Torguny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Torguny
Таргуны
Państwo

 Białoruś

Obwód

 witebski

Rejon

dokszycki

Sielsowiet

Tumiłowicze

Populacja (2009)
• liczba ludności


580[1]

Kod pocztowy

211726

Położenie na mapie obwodu witebskiego
Mapa konturowa obwodu witebskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Torguny”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, u góry znajduje się punkt z opisem „Torguny”
Ziemia54°55′28″N 27°50′39″E/54,924444 27,844167

Torguny (biał. Таргуны; ros. Торгуны) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie witebskim, w rejonie dokszyckim, w sielsowiecie Tumiłowicze.

Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. Obrazu Chrystusa Zbawiciela Nie Ludzką Ręką Uczynionego[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W czasach zaborów w granicach Imperium Rosyjskiego[3].

W dwudziestoleciu międzywojennym ówczesny zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim[a], w powiecie dziśnieńskim, w gminie Dokszyce.

Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 511 osób, 5 było wyznania rzymskokatolickiego a 506 prawosławnego. Jednocześnie wszyscy mieszkańcy zadeklarowali białoruską przynależność narodową. Było tu 101 budynków mieszkalnych[4]. W 1931 w 123 domach zamieszkiwało 585 osób[5].

Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej i prawosławnej w Dokszycach. Podlegała pod Sąd Grodzki w Dokszycach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Dokszycach[6].

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Przynależność wojewódzka zmieniała się. Wieś leżała w województwie nowogródzkim (1921–1922), w Ziemi Wileńskiej (1922–1926) i w województwie wileńskim (od 1926)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Liczby ludności miejscowości obwodu witebskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
  2. Докшицкое благочиние. eparhia992.by. [dostęp 2021-03-17]. (ros.).
  3. Targuny lub Torguny, wieś, powiat borysowski, gmina Dokszyce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 174.
  4. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 21.
  5. Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 18.
  6. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 1721.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]