Zygmunt Kazanowski (ok. 1563–1634)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Kazanowski
Ilustracja
Fragment nagrobka Zygmunta Kazanowskiego
Herb
Grzymała
Rodzina

Kazanowscy herbu Grzymała

Data urodzenia

1563

Data i miejsce śmierci

1634
Warszawa

Ojciec

Marcin Kazanowski

Matka

Katarzyna Tarło

Żona

Zofia Warszewicka, Elżbieta Humnicka

Dzieci

z Zofią Warszewicką
Zofia Kazanowska
z Elżbietą Humnicką
Helena Kazanowska, Katarzyna Kazanowska, Aleksandra Kazanowska, Adam Kazanowski, Stanisław Kazanowski (syn Zygmunta)

Zygmunt Kazanowski herbu Grzymała, (ur. ok. 1563, zm. 1634) – dworzanin, podkomorzy wielki koronny Stefana Batorego i Zygmunta III Wazy, nauczyciel i marszałek dworu królewicza Władysława Wazy.

Od 1613 r. starosta krośnieński, tenutariusz barcicki 16161617, od 1617 r. starosta barcicki, od 1633 starosta mukarowski, solecki, kłobucki, feliński, kokenhuski, od 1633 r. podkomorzy nadworny koronny. Ojcem jego był Marcin Kazanowski (1522-1587), poseł, rotmistrz królewski Mistrz w sztuce wojennej, uczył młodzież dworską oraz królewicza Władysława Wazę. W wyprawie moskiewskiej (1609-1611) brał udział jako doradca Władysława IV i został obdarowany przez króla wieloma starostwami. Jego synowie dorastali razem z księciem Władysławem (koronowanym w 1633 roku) i mieli wpływ na młodego księcia.

Dowodził on chorągwią husarską w Inflantach. Przyczynił się do zwycięstwa nad Szwedami pod Białym Kamieniem.

Około 1591 poślubił Zofię Warszewicką, z którą miał córkę; Zofię Kazanowską (zm. 1645). W 1615 poślubił Elżbietę Humnicką i miał z nią kilkoro dzieci: Helenę (zona Maksymiliana Ossolińskiego[1]), Katarzynę, Aleksandra, Stanisława (?–1648), Adama (ok. 1599 – 1649).

Podczas pogrzebów króla Zygmunta i królowej Konstancji, niósł królewskie insygnia. W 1627 r. scedował wsie Grzymałów, Kazanów i Ciepielów na swoich synów.

W 1632 roku był elektorem Władysława IV Wazy z województwa sandomierskiego[2], Podpisał jego pacta conventa[3].

Zygmunt zmarł w 1634 r. i został pochowany, a po rozebraniu kościoła Bernardynek, przeniesiony w 1843 r. do Kolegiaty św. Jana w Warszawie. Tam znajduje się na ścianie pod chórem, tuż obok bocznego wejścia do kruchty, rzeźbiony w marmurze portret Zygmunta Kazanowskiego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Józef Długosz, Ossoliński Maksymilian h. Topór (1588—1655) [w] Polski Słownik Biograficzny, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk : Zakład Narodowy Imienia Ossolińskich, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk 1979, t. XXIV, s. 424.
  2. Suffragia Woiewodztw y Ziem Koronnych, y W. X. Litewskiego, Zgodnie ná Naiásnieyssego Władisława Zygmunta ... roku 1632 ... Woiewodztwo Krákowskie, s.A3.
  3. Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey, miedzy Warszawą a Wolą, Przez opisane Artykuły, do samego tylko Aktu Elekcyey należące, vchwalony y postanowiony. Roku Pańskiego, M. DC. XXXII. Dnia 27. Września, s. 16.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]