Zofia Ładyńska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Ładyńska
Data i miejsce urodzenia

9 listopada 1927
Żyrardów

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 2020
Grodzisk Mazowiecki

Zawód, zajęcie

drukarz tkanin, polityk

Stanowisko

posłanka na Sejm PRL VI i VII kadencji (1972–1980)

Partia

PPR, PZPR

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Medal 30-lecia Polski Ludowej

Zofia Ładyńska z domu Rebecka (ur. 9 listopada 1927 w Żyrardowie, zm. 3 czerwca 2020[1] w Grodzisku Mazowieckim[2]) – polska włókniarka i działaczka partyjna, posłanka na Sejm PRL VI i VII kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Córka Aleksandra i Florentyny[2] z Dutkiewiczów. Od 1948 pracowała w Żyrardowskich Zakładach Przemysłu Lniarskiego (fizycznie, jako drukarz tkanin).

Od 1947 należała do Polskiej Partii Robotniczej, od 1948 do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Pełniła funkcje partyjne w zakładzie i instancjach pozazakładowych, była m.in. członkiem egzekutywy w Komitecie Miejskim partii w Pruszkowie, Żyrardowie i Skierniewicach, a także w Warszawskim Komitecie Wojewódzkim PZPR. Sprawowała mandat radnej Miejskiej Rady Narodowej w Żyrardowie. Poseł na Sejm PRL VI i VII (1972–1980) – w VI kadencji reprezentowała okręg Pruszków, a w VII kadencji okręg Skierniewice. Członkini sejmowej komisji pracy i spraw socjalnych. Była delegatką na V (1968) i VII (1975) Zjazd PZPR.

Zamężna, miała dwie córki. Pochowana na cmentarzu parafialnym w Żyrardowie[1].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Spis posłów na Sejm i regulamin Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, Warszawa 1972
  • Krystyna Wyhowska, Wszystkiemu można podołać, „Życie Warszawy”, nr 206 z 1 września 1977, s. 1, 4 (wywiad z Zofią Ładyńską)
  • Niezbędne dalsze umacnianie więzi Sejmu z wyborcami, „Życie Żyrardowa”, nr 8 z 26 lutego 1972