Gamma Pegasi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gamma Pegasi
γ Peg
Ilustracja
Położenie w gwiazdozbiorze
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Pegaz

Rektascensja

00h 13m 14,151s[1]

Deklinacja

+15° 11′ 00,94″[1]

Paralaksa (π)

0,0039 ± 0,0011[1]

Odległość

830 ± 330 ly
260 ± 100 pc

Wielkość obserwowana

2,84m[1]

Ruch własny (RA)

9,9 ± 1,7 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

2,5 ± 1,4 mas/rok[1]

Prędkość radialna

3,20 ± 0,30 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Typ widmowy

B2 IV[1]

Metaliczność [Fe/H]

−0,06[2]

Wielkość absolutna

−4,20m[3]

Prędkość obrotu

8 km/s[4]

Charakterystyka orbitalna
Krąży wokół

Centrum Galaktyki

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 88 Peg
2MASS: J00131414+1511008
Bonner Durchmusterung: BD+14°14
Fundamentalny katalog gwiazd: FK5 7
Boss General Catalogue: GC 238
Katalog Henry’ego Drapera: HD 886
Katalog Hipparcosa: HIP 1067
Katalog jasnych gwiazd: HR 39
SAO Star Catalog: SAO 91781
Algenib, Algeneb

Gamma Pegasi (γ Peg, Algenib) – gwiazda w gwiazdozbiorze Pegaza, oddalona o około 830 lat świetlnych od Słońca.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Tradycyjna nazwa gwiazdy, Algenib, wywodzi się od arabskiego ‏الجانب‎ al-ğānib, „bok” (Pegaza)[4][5]. Nazwa ta pierwotnie odnosiła się do gwiazdy Mirfak (Alfa Persei)[4]. W 2016 Międzynarodowa Unia Astronomiczna formalnie zatwierdziła użycie nazwy Algenib do określenia Gamma Pegasi[6].

Charakterystyka obserwacyjna[edytuj | edytuj kod]

Jest to czwarta co do jasności gwiazda konstelacji i najsłabsza w asteryzmie Wielkiego Kwadratu Pegaza, obejmującym także Alfa Andromedae (Alpheratz) z Andromedy[4]. Jej Obserwowana wielkość gwiazdowa to 2,84m[1]. Pomiary paralaksy z sondy Hipparcos sugerowały, że gwiazda znajduje się 120 pc (390 ly) od Słońca[2], jednak nowsze pomiary sondy Gaia wskazują, że odległość jest ponad dwukrotnie większa (choć z dużą niepewnością)[1].

Charakterystyka fizyczna[edytuj | edytuj kod]

Gamma Pegasi to błękitna gwiazda typu widmowego B sklasyfikowana jako podolbrzym[1]. Ma wysoką temperaturę 21 500 K. Obserwacje efektu Dopplera wskazują, że gwiazda bardzo wolno obraca się wokół osi, co jest nietypowe, ale prawdopodobnie w rzeczywistości jest artefaktem wynikającym z ustawienia osi obrotu wzdłuż kierunku obserwacji. Należy do gwiazd zmiennych typu Beta Cephei, jej jasność zmienia się o 0,07m w okresie 3,6 h[4].

Gamma Pegasi jest gwiazdą spektroskopowo podwójną. Jej towarzyszka okrąża ją w ciągu 6,83 doby, w odległości szacowanej na 0,15 au[4]. Ponadto gwiazda ma dwie słabe optyczne towarzyszki, składnik B o wielkości 12,66m oddalony o 164,1 sekundy kątowej (pomiar z 2013 roku) i składnik C o wielkości 13,3m odległy od niego o 20,1″ (w 2015 roku)[7]. Jeśli byłyby związane grawitacyjnie z Algenibem, co wydaje się wątpliwe, musiałyby być czerwonymi karłami typu M, o okresie obiegu rzędu setek tysięcy lat[4].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j k Gamma Pegasi w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b Anderson E, Francis C.: HIP 1067. [w:] Extended Hipparcos Compilation (XHIP) [on-line]. VizieR, 2012. [dostęp 2018-08-19]. (ang.).
  3. Obliczona na podstawie paralaksy i wielkości obserwowanej
  4. a b c d e f g Jim Kaler: ALGENIB (Gamma Pegasi). [w:] STARS [on-line]. [dostęp 2018-09-27]. (ang.).
  5. Pegasus. W: Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Nowy Jork: Dover Publications Inc., 1963, s. 326. ISBN 0-486-21079-0. (ang.).
  6. Naming Stars. Międzynarodowa Unia Astronomiczna, 2018-09-07. [dostęp 2018-09-27].
  7. Mason et al.: WDS J00132+1511A. [w:] The Washington Double Star Catalog [on-line]. VizieR, 2014.