Świdośliwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Świdośliwa
Ilustracja
Amelanchier alnifolia
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

świdośliwa

Nazwa systematyczna
Amelanchier Medik.
Philos. Bot. 1: 155 (1789)[3]
Typ nomenklatoryczny

Amelanchier ovalis Medikus[4]

Synonimy
  • Amelancus Raf.
  • Aronia Pers.[3]
  • Malacomeles (Decne.) Engl.
  • Peraphyllum Nutt.[5]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Owoce Amelanchier alnifolia

Świdośliwa[6][7], świdośliwka[8][9] (Amelanchier Medik.) – rodzaj krzewów lub niewielkich drzew z rodziny różowatych. Obejmuje ok. 24 gatunki[3], przy czym liczba ta jest zmienna w zależności od rozmaitych ujęć ze względu na problematyczną klasyfikację wewnątrzrodzajową[10]. Większość przedstawicieli występuje w Ameryce Północnej, tylko dwa – (A. ovalis i A. cretica) – rosną jako rodzime w południowej Europie, północno-zachodniej Afryce i południowo-zachodniej Azji i dwa we wschodniej Azji (A. sinica i A. asiatica)[3][6]. W Polsce gatunki z tego rodzaju rosną jako obce, inwazyjne: świdośliwa olcholistna A. alnifolia, Lamarcka A. lamarckii, kłosowa A. spicata[11][12]. Błędnie z Polski podawana była świdośliwa jajowata A. ovalis i kanadyjska A. canadensis[12].

Świdośliwy zasiedlają różne siedliska – skaliste zbocza, lasy suche i mokre, także bagna. Kwiaty rozwijają się wraz z liśćmi i zapylane są przez owady[13]. Dojrzewające latem owoce są chętnie zjadane przez ptaki[10].

Rośliny te mają jadalne i słodkie owoce i bywają dla nich uprawiane, aczkolwiek u niektórych gatunków są one mdłe lub mączyste w smaku[6] (do najbardziej cenionych owoców należą te świdośliwy olcholistnej[10]). Jako atrakcyjne są uznawane w czasie wiosennego kwitnienia i bywają też uprawiane jako ozdobne[13] (zwłaszcza świdośliwa Lamarcka)[6]. Świdośliwa olcholistna wykorzystywana była przez północnoamerykańskich Indian jako roślina lecznicza[14].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat Amelanchier canadensis
Pokrój
Krzewy i niewielkie drzewa, w przypadku A. arborea osiągające jednak ponad 20 m. Pędy zwykle prosto wzniesione, często też licznie wyrastają z odrostów, przez co rośliny te czasem wyrastają w kępach lub tworząc zarośla. Młode pędy u wielu gatunków są owłosione, z wiekiem jednak u wszystkich stają się nagie[6]. Kora szara lub brązowa, początkowo gładka, później z licznymi nierównościami i pęknięciami. Występują krótko- i długopędy, zawsze pozbawione są cierni[10].
Liście
Pojedyncze, skrętoległe, ogonkowe, wsparte wolnymi, całobrzegimi, równowąskimi i odpadającymi przylistkami[10]. Blaszka zwykle eliptyczna do jajowatej, osiągająca do 10 cm długości (u A. arborea). Na końcach ostra lub tępa, na brzegu zwykle piłkowana, u różnych gatunków drobno lub grubo, rzadko całobrzega[6].
Kwiaty
Zebrane w rozwijające się na końcach pędów kwiatostany groniaste wzniesione lub przewisające, rzadziej (A. bartramiana) kwiaty po kilka w pęczkach[6]. Hypancjum jest dzwonkowate, lejkowate do kubeczkowatego, nagie lub owłosione, o średnicy od 3 do 9 mm. Działki kielicha w liczbie 5, są odgięte lub wyprostowane, trójkątne do lancetowatych. Płatków korony jest 5, mają kształt od równowąskiego do zaokrąglonego, kolor zwykle biały, rzadziej kremowy do różowego. Korona osiąga średnicę od 1 do 5,5 cm. Zalążnia powstaje z 2–5 owocolistków, ale z powodu fałszywych przegród komór bywa do 10. Szyjek słupka jest tyle ile owocolistków, są owłosione lub nagie[10].
Owoce
Jabłkowate, mają barwę początkowo czerwoną, ale dojrzewając stają się ciemne, do niemal czarnych. Osiągają zwykle od 5 do 15 mm średnicy, rzadko bywają większe[6].

Systematyka[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj opisywany jest jako „trudny”, o zmieniającej się klasyfikacji, zwłaszcza wewnątrz rodzaju[6]. Problemy wiążą się z łatwością tworzenia mieszańców, rozmnażaniem za pomocą apomiksji, bardzo dużą zmiennością morfologiczną gatunków i podleganiem wpływom siedliska (nierzadko za opisywanymi mikrogatunkami kryła się zmienność fenotypowa), małą liczbą cech morfologicznych o istotnym znaczeniu taksonomicznym, w końcu też niewielkimi różnicami genetycznymi[10].

Pozycja systematyczna

Rodzaj klasyfikowany jest do plemienia Pyreae, podrodziny Spiraeoideae (dawniej Pomoideae) z rodziny różowatych Rosaceae[15] lub (w innym ujęciu) do podplemienia Malinae, plemienia Maleae, podrodziny Amygdaloideae w tej samej rodzinie[5]. W obrębie rodziny najbliżej spokrewniony z północnoamerykańskim rodzajem Peraphyllum[13], ale świdośliwy tworzą mieszańce także z gatunkami z rodzaju jarząb Sorbus – × Amelosorbus[6].

Wykaz gatunków[3][6]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-25] (ang.).
  3. ↑ a b c d e Amelanchier Medik.. W: Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-12-22].
  4. ↑ Amelanchier (ang.). Index Nominum Genericorum (ING). [dostęp 2010-01-25].
  5. ↑ a b Genus Amelanchier Medik.. W: Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2021-12-22].
  6. ↑ a b c d e f g h i j k Włodzimierz Seneta: Drzewa i krzewy liściaste A–B. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1991. ISBN 83-01-10135-0.
  7. ↑ Lucjan Rutkowski, Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, wyd. 2 popr. i unowocześnione, 2 dodruk, Warszawa: Wydawn. Naukowe PWN, 2007, s. 247, ISBN 83-01-14342-8, OCLC 183208377.
  8. ↑ Alicja Szweykowska, Jerzy Szweykowski (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 2003, s. 898. ISBN 83-214-1305-6.
  9. ↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Flowering plants and pteridophytes of Poland. A checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. Instytut Botaniki PAN im. Władysława Szafera w Krakowie, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  10. ↑ a b c d e f g Christopher S. Campbell, Michael B. Burgess, Kevin R. Cushman, Eric T. Doucette, Alison C. Dibble, Christopher T. Frye: Amelanchier Medikus. W: Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2021-12-22].
  11. ↑ B. Tokarska-Guzik, Z. Dajdok, M. Zając, A. Zając, A. Urbisz, W. Danielewicz: Rośliny obcego pochodzenia w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem gatunków inwazyjnych. Warszawa: Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska, 2012. ISBN 978-83-62940-34-9.
  12. ↑ a b Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 31, ISBN 978-83-62975-45-7.
  13. ↑ a b c Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 1. Trees and shrubs. London: Macmillan, 2002, s. 254. ISBN 0-333-73003-8.
  14. ↑ David J. Mabberley: Mabberley's Plant-Book. Cambridge University Press, 2017, s. 39. ISBN 978-1-107-11502-6.
  15. ↑ D. Potter i inni, Phylogeny and classification of Rosaceae, „Plant Systematics and Evolution”, 266, 2007, s. 5–43, DOI: 10.1007/s00606-007-0539-9.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Świdośliwa&oldid=66968623”