Żegiestów-Zdrój

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żegiestów-Zdrój
osada wsi
Ilustracja
Żegiestów-Zdrój
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Powiat

nowosądecki

Gmina

Muszyna

Część miejscowości

Żegiestów

Strefa numeracyjna

18

Kod pocztowy

33-370[2]

Tablice rejestracyjne

KNS

SIMC

0454942

Położenie na mapie gminy Muszyna
Mapa konturowa gminy Muszyna, po lewej znajduje się punkt z opisem „Żegiestów-Zdrój”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Żegiestów-Zdrój”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Żegiestów-Zdrój”
Położenie na mapie powiatu nowosądeckiego
Mapa konturowa powiatu nowosądeckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Żegiestów-Zdrój”
Ziemia49°21′37″N 20°48′34″E/49,360278 20,809444[1]

Żegiestów-Zdrójosada wsi Żegiestów[3], uzdrowisko[4] położone w Beskidzie Sądeckim, w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, w gminie Muszyna[5][6][7].

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa nowosądeckiego.

Żegiestów-Zdrój znajduje się ok. 1,5 km na południowy wschód od centrum Żegiestowa.

Osada jest położona przy drodze wojewódzkiej nr 971 oraz rzeką Poprad, która stanowi na tym odcinku granicę polsko-słowacką.

W osadzie znajduje się kościół i parafia pw. Świętej Kingi.

Uzdrowisko[edytuj | edytuj kod]

W uzdrowisku Żegiestów-Zdrój prowadzone jest leczenie w kierunkach: choroby układu trawienia, choroby reumatologiczne, choroby nerek i dróg moczowych[8].

Na terenie uzdrowiska znajdują się udokumentowane naturalne surowce lecznicze, tj. szczawy o mineralizacji w granicach 1,0–2,3 g/dm³. Są to szczawy typu wodorowęglanowo-wapniowo-magnezowego lub wodorowęglanowo-magnezowo-sodowego. Uzdrowisko posiada 4 ujęcia wód leczniczych: źródło Anna oraz 3 odwierty: Żegiestów II, Zofia II, Andrzej II[9].

Z uwagi na strukturę topograficzną Żegiestowa utworzono 2 strefy ochrony uzdrowiskowej. Pierwsza (A1-Ż) obejmuje tereny osiedla Żegiestów-Zdrój, a druga (A2-Ż) przysiółek Łopata Polska, gdzie znajduje się sanatorium „Wiktor”[10].

W 1924 r. Żegiestów został uznany za uzdrowisko posiadające charakter użyteczności publicznej[11].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 163485
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1620 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. ws. wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  4. Obszary uznane za uzdrowiska. Ministerstwo Zdrowia. [dostęp 2017-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-09-04)].
  5. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  6. GUS. Rejestr TERYT
  7. KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części. opublikowany [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)]. (pol.).
  8. (§6. Statut Uzdrowiska Żegiestów) Uchwała Nr XLV/669/2010 Rady Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna z dnia 29 czerwca 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2010 r. Nr 383, poz. 2649).
  9. (§5. Statut Uzdrowiska Żegiestów) Uchwała Nr XLII/618/2010 Rady Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna z dnia 31 marca 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2010 r. Nr 193, poz. 1276).
  10. (§2. Statut Uzdrowiska Żegiestów) Uchwała Nr XLII/618/2010 Rady Miasta i Gminy Uzdrowiskowej Muszyna z dnia 31 marca 2010 r. (Dz. Urz. Woj. Małopolskiego z 2010 r. Nr 193, poz. 1276).
  11. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 28 grudnia 1923 r. w przedmiocie uznania niektórych uzdrowisk za posiadające charakter użyteczności publicznej (Dz.U. z 1924 r. nr 14, poz. 131)