Żółwie błotne
| Emydidae[1] | |||
| Rafinesque, 1815 | |||
 Przedstawiciel rodziny – terapena karolińska (Terrapene carolina) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina |
żółwie błotne | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Emys A.M.C. Duméril, 1806 | |||
| Rodzaje | |||
| |||
Żółwie błotne[2], żółwie słodkowodne (Emydidae) – rodzina zauropsydów z nadrodziny Testudinoidea w rzędzie żółwi (Testudines). Obejmuje ponad 50 gatunków[3][4].
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Żółwie błotne występują w ciepłych i umiarkowanych rejonach półkuli północnej: Europa, Ameryka Północna, zachodnia Azja, północna Afryka, północna Ameryka Południowa; dwa gatunki z rodzaju Trachemys występują na półkuli południowej – w północno-wschodniej i wschodniej części Ameryki Południowej[3][4]. Brak w Australii.
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]- Opis
- Owalny karapaks pokrywają 3 rzędy dużych rogowych tarczek o symetrycznym ułożeniu otacza ściśle do nich przylegający rząd tarczek brzegowych[5]. Pancerz wodnych gatunków jest spłaszczony, a lądowych wypukły, choć istnieją też gatunki o pośrednim kształcie pancerza[5]. Długość karapaksu do 54,8 cm (u samic Trachemys grayi emolli)[6]. Palce kończyn nie są zrośnięte, natomiast są spięte w różnym stopniu błoną skórną[5].
- Biotop
- Zarówno lądowy, jak i wodny.
- Pokarm
- Mięsożerne albo roślinożerne, albo też wszystkożerne[5].
- Rozmnażanie
- Jajorodne jak wszystkie żółwie.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodziny należą następujące rodzaje[3]:
- Actinemys Agassiz, 1857
- Chrysemys J.E. Gray, 1844
- Clemmys Ritgen, 1828 – jedynym żyjącym przedstawicielem jest Clemmys guttata (Schneider, 1792) – żółw cętkowany
- Deirochelys Agassiz, 1857 – jedynym przedstawicielem jest Deirochelys reticularia (Latreille, 1801) – żółwik długoszyi[7]
- Emydoidea J.E. Gray, 1870 – jedynym przedstawicielem jest Emydoidea blandingii (Holbrook, 1838) – żółw stawowy[8]
- Emys A.M.C. Duméril, 1806
- Glyptemys Agassiz, 1857
- Graptemys Agassiz, 1857
- Malaclemys J.E. Gray, 1844 – jedynym przedstawicielem jest Malaclemys terrapin (Schoepff, 1793) – żółw diamentowy[2]
- Pseudemys J.E. Gray, 1856
- Terrapene Merrem, 1820
- Trachemys Agassiz, 1857
Dawniej do żółwi błotnych w randze podrodziny (Batagurinae) zaliczano także batagurowate, klasyfikowane obecnie jako osobna rodzina (Geoemydidae)[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Emydidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 362. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ a b c P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Emydidae. The Reptile Database. [dostęp 2024-02-13]. (ang.).
- ↑ a b c R. Midtgaard: Emydidae. RepFocus. [dostęp 2024-02-13]. (ang.).
- ↑ a b c d W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ Turtle Taxonomy Working Group i inni, Turtles of the World: Annotated Checklist and Atlas of Taxonomy, Synonymy, Distribution, and Conservation Status (9th Ed.), Chelonian Research Foundation & Turtle Conservancy, 2021, s. 7, 159, DOI: 10.3854/crm.8.checklist.atlas.v9.2021, ISBN 978-0-9910368-3-7 [dostęp 2024-02-27].
- ↑ E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 91, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
- ↑ E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 84, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).