Ja’el Bartana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z Yael Bartana)

Ja’el Bartana (hebr. יעל ברתנא, ang. Yael Bartana ur. 1970 w Afuli w Izraelu) – izraelska artystka multimedialna. Tworzy fotografie, filmy, instalacje wideo i instalacje dźwiękowe.

Miała wiele wystaw indywidualnych, m.in. w PS1 w Nowym Jorku, Stedelijk van Abbemuseum w Eindhoven, Fridericianum w Kassel czy w warszawskiej Fundacji Galerii Foksal. Brała udział m.in. w Manifesta 4 we Frankfurcie (2002), 27. Biennale w São Paulo (2006) i documenta 12 w Kassel (2007)[1].

W swoich pracach realizowanych w Izraelu Bartana zajmuje się sposobem, w jaki wojna, rytuały militarne i poczucie zagrożenia przenikają życie codzienne społeczeństwa[2]. W wystawionej na documenta 12 instalacji wideo Summer Camp dokumentuje odbudowywanie przez ludzi z różnych krajów palestyńskiego domu zniszczonego przez Cahal[3]. Od roku 2008 realizuje również projekty w Polsce. Dotyczą one przeszłości stosunków polsko-żydowskich i jej wpływu na dzisiejszą tożsamość Polaków. Wiosną 2008 roku nakręciła w Polsce film Mary Koszmary. Przedstawia on młodego lewicowego działacza (w tej roli Sławomir Sierakowski), który przemawia do pustych trybun na Stadionie Dziesięciolecia, wzywając trzy miliony Żydów do powrotu do Polski[4][5]. W roku 2009 zrealizowała w Warszawie projekt Mur i wieża[6].

Jest laureatką wielu nagród, m.in. nagrody im. Anselma Kiefera (2003), drugiej nagrody Prix de Rome (Rijksakademie, 2005)[7], nagrody artystycznej im. Dorothei von Stetten (Kunstmuseum Bonn, 2005)[8], nagrody fundacji Gottesdienera (2007)[9].

Ja’el Bartana będzie[kiedy?] reprezentować Polskę na 54. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji. Zaprezentuje projekt "...and Europe will be stunned / ...i zadziwi się Europa"[10].


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Yael Bartana, Biography & Links. Artnet.com. [dostęp 2009-06-24]. (ang.).
  2. ↑ Magdalena Ziółkowska: Z Yael Bartaną – o jej filmach, wspólnocie, granicy i Izraelu. Obieg.pl, 27 kwietnia 2006. [dostęp 2009-06-24].
  3. ↑ Yael Bartana, Summer Camp. Universes in Universe. [dostęp 2009-06-23]. (ang.).
  4. ↑ Dorota Jarecka: Język polski po Zagładzie. Wyborcza.pl, 29 stycznia 2008. [dostęp 2009-06-23].
  5. ↑ Yael Bartana „Mary Koszmary”. culture.pl, styczeń 2008. [dostęp 2024-02-12]. [zarchiwizowane z [brak tego adresu] (2008-01-19)]. (pol.).
  6. ↑ „Mur i wieża” - projekt Yael Bartany. culture.pl, 2009-06-25. [dostęp 2024-02-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-01)]. (pol.).
  7. ↑ Sztuka jako rozmowa o przeszłości. Batory.org.pl. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 stycznia 2009)].
  8. ↑ Dorothea von Stetten Kunstpreis 2004. Kunstaspekte.de. [dostęp 2009-06-24]. (niem.).
  9. ↑ Aviva Lori: Breaking the wall of indifference. Haaretz.com, 1 maja 2008. [dostęp 2009-06-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (27 czerwca 2009)]. (ang.).
  10. ↑ Wyniki konkursu. Zacheta.art.pl, 17 grudnia 2010. [dostęp 2011-01-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ja’el_Bartana&oldid=72850672”