World Series by Nissan Sezon 2003

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sezon 2003 Mistrzostw World Series by Nissan
Inauguracja

30 marca

Zakończenie

30 listopada

Liczba wyścigów

18

Mistrzowie
Kierowcy

Franck Montagny

Zespoły

Gabord Competición

Poprzedni sezonNastępny sezon

World Series by Nissan 2003 – szósty sezon w historii tej serii. Zmagania rozpoczęły się 30 marca 2003 roku na hiszpańskim torze Circuito del Jarama, natomiast zakończyły 30 listopada tego samego roku na tym samym torze. Mistrzem serii wśród kierowców został Francuz Franck Montagny, a wśród zespołów – hiszpańska ekipa Gabord Competición.

Lista startowa[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[1]

Zespół Nr Zawodnik Runda
Hiszpania Racing Engineering 1 Francja Stéphane Sarrazin Wszystkie
2 Belgia Bas Leinders Wszystkie
Hiszpania Gabord Competición 3 Francja Franck Montagny Wszystkie
4 Finlandia Heikki Kovalainen Wszystkie
Belgia KTR 5 Stany Zjednoczone Paul Edwards Wszystkie
6 Hiszpania Félix Porteiro Wszystkie
Francja Epsilon by Graff 7 Francja Jean-Christophe Ravier Wszystkie
8 Hiszpania Ander Vilariño Wszystkie
Hiszpania Adrián Campos Motorsport 9 Hiszpania Marc Gené 1-5
Hiszpania José Manuel Pérez-Aicart 6-8
Hiszpania Antonio García 9
10 Hiszpania Santiago Porteiro Wszystkie
Hiszpania Repsol RFS Vergani Racing 11 Meksyk Ricardo González 1-4
12 Hiszpania Ángel Burgueño Wszystkie
Austria Superfund Zele-Racing 14 Austria Norbert Siedler 1-6
Wielka Brytania Guy Smith 8
15 Brazylia Tuka Rocha 1-5
Włochy RC Motorsport 18 Brazylia Enrique Bernoldi 1
Brazylia Carlos Pereira 2-5
Włochy Vitantonio Liuzzi 6
Austria Norbert Siedler 7-8
Włochy Enrico Toccacelo 9
19 Hiszpania Polo Villaamil Wszystkie
Włochy GD Racing 20 Francja Jonathan Cochet 1
Brazylia Enrique Bernoldi 2-9
21 Francja Mathieu Zangarelli 3-4
Chile Pablo Donoso 9
Francja Saulnier Racing 22 Francja Didier André Wszystkie
23 Francja Bruno Besson Wszystkie
Wielka Brytania Carlin Motorsport 24 Indie Narain Karthikeyan Wszystkie
25 Francja Bruce Jouanny Wszystkie

Kalendarz wyścigów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[2]

Runda Data Tor Pole Position Najszybsze okrążenie Zwycięzca (kierowcy) Zwycięzca (zespoły)
1 W1 30 marca Hiszpania Circuito del Jarama Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
W2 Brazylia Enrique Bernoldi Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
2 W1 27 kwietnia Belgia Circuit Zolder Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Marc Gené Hiszpania Campos Motorsport
W2 Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
3 W1 18 maja Francja Circuit de Nevers Magny-Cours Francja Bruce Jouanny Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
W2 Francja Bruno Besson Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
4 W1 22 czerwca Włochy Autodromo Nazionale di Monza Francja Stéphane Sarrazin Francja Stéphane Sarrazin Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
W2 Francja Stéphane Sarrazin Francja Franck Montagny Francja Stéphane Sarrazin Hiszpania Racing Engineering
5 W1 20 lipca Niemcy Lausitzring Finlandia Heikki Kovalainen Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
W2 Finlandia Heikki Kovalainen Francja Stéphane Sarrazin Finlandia Heikki Kovalainen Hiszpania Gabord Competición
6 W1 21 września Austria A1-Ring Belgia Bas Leinders Francja Franck Montagny Belgia Bas Leinders Hiszpania Racing Engineering
W2 Francja Bruce Jouanny Belgia Bas Leinders Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
7 W1 5 października Hiszpania Circuit de Catalunya Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Francja Franck Montagny Hiszpania Gabord Competición
W2 Hiszpania Ander Vilariño Francja Jean-Christophe Ravier Hiszpania Ander Vilariño Francja Epsilon by Graff
8 W1 19 października Hiszpania Circuit Ricardo Tormo Belgia Bas Leinders Francja Stéphane Sarrazin Brazylia Enrique Bernoldi Włochy GD Racing
W2 Hiszpania Ander Vilariño Francja Jean-Christophe Ravier Hiszpania Polo Villaamil Włochy RC Motorsport
9 W1 30 listopada Hiszpania Circuito del Jarama Brazylia Enrique Bernoldi Francja Franck Montagny Brazylia Enrique Bernoldi Włochy GD Racing
W2 Finlandia Heikki Kovalainen Finlandia Heikki Kovalainen Belgia Bas Leinders Hiszpania Racing Engineering

Klasyfikacja kierowców[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[3]
Punktacja:

  • Wyścig: 20-15-12-10-8-6-4-3-2-1 (dziesięć pierwszych pozycji)
  • Najszybsze okrążenie: 2 punkty (w każdym wyścigu)
  • Do klasyfikacji zaliczano wyniki z 14 najlepszych wyścigów
Pozycja Kierowca JAR
Hiszpania
JAR
Hiszpania
BEL
Belgia
BEL
Belgia
FRA
Francja
FRA
Francja
ITA
Włochy
ITA
Włochy
DEU
Niemcy
DEU
Niemcy
AUT
Austria
AUT
Austria
CAT
Hiszpania
CAT
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Hiszpania
JAR
Hiszpania
JAR
Hiszpania
Punkty
1 Francja Franck Montagny 1 1 NU 1 1 1 1 13 1 2 7 1 1 5 3 NW NU NU 241
2 Finlandia Heikki Kovalainen 4 3 NU 7 5 6 NU NU 2 1 8 6 6 8 6 4 2 5 131
3 Belgia Bas Leinders NU 4 2 14† NU 5 NU NU 4 5 1 2 7 NU 5 5 NU 1 128
4 Indie Narain Karthikeyan NU 5 4 3 NU 4 3 3 6 4 NU 4 4 2 NU 9 7 NU 121
5 Francja Jean-Christophe Ravier NU NU NU 2 4 NU NU 4 7 3 NU 16 3 4 NU 3 3 2 116
6 Brazylia Enrique Bernoldi 3 9 16† NU NU NU 8 NU 10 6 4 8 5 3 1 8 1 3 112
7 Francja Stéphane Sarrazin 7 11 15 NU NU 2 2 1 3 NU 2 7 11 6 10 7 5 NU 110
8 Hiszpania Ander Vilariño 2 10 8 10 9 12 9 14 5 8 3 15 2 1 4 6 NU NU 98
9 Francja Bruno Besson 5 7 10 4 2 3 7 8 12 9 5 5 9 NU 2 NU NU 8 95
10 Francja Bruce Jouanny 6 12 NU 5 6 8 5 2 NU 10 NU 3 15 13 9 NU NU 10 62
11 Hiszpania Polo Villaamil 9 NU 5 8 3 7 10 9 11 15 9 13 8 14 NU 1 NU 7 61
12 Hiszpania Marc Gené NU 2 1 13† NU NU 4 6 8 NU 54
13 Stany Zjednoczone Paul Edwards NU 6 6 NU 10 10 11 10 9 11 NU NU 13 7 NU 10 4 9 34
14 Hiszpania Félix Porteiro NU NW 7 NU 11 NU 12 11 13 7 12 11 10 NU NU 2 9 11 26
15 Austria Norbert Siedler NU NU 3 6 12 NU NU NU 19 17 6 10 NW NW NU 12 25
16 Hiszpania Santiago Porteiro NU 13 12 11 15 NU NU 5 18 13 NU NW 16 9 11 NU 6 NW 16
17 Brazylia Tuka Rocha NU NU 9 9 NU 9 6 NU 14 NU 12
18 Włochy Enrico Toccacelo 10 4 11
19 Hiszpania Ángel Burgueño 10 8 NU NU 7 NU NU NU 16 14 11 14 17 11 8 NU NU NU 11
20 Brazylia Carlos Pereira 11 NU 8 NU NU 7 17 16 7
21 Hiszpania Antonio García NU 6 6
22 Francja Didier André 11 15 13 12 13 11 15 12 15 12 10 12 14 12 7 11 11 NU 5
23 Chile Pablo Donoso 8 12 3
24 Meksyk Ricardo González 8 NU 14 15 NU NU 14 NU 3
25 Włochy Vitantonio Liuzzi NU 9 2
26 Hiszpania José Manuel Pérez-Aicart 13 NU 12 10 NU 13 1
27 Francja Mathieu Zangarelli 14 NU 13 NU 0
28 Francja Jonathan Cochet NU 14 0
Wielka Brytania Guy Smith NW NW
Pozycja Kierowca JAR
Hiszpania
JAR
Hiszpania
BEL
Belgia
BEL
Belgia
FRA
Francja
FRA
Francja
ITA
Włochy
ITA
Włochy
DEU
Niemcy
DEU
Niemcy
AUT
Austria
AUT
Austria
CAT
Hiszpania
CAT
Hiszpania
VAL
Hiszpania
VAL
Hiszpania
JAR
Hiszpania
JAR
Hiszpania
Punkty

Uwagi:

  • pogrubienie – pole position
  • kursywa – najszybsze okrążenie

Klasyfikacja zespołów[edytuj | edytuj kod]

Źródło: speedsport-magazine.com[4]

Zespół Punkty
1 Hiszpania Gabord Competición 372
2 Hiszpania Racing Engineering 238
3 Francja Epsilon by Graff 214
4 Wielka Brytania Carlin Motorsport 183
5 Włochy GD Racing 101
6 Francja Saulnier Racing 100
7 Włochy RC Motorsport 95
8 Hiszpania Campos Motorsport 77
9 Belgia KTR 60
10 Austria Zele Racing 37
11 Włochy Vergani Racing 14

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Entrylist: Formula Nissan V6 World Series – Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
  2. Race Calendar: Formula Nissan V6 World Series – Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
  3. Results: Formula Nissan V6 World Series – Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).
  4. Point standings: Formula Nissan V6 World Series – Season 2003. speedsport-magazine.com. [dostęp 2013-10-04]. (ang.).