
2  Stany Zjednoczone
3  Nowa Zelandia
4  Australia
5  Fidżi
6  Francja
7  Rosja
8  Irlandia
9  Brazylia
10  Anglia
11  Hiszpania
12  Papua-Nowa Gwinea
  Półfinały Finał
             
4 lutego 2017
  Nowa Zelandia 12  
  Stany Zjednoczone 19  
 
4 lutego 2017
      Stany Zjednoczone 17
    Kanada 21
 
 
Mecz o 3. miejsce
4 lutego 2017 4 lutego 2017
  Australia 7   Nowa Zelandia  19
  Kanada 12     Australia  0
 Główny artykuł: USA Women’s Sevens 2017.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Australia
3  Kanada
4  Stany Zjednoczone
5  Fidżi
6  Rosja
7  Francja
8  Irlandia
9  Hiszpania
10  Anglia
11  Brazylia
12  Argentyna
  Półfinały Finał
             
4 marca 2017
  Kanada 17  
  Australia 26  
 
4 marca 2017
      Australia 5
    Nowa Zelandia 28
 
 
Mecz o 3. miejsce
4 marca 2017 4 marca 2017
  Stany Zjednoczone 7   Kanada  31
  Nowa Zelandia 12     Stany Zjednoczone  7
 Główny artykuł: Japan Women’s Sevens 2017.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Kanada
3  Australia
4  Fidżi
5  Rosja
6  Anglia
7  Stany Zjednoczone
8  Francja
9  Irlandia
10  Hiszpania
11  Brazylia
12  Japonia
  Półfinały Finał
             
23 kwietnia 2017
  Australia 0  
  Kanada 33  
 
23 kwietnia 2017
      Kanada 14
    Nowa Zelandia 17
 
 
Mecz o 3. miejsce
23 kwietnia 2017 23 kwietnia 2017
  Fidżi 0   Australia  19
  Nowa Zelandia 21     Fidżi  17
 Główny artykuł: Canada Women’s Sevens 2017.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Kanada
3  Australia
4  Francja
5  Rosja
6  Stany Zjednoczone
7  Irlandia
8  Anglia
9  Fidżi
10  Hiszpania
11  Brazylia
12  Holandia
  Półfinały Finał
             
28 maja 2017
  Kanada 17  
  Australia 10  
 
28 maja 2017
      Kanada 7
    Nowa Zelandia 17
 
 
Mecz o 3. miejsce
28 maja 2017 28 maja 2017
  Francja 5   Australia  26
  Nowa Zelandia 28     Francja  12
 Główny artykuł: France Women’s Sevens 2017.
Miejsce Reprezentacja
1  Nowa Zelandia
2  Australia
3  Kanada
4  Francja
5  Fidżi
6  Stany Zjednoczone
7  Rosja
8  Irlandia
9  Hiszpania
10  Japonia
11  Brazylia
12  Anglia
  Półfinały Finał
             
25 czerwca 2017
  Kanada 14  
  Australia 19  
 
25 czerwca 2017
      Australia 7
    Nowa Zelandia 22
 
 
Mecz o 3. miejsce
25 czerwca 2017 25 czerwca 2017
  Francja 7   Kanada  36
  Nowa Zelandia 21     Francja  7

Klasyfikacja generalna[36][edytuj | edytuj kod]

Miejsce Reprezentacja Punkty
DUB AUS USA JPN CAN FRA Ogółem
1  Nowa Zelandia 20 16 20 20 20 20 116
2  Australia 18 14 18 16 16 18 100
3  Kanada 10 20 16 18 18 16 98
4  Fidżi 12 12 12 14 4 12 66
5  Rosja 16 8 10 12 12 8 66
6  Stany Zjednoczone 2 18 14 8 10 10 62
7  Francja 8 10 8 6 14 14 60
8  Anglia 14 3 3 10 6 1 37
9  Irlandia 4 6 6 4 8 6 34
10  Hiszpania 3 2 4 3 3 4 19
11  Brazylia 1 4 2 2 2 2 13
12  Południowa Afryka 6 – – – – – 6
13  Japonia – – – 1 – 3 4
14  Papua-Nowa Gwinea – 1 – – – – 1
15  Holandia – – – – 1 – 1
16  Argentyna – – 1 – – – 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Venues announced for HSBC World Rugby Women's Sevens Series 2016-17. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-08)]. (ang.).
  2. ↑ a b About the Women's Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
  3. ↑ Las Vegas to host Women's Sevens Series round in 2017. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-29)]. (ang.).
  4. ↑ About the Women's Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-06)]. (ang.).
  5. ↑ WSWS: End of season review. scrumqueens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-06)]. (ang.).
  6. ↑ New Zealand claim top prize in Dubai. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-03)]. (ang.).
  7. ↑ Canada lift trophy on day of shocks in Sydney. worldrugby.org. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-04)]. (ang.).
  8. ↑ New Zealand take gold in USA Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2017-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-06)]. (ang.).
  9. ↑ New Zealand leave it late to claim gold in Japan. worldrugby.org. [dostęp 2017-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-23)]. (ang.).
  10. ↑ Black Ferns Sevens win HSBC Canada Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2017-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-29)]. (ang.).
  11. ↑ New Zealand lift women's series trophy in Clermont. worldrugby.org. [dostęp 2017-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
  12. ↑ 16/17 Sevens Top Players. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
  13. ↑ DHL Performance Tracker - Women's Sevens Series. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).
  14. ↑ Michaela Blyde is top scorer in tournament. nzherald.co.nz. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-11)]. (ang.).
  15. ↑ Four more teams set for San Francisco. rwcsevens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-28)]. (ang.).
  16. ↑ Exciting blend of experience and new talent on sevens refereeing squads. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-06)]. (ang.).
  17. ↑ Series match officials. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-02)]. (ang.).
  18. ↑ HSBC partners with World Rugby for record-breaking sevens properties. worldrugby.org. [dostęp 2016-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-07-01)]. (ang.).
  19. ↑ HSBC Sevens Series to broadcast to over 100 countries this season. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
  20. ↑ Where to watch HSBC Women's Sevens Series?. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-06)]. (ang.).
  21. ↑ Captains gather ahead of sevens series opener in Dubai. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-30)]. (ang.).
  22. ↑ Fixtures announced for series finale in Clermont-Ferrand. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-05)]. (ang.).
  23. ↑ Spain women claim final place at Rio 2016. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-06-28)]. (ang.).
  24. ↑ Australia win historic first Olympic sevens gold medal. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-10)]. (ang.).
  25. ↑ Series Qualifying. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-24)]. (ang.).
  26. ↑ Women's Dubai match schedule announced. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-12)]. (ang.).
  27. ↑ Sydney set for top matches as schedule announced. worldrugby.org. [dostęp 2017-02-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-20)]. (ang.).
  28. ↑ Argentina confirm place in Las Vegas. worldrugby.org. [dostęp 2017-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. (ang.).
  29. ↑ Schedule confirmed for Kitakyushu Sevens. worldrugby.org. [dostęp 2017-04-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-15)]. (ang.).
  30. ↑ Schedule set for penultimate round of women's series. worldrugby.org. [dostęp 2017-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-03)]. (ang.).
  31. ↑ Schedule announced for last round of women’s sevens series. worldrugby.org. [dostęp 2017-06-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-07)]. (ang.).
  32. ↑ a b c d Women's Sevens Series tournament rules. worldrugby.org. [dostęp 2016-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-01)]. (ang.).
  33. ↑ Men's and women's sevens winners to strike gold. worldrugby.org. [dostęp 2016-11-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-04)]. (ang.).
  34. ↑ Logo and website launched for RWC Sevens 2018 in San Francisco. rwcsevens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-13)]. (ang.).
  35. ↑ Rugby World Cup Sevens 2018 qualification process. rwcsevens.com. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-09-15)]. (ang.).
  36. ↑ World Series Standings. worldrugby.org. [dostęp 2017-09-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-06-26)]. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

World Rugby Women’s Sevens Series (2016/2017)
Turnieje
Stadiony
Stali uczestnicy
Pozostali uczestnicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=World_Rugby_Women’s_Sevens_Series_(2016/2017)&oldid=65401683”