Wyka kosmata

Wyka kosmata
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	różopodobne
Rząd	bobowce
Rodzina	bobowate
Podrodzina	bobowate właściwe
Rodzaj	wyka
Gatunek	wyka kosmata
	Nazwa systematyczna
	Vicia villosa Roth.; Tent. fl. Germ. 2(2):182. 1793
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wyka kosmata, wyka ozima (Vicia villosa Roth.) – gatunek rośliny zielnej z rodziny bobowatych. W stanie dzikim występuje pospolicie na terenach nizinnych i w niższych partiach gór klimatu umiarkowanego, od Półwyspu Iberyjskiego po Azję Mniejszą, na Wyspach Kanaryjskich. W Polsce jest antropofitem.

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Pokrój: Roślina pokładająca się i wspinająca, do 150 cm długości pędów.
Łodyga: Miękko, kosmato owłosiona, wiotka. Włoski o długości 1–2 mm^[3].
Liście: Pierzastozłożone o 8–10 parach podłużnych listków. Liść zakończony organem czepnym (wąsikami).
Kwiaty: Zebrane w gęste, groniaste kwiatostany, osadzone na długich szypułkach. Grona liczą po 10–40 kwiatów, przed zakwitnięciem bardzo kosmate^[3]. Ząbki kielicha orzęsione. Korona kwiatu długości 15–20 mm, w kolorze niebieskofioletowym i czerwonofioletowym.
Owoc: Kilkunasienny, nagi strąk.

Liście
Kwiatostan
Strąk

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Roślina jednoroczna lub dwuletnia (hemikryptofit)^[3]. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Liczba chromosomów: 2n = 14. We florze Polski jest kenofitem. Występuje często w wielu regionach kraju. Zasiedla pola, łąki, miejsca ruderalne^[3].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

Roślina pastewna, uprawiana na glebach piaszczystych w celach paszowych razem z żytem lub pszenicą. Bywa wysiewana także jako oddzielny siew. Jest cenną paszą chętnie zjadaną przez zwierzęta, zawierającą dużo białka.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Rośliny użytkowe. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1966.
Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. ISBN 83-09-00256-4.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Fabales, [w:] Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-02-26] (ang.).

[Rutkowski-3] Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007. ISBN 978-83-01-14342-8.

[1]

[2]

[3]