Sternotherus
| Sternotherus[1] | |||
| J.E. Gray, 1825[2] | |||
.jpg) Przedstawiciel rodzaju – piżmik wonny (S. odoratus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Nadrodzina |
Kinosternoidea | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj |
Sternotherus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Testudo odorata Latreille, 1802 | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Sternotherus – rodzaj żółwi z podrodziny Kinosterninae w rodzinie mułowcowatych (Kinosternidae).
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Północnej (Kanada i Stany Zjednoczone)[8][9].
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Etymologia[edytuj | edytuj kod]
- Sternotherus (Sternothaerus): gr. στερνον sternon „pierś, klatka piersiowa”[10]; θαιρoς thairos „zawiasy drzwi lub bramy”[11].
- Aromochelys: gr. αρωμα arōma, αρωματος arōmatos „aromatyczny korzeń”[12]; χελυς khelus „żółw rzeczny”[13]. Gatunek typowy: Testudo odorata Latreille, 1802.
- Goniochelys: gr. γωνια gōnia „róg, kąt”[14]; χελυς khelus „żółw rzeczny”[13]. Gatunek typowy: Goniochelys triquetra Agassiz, 1857 (= Aromochelys carinata J.E. Gray, 1856).
- Ozotheca: gr. οζω ozō „pachnąć”[15]; θηκη thēkē „skrzynia, szkatuła, sposób pochowania”[16]. Gatunek typowy: Testudo odorata Latreille, 1802.
Podział systematyczny[edytuj | edytuj kod]
Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:
- Sternotherus carinatus (J.E. Gray, 1856) – piżmik brzytwogrzbiety[17]
- Sternotherus depressus Tinkle & Webb, 1955
- Sternotherus intermedius Scott, Glenn & Rissler, 2017
- Sternotherus minor (Agassiz, 1857) – piżmik trójstępkowy[17]
- Sternotherus odoratus (Latreille, 1802) – piżmik wonny[18]
- Sternotherus peltifer Smith & Glass, 1947
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Sternotherus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ J.E. Gray. A Synopsis of the genera of Reptiles and Amphibia, with a description of some new species. „Annals of Philosophy”. New Series. 10, s. 211, 1825. (ang.).
- ↑ Anonim. Opinion 1534: Sternotherus Gray, 1825 and Pelusios Wagler, 1830 (Reptilia, Testudines): conserved. „The Bulletin of zoological nomenclature”. 46 (1), s. 81–82, 1989. (ang.).
- ↑ T. Bell. A Monograph of the Tortoises having a moveable Sternum, with Remarks on their Arrangement and Affinities. „The Zoological journal”. 2, s. 305, 1826. (ang.).
- ↑ J.E. Gray: Catalogue of shield reptiles in the collection of the British Museum. Cz. 1: Testudinata (Tortoises). London: Printed by order of the Trustees, 1855, s. 15, 46. (ang.).
- ↑ Agassiz 1857 ↓, s. 423.
- ↑ Agassiz 1857 ↓, s. 424.
- ↑ a b P. Uetz & J. Hallermann: Genus: Sternotherus. The Reptile Database. [dostęp 2024-02-19]. (ang.).
- ↑ R. Midtgaard: Sternotherus. RepFocus. [dostęp 2024-02-19]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 221.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 233.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 23.
- ↑ a b Jaeger 1944 ↓, s. 47.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 98.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 158.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 234.
- ↑ a b Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 365. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ E. Keller (red.), J.H. Reinchholf, G. Steinbach, G. Diesener, U. Gruber, K. Janke, B. Kremer, B. Markl, J. Markl, A. Shlüter, A. Sigl & R. Witt: Gady i płazy. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 90, seria: Leksykon Zwierząt. ISBN 83-7311-873-X. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- L. Agassiz: Contributions to the natural history of the United States of America. Cz. 1. Boston: Little, Brown and Company, 1857, s. 1–452. (ang.).
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).