Związek Młodzieży Polskiej „Zet”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 23:21, 15 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Związek Młodzieży Polskiej ZET (ZMP „Zet”, Zet) – konspiracyjna organizacja polskiej młodzieży akademickiej działająca w trzech zaborach.

Historia

 Zobacz też kategorię: Kategoria:Członkowie Związku Młodzieży Polskiej „Zet”
UWAGA: sugestia dodatkowej zawartości w nieistniejącej kategorii - trzeba poprawić link.
  • 14 stycznia 1887 – zjazd założycielski w Krakowie zorganizowany przez Zygmunta Balickiego
  • 1888 – podporządkowanie Lidze Polskiej
  • 17 kwietnia 1894 – rozbicie organizacji. Po wielkiej manifestacji patriotycznej zwanej ,,kilińszczyzną" (od nazwiska Jana Kilińskiego), zorganizowanej w setną rocznicę insurekcji warszawskiej aresztowano całe grupy warszawskiej młodzieży
  • 1898 – reaktywowanie i podporządkowanie Lidze Narodowej
  • 1909 – zerwanie z Ligą Narodową. Część działaczy utworzyła Zarzewie, inni w 1911 tzw. nowy Zet
  • 1908–1914 – uczestnictwo członków Zet-u w polskich organizacjach wojskowo-niepodległościowych
  • 1914–1918 – uczestnictwo członków Zet-u w Legionach Polskich

Cele programowe

  • dążenie do niepodległości Polski
  • działanie na gruncie sprawiedliwości politycznej, narodowej i społecznej
  • tolerancja wobec innych narodowości i wyznań, pod warunkiem, iż uznają one naczelną zasadę niepodległości i jedności Polski
  • szerzenie oświaty i kultury wśród ludu wiejskiego i miejskiego
  • cel bezpośredni: stworzenie przez czas studiów uniwersyteckich twardej szkoły charakterów, zaprawionych do późniejszego życia obywatelskiego

Formy działania

  • zakładanie tajnych bibliotek, czytelni,
  • tworzenie tajnych kółek oświatowych.
  • manifestacje i obchody patriotyczne

Struktura organizacyjna

Stosowano strukturę trzystopniową. Stopień niższy nie wiedział o istnieniu wyższego:

  • koledzy – wszyscy członkowie organizacji, na czele których stał starszy kolega
  • towarzysze – część wybitniejszych kolegów kierowana przez starszego towarzysza
  • bracia – najwybitniejsi z towarzyszy
  • centralizacja – najwyższy organ związku. Jeden członek Centralizacji był jawny dla wszystkich.

Oddziały

Powstawały we wszystkich ważniejszych uczelniach, w których uczyła się polska młodzież:

Centralizacja mieściła się najpierw w Zurychu, a potem w Warszawie.

Członkowie władz

Pisma

  • Teka
  • Dla Polski
  • Wici

Przypisy

  1. Henryka Wolna, "Komendant Rakoczy", MON, Warszawa 1985, ISBN 83-11-07166-7