Wsiewołod Murachowski

Wsiewołod Murachowski
Всеволод Серафимович Мураховский
Data i miejsce urodzenia	20 października 1926 ; Gołubowka, obwód ługański
Data i miejsce śmierci	12 stycznia 2017 ; Moskwa
	I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR
Okres	od 1985; do 1989
Przynależność polityczna	KPZR
	Odznaczenia
	;

Wsiewołod Sierafimowicz Murachowski (ros. Всеволод Серафимович Мураховский, ur. 20 października 1926 we wsi Gołubowka w obwodzie ługańskim, zm. 12 stycznia 2017 w Moskwie) – radziecki działacz państwowy i partyjny, I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR (1985–1989), Bohater Pracy Socjalistycznej (1982).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w rodzinie ukraińskich nauczycieli, od 1936 mieszkał z rodzicami w Kraju Stawropolskim (w Niewinnomyssku), od kwietnia 1941 członek Komsomołu, wybrany w skład szkolnego komitetu Komsomołu, od 1945 żołnierz Armii Czerwonej, brał udział w ofensywie dalekowschodniej przeciwko Japonii. Od 1945 kandydat, a od 1946 członek WKP(b). W 1950 zdemobilizowany, wrócił do Niewinnomyssku, w latach 1950–1954 studiował w Stawropolskim Państwowym Instytucie Pedagogicznym, gdzie był sekretarzem komitetu WKP(b) i członkiem biura partyjnego, w latach 1954–1956 I sekretarz Komitetu Miejskiego Komsomołu w Stawropolu. W 1956 kierownik działu szkoły średniej w Niewinnomyssku, między 1956 a 1957 kirownik gabinetu ekonomii politycznej Stawropolskiego Instytutu Ekonomicznego, w 1957 kierownik Wydziału Nauki i Szkół Komitetu Krajowego KPZR w Stawropolu, również od 1957 kierownik Wydziału Propagandy i Agitacji Komitetu Miejskiego KPZR w Stawropolu. Od 1959 sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Stawropolu, od 1961 kierownik Wydziału Propagandy i Agitacji Stawropolskiego Komitetu Krajowego KPZR, od 1963 zastępca przewodniczącego Komitetu Wykonawczego Stawropolskiej Krajowej Rady Deputatów Pracujących, od 1964 kierownik Wydziału Nauki i Instytucji Edukacyjnych Stawropolskiego Komitetu Krajowego KPZR. Od 1965 I sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Kisłowodsku, od 1970 I sekretarz Komitetu Miejskiego KPZR w Stawropolu, w latach 1974–1975 sekretarz Stawropolskiego Komitetu Krajowego KPZR, od 25 czerwca 1975 do 16 grudnia 1978 I sekretarz Karaczajo-Czerkieskiego Komitetu Obwodowego KPZR. Od 4 grudnia 1978 do 4 listopada 1985 I sekretarz Stawropolskiego Komitetu Krajowego KPZR (zastąpił na tym stanowisku Michaiła Gorbaczowa), od 1 listopada 1985 do 7 czerwca 1989 I zastępca przewodniczącego Rady Ministrów ZSRR, następnie na emeryturze. W latach 1981-1990 członek KC KPZR. W latach 1979–1989 deputowany do Rady Najwyższej ZSRR X i XI kadencji. Od 2008 honorowy obywatel Kraju Stawropolskiego.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Medal Sierp i Młot Bohatera Pracy Socjalistycznej (12 marca 1982)
Order Lenina (dwukrotnie – 12 marca 1982 i 17 października 1986)
Order Rewolucji Październikowej (19 października 1976)
Order Czerwonego Sztandaru Pracy (5 kwietnia 1971)
Order Wojny Ojczyźnianej II klasy (11 marca 1985)
Order „Znak Honoru” (21 lipca 1966)
Medal „Za zasługi bojowe” (28 sierpnia 1945)

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]