Zdzisław de Pourbaix

Zdzisław de Pourbaix

kapral podchorąży
Data i miejsce urodzenia	29 stycznia 1918 Włodzimierzec
Data i miejsce śmierci	13 października 1943 Warszawa
Przebieg służby
Lata służby	1939–1943
Siły zbrojne	Wojsko Polskie Armia Krajowa
Jednostki	2 Dywizjon Artylerii Konnej
Odznaczenia

Zdzisław de Pourbaix (ur. 29 stycznia 1918 we Włodzimiercu, zm. 13 października 1943 w Warszawie) – kapral podchorąży rezerwy artylerii Wojska Polskiego i Armii Krajowej, odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari i Krzyżem Walecznych.

Życiorys

Urodził się jako piąte dziecko Kamila de Pourbaix i Marii z Miączyńskich de Pourbaix. Wychowywał się pod pilnym okiem matki Marii, ukończył szkołę powszechną w Antonówce, następnie uczęszczał do XI Gimnazjum we Lwowie, zdając maturę w 1936 roku, tam też uczęszczali jego bracia Kamil Kazimierz, Kazimierz, Franciszek, Antoni.

Ukończył Kurs XI podchorążych w 1936–1937 roku w Wołyńskiej Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii im. Marcina Kątskiego we Włodzimierzu Wołyńskim w stopniu plutonowy podchorąży.

Brał udział w kampanii wrześniowej, dowodząc w bitwie pod Mokrą II plutonem 3 baterii 2 Dywizjon Artylerii Konnej im. Józefa Sowińskiego. I plutonem dowodził jego brat Kamil Kazimierz, który zginął 1 września 1939).

Następnie brał udział w bitwie pod Wolą Cyrusową oraz w bitwie pod Mińskiem Mazowieckim. 16 września 1939 roku został przydzielony wraz ze swoim plutonem do oddziału kawalerii mjr. J. Juniewicza, który składał się z kilkunastu plutonów kawalerii różnych jednostek. Zadaniem tego oddziału było patrolowanie brzegu Wisły pomiędzy Młocinami, a Modlinem. Następnie wraz ze swoim plutonem brał udział w obronie Palmir. 22 września podczas przebijania się do Warszawy w bitwie pod Łomiankami został wzięty do niewoli niemieckiej (ranny), z której w uciekł.

Następnie czynnie działał w ramach ZWZ oraz AK, wspólnie z braćmi, dzięki przedwojennemu wyszkoleniu wojskowemu, szkolił przyszłych podchorążych w Warszawie. Podczas jednej z łapanek w październiku 1943 roku na ulicy Pięknej został pojmany i rozstrzelany. Według relacji rodziny, wychodził ze swojego mieszkania przy ulicy Mokotowskiej na zaręczyny swojego brata por. Kazimierza, na tę okazję założył „oficerki” – to z pewnością spowodowało natychmiastowe rozstrzelanie. Na Powązkach znajduje się jego symboliczny grób.

Był drugim synem Kamila i Marii de Pourbaix, który oddał swe życie za Ojczyznę. Jego rodzeństwo, Kamil Kazimierz, Kazimierz, Franciszek, Ryszard Bolesław, Antoni, Zofia, a nawet najmłodszy Marian (ur. 1927), brali czynny udział w polskim podziemiu.

Rodzeństwo

• Anna Maria Zakrzewska – żona Jana Zakrzewskiego (zginął w Katyniu)
• Kamil Kazimierz Józef de Pourbaix – ps. Luks oficer WP, zginął w bitwie pod Mokrą, VM V kl. oraz KW
• Kazimierz de Pourbaix – ps. Zahoryński uczestnik kampanii wrześniowej, powstaniec warszawski
• Franciszek de Pourbaix – ps. Piwnicki, Hulczyński uczestnik kampanii wrześniowej, powstaniec warszawski,
• Antoni de Pourbaix – uczestnik kampanii wrześniowej,
• Zofia de Pourbaix – ps. Zula łączniczka AK, prowadziła punkt przerzutowy w Szczawnicy VM V kl. oraz KW.
• Ryszard de Pourbaix – ps. Piątaty, uczestnik powstania warszawskiego,
• Stanisław de Pourbaix,
• Marian de Pourbaix – elew szkoły podchorążych,

Zobacz też

Wołyńska Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii

Linki zewnętrzne

• Drzewo genealogiczne Potomkowie Sejmu Wielkiego
• Drzewo genologiczne ród de Pourbaix
• Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem VIRTUTI MILITARI. stankiewicze.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-06)].
• Symboliczny grób, zdjęcie Zdzisława de Pourbaix