Północne Gnieździłowo
54°49′24″N 27°45′05″E/54,823333 27,751389
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
211724 |
Położenie na mapie obwodu witebskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 54°49′24″N 27°45′05″E/54,823333 27,751389
| |
Północne Gnieździnowo (biał. Паўночнае Гняздзілава; ros. Северное Гнездилово) – wieś na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Krypule.
Dawnej Gnieździłowo lub Hnieździłów.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego.
W dwudziestoleciu międzywojennym wieś i folwark leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Dokszyce.
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 388 osób, 3 było wyznania rzymskokatolickiego a 385 prawosławnego. Jednocześnie 17 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 371 białoruską. Było tu 76 budynków mieszkalnych[2]. Wykaz z 1938 rozróżnia wieś i folwark Gnieździłowo. Zgodnie ze spisem z 1931 wieś w 76 domach zamieszkiwało 407 osób, a folwark w 3 domach 4 osoby[3].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w Dokszycach i prawosławnej w Gnieździłowie. Podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Parafianowie[4].
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926).
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 21.
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 15.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 451.