Ypsilon Pegasi

Ypsilon Pegasi
	υ Peg
	Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór	Pegaz
Rektascensja	23h 25m 22,784s
Deklinacja	+23° 24′ 14,76″
Paralaksa (π)	0,01914 ± 0,00018″
Odległość	170,4 ± 1,6 ly; 52,25 ± 0,50 pc
Wielkość obserwowana	4,40m
Ruch własny (RA)	192,19 ± 0,16 mas/rok
Ruch własny (DEC)	36,12 ± 0,12 mas/rok
Prędkość radialna	−8,59 ± 0,92 km/s
	Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy	olbrzym
Typ widmowy	F8 III
Temperatura	5920 K
Alternatywne oznaczenia
	Oznaczenie Flamsteeda: 68 Peg
	2MASS: J23252277+2324148
	Bonner Durchmusterung: BD +22°4833
	Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 881
	Boss General Catalogue: GC 32585
	Katalog Henry’ego Drapera: HD 220657
	Katalog Hipparcosa: HIP 115623
	Katalog jasnych gwiazd: HR 8905
	SAO Star Catalog: SAO 91253
	Alkarab

Ypsilon Pegasi (Alkarab, υ Peg) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pegaza, odległa od Słońca o ok. 365 lat świetlnych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Gwiazda ta, wraz z sąsiednią Tau Pegasi, była określana nazwą Alkarab, wywodzącą się od arabskiego ‏الكرب‎ al-karab i oznaczającą „linę od wiadra” („wiadrem”, ‏الدلو‎ al dalw, był dla Arabów asteryzm Wielkiego Kwadratu Pegaza, złożony z gwiazd Alfa, Beta, Gamma Pegasi oraz Alfa Andromedae). Perski astronom Abd Al-Rahman Al Sufi nazywał te dwie gwiazdy Saʽd al Naʽamah, co przypuszczalnie wywodzi się od al Naʽāim, „kraty nad studnią” i jest innym nawiązaniem do arabskiego wyobrażenia wiadra i studni^[4]. Międzynarodowa Unia Astronomiczna w 2017 roku formalnie zatwierdziła użycie nazwy Alkarab dla określenia tej gwiazdy^[5].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Ypsilon Pegasi to żółtobiały olbrzym należący do typu widmowego F8^[2]. Jego temperatura to 5920 K, wyższa niż temperatura fotosfery Słońca^[3]. Gwiazda ta cechuje się szybkim ruchem własnym^[1].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

lista gwiazd w gwiazdozbiorze Pegaza

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Ypsilon Pegasi w bazie SIMBAD (ang.)
↑ ^a ^b R.O. Gray, M.G. Napier, L.I. Winkler. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars. „Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2148-2158, 2001. DOI: 10.1086/319956. Bibcode: 2001AJ....121.2148G.
↑ ^a ^b R.O. Gray, P.W. Graham, S.R. Hoyt. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. II. Basic Parameters of Program Stars and the Role of Microturbulence. „Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2159-2172, 2001. DOI: 10.1086/319957. Bibcode: 2001AJ....121.2159G.
↑ Pegasus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 329. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
↑ Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].

[simbad-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Ypsilon Pegasi w bazie SIMBAD (ang.)

[gray-2] R.O. Gray, M.G. Napier, L.I. Winkler. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. I. Precise Spectral Types for 372 Stars. „Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2148-2158, 2001. DOI: 10.1086/319956. Bibcode: 2001AJ....121.2148G.

[gray2-3] R.O. Gray, P.W. Graham, S.R. Hoyt. The Physical Basis of Luminosity Classification in the Late A-, F-, and Early G-Type Stars. II. Basic Parameters of Program Stars and the Role of Microturbulence. „Astronomical Journal”. 121 (4), s. 2159-2172, 2001. DOI: 10.1086/319957. Bibcode: 2001AJ....121.2159G.

[allen-4] Pegasus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 329. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).

[iau-5] Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-08-10. [dostęp 2018-12-05].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]