Zbigniew Fuiński

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Fuiński
Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1929
Lwów

Data śmierci

24 czerwca 2012

Zawód, zajęcie

architekt

Uczelnia

Politechnika Krakowska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Odznaka „Za opiekę nad zabytkami”

Zbigniew Fuiński (ur. 27 stycznia 1929 we Lwowie, zm. 24 czerwca 2012) – architekt (mgr inż.), znawca dawnej broni, kolekcjoner.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1956 ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Krakowskiej, w latach 1956–97 awansował od asystenta do głównego projektanta i kierownika Pracowni Projektowej w Biurze Projektów „Miastoprojekt Katowice”. Od 1992 zajmował się m.in. kolekcją dawnej broni w Muzeum Zagłębia w Będzinie.

Jako architekt był autorem kilku osiedli mieszkaniowych, szkół, przedszkoli, ośrodków zdrowia i zespołów handlowych zlokalizowanych na Śląsku i w Zagłębiu (BędzinSyberka).

Był współautorem publikacji: "Fabryka broni w Kozienicach" (w "Ziemi") i "Napierśnik zbroi tzw. maksymiliańskiej ze zbiorów prywatnych w Krakowie" oraz "Garnituru zbroi" (w "Studiach do dziejów dawnego uzbrojenia i ubioru wojskowego"), "Uwagi o wawelskiej zbroi turniejowej" w "Studiach do dziejów Wawelu", artykułów w "Dawnej Broni i Barwie" i "Broń biała i uzbrojenie ochronne" (2001, 2005).

Odznaczenia: Złoty Krzyż Zasługi (1989), Złota Odznaka Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy, Odznaka Zasłużony Działacz Kultury (1977), Złota Odznaka "Za opiekę nad zabytkami" (2006). Od 1957 był członkiem Stowarzyszenia Miłośników Dawnej Broni i Barwy (od 1997 członek honorowy), Stowarzyszenia Architektów Polskich (od 1987 członek Zarządu Głównego, od 1991 wiceprezes); redaktor naczelny pisma "Dawna Broń i Barwa".