Wacław Dąbrowski (mikrobiolog)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Dorja (dyskusja | edycje) o 15:57, 9 kwi 2019. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Wacław Dąbrowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1879
Warszawa

Data i miejsce śmierci

24 kwietnia 1962
Zalesie

profesor nauk bakteriologicznych
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Profesura

1918

Uczelnia

SGGW

Rektor SGGW
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy

Wacław Dąbrowski (ur. 9 maja 1879 w Warszawie - zm. 24 kwietnia 1962 w Zalesiu koło Warszawy) – polski mikrobiolog, twórca Instytutu Fermentacyjnego i Bakteriologii Rolnej Muzeum Przemysłu i Rolnictwa w Warszawie (1910), później przekształconej w Instytut (1911), rektor SGGW.

Był młodszym bratem Józefa i starszym bratem Mariana, mąż Wandy Dąbrowskiej. W 1899 ukończył gimnazjum filologiczne w Radomiu. Studia podjął na Uniwersyetcie Warszawskim kończąc je egzaminem zdanym przed komisją w 1907 w Odessie. W 1911 zorganizował Instytut Fermentacyjny i Bakterologii Rolnej zwany następnie Instytutem Przemysłu Fermentacyjnego. Od 1918 profesor mikrobiologii w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie.[1] Pisał prace poświęcone budowie i występowaniu drożdży, rolach bakterii w procesach fermentacyjnych i mikroflorze wody. Pracował i był członkiem Komisji Przemysłu Rolniczego Międzynarodowego Instytutu Rolniczego w Rzymie.[2] Prace: „Sur l'Endomyces fibuliger” (1909); „Die Hefen in Milch und Milchprodukten”; „Konserwacja wysłodów buraczanych” (1917). Założył i redagował czasopisma: Przemysł Gorzelniczy (1912) oraz Przemysł Rolny (1924).

Grobowiec rodzinny rektora Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego - Wacława Dąbrowskiego na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie

Otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Order Sztandaru Pracy II klasy[3].

Przypisy