Żołnierowszczyzna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Żołnierowszczyzna
Жаўнераўшчына
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

głębocki

Sielsowiet

Hołubicze

Populacja (2009)
• liczba ludności


2[1]

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Żołnierowszczyzna”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Żołnierowszczyzna”
Ziemia55°04′15″N 27°56′15″E/55,070833 27,937500

Żołnierowszczyzna (biał. Жаўнераўшчына; ros. Жолнеровщина) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie głębockim, w sielsowiecie Hołubicze.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[2].

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark, a następnie kolonia leżała w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, do 11 kwietnia 1929 w gminie Dokszyce, następnie w gminie Hołubicze[3][4].

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 51 osób, 38 było wyznania rzymskokatolickiego, a 13 prawosławnego. Jednocześnie 38 mieszkańców zadeklarowali polską przynależność narodową a 14 białoruską. Było tu 7 budynków mieszkalnych[5]. W 1931 w 11 domach zamieszkiwało 70 osób[6].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w m. Zaszcześle i prawosławnej w Hołubiczach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Głębokiem i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Hołubiczach[7].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Żołnierowszczyzna, folwark, powiat borysowski, gmina Dokszyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 823.
  3. Dz.U. z 1929 r. nr 22, poz. 224.
  4. gmina wiejska Hołubicze. Radzima. [dostęp 2019-08-13]. (pol.).
  5. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 21.
  6. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
  7. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 2036.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]